O día 2 de xaneiro publiquei un artigo titulado O ano de Alfonso Rueda. Hoxe asino unha columna de título análogo. Análogo, pero non idéntico. Elimino o antropónimo e deixo o apelido. Non é baladí a mudanza. O apelido do que renovará o seu cargo como presidente da Xunta resulta ambiguo e, mesmo, anfibológico. Esta anfibología utilizouna Pedro Sánchez. Dixo: «Cun socialista na Moncloa e outro na Xunta, Galicia non roda, voa». Non lle falta o sentido do humor a Sánchez. Sempre tan enxeñoso. El albiscaba o que ninguén intuía: Besteiro a cargo de a Xunta. O guantazo político que se levou o socialismo nas eleccións galegas foi monumental. Deses que non se esquecen. O seu candidato, que foi un dos sete negociadores da investidura de Sánchez, nin sequera abandonou o seu escano no Congreso. En ningún momento levantou a mínima expectativa ou ilusión. Para a ilusión os socialistas tiñan ao seu cohorte de medios afíns. En primeiro lugar montaron a «operación pélets». Os seus correlixionarios chegaron a escribir que as bólas de plástico eran moi tóxicas e que a «catástrofe» era similar ao do Prestige. Falábase da «gran traxedia» dos pélets e o asunto quedou en nada, obviamente. E como as enquisas non daban, inclináronse por outra opción. Retorceron ao máximo unhas declaracións de Feijoo e comezaron cos seus canonazos mediáticos. Tampouco resultou. Talvez porque os galegos xa non creen nada do que rodea ao partido de Sánchez.
Por contra, cunha imaxe inmaculada, Ana Pontón ocultou o seu programa independentista e fixo ver que o voto ao BNG sería o voto útil da esquerda. Conseguiuno. E por iso hai que felicitala, aínda que finalmente quede catro anos máis no Parlamento, sumando vinte e catro nesa casa , algo insólito no Hórreo. Volverá, imaxino, dicindo iso do «cambio histórico, primeira muller presidenta, a Galiza do progreso...» etcétera, etcétera. O éxito de todos os fracasos. O seu, a pesar da alza de votos, foi tan monumental como o do seu socio PSOE. E non dimitiu. Nin tampouco dimitirá.
Tampouco o fará o único gañador das eleccións. A súa maioría absoluta refórzao como líder e reforza ao PP nacional. Foi un triunfo incontestable. É o ano de Rueda . Do país que roda. Dun home sinxelo e laborioso e do seu partido, máis unido que nunca. A Galicia con «sentidiño» perdura.