Libre mercado versus terrorismo
Conveñamos que terrorismo é a actividade desenvolvida por un grupo para acabar coa sociedade por medio de actos que atentan contra a vida. Ao mesmo tempo, entendemos por libre mercado o sistema económico que permite calquera actividade económica en libre competencia e sen regulación algunha. Pois ben, na cidade de Ourense todos lemos ultimamente que a Policía Nacional pechou varios narcopisos: en novembro no Couto e As Lagunas, en decembro na Milagrosa e en xaneiro en Eiroás; pero, incriblemente, mantense un edificio enteiro de seis vivendas no barrio de Covadonga, concretamente na rúa Xúpiter.
Neste lugar, desde hai décadas, mantense a venda e consumo de todo tipo de drogas. En definitiva, acábase co pequeno comercio pero mantense o de maior tamaño e duración. Máis de 30 anos. Neste edificio véndese unha mercancía que está considerada —e o é— como atentado contra a saúde pública, pois acaba con vidas humanas. Eu vexo isto como unha actividade terrorista, porque esnaquiza e mata a persoas. Por iso, necesito realizar as seguintes preguntas:
1. Teñen licenza de actividade os locais onde de forma pública e notoria véndese droga diariamente?
2. As autoridades sanitarias teñen coñecemento da actividade que alí se exerce e que é prexudicial para a saúde pública?
3. As autoridades fiscais coñecen esa actividade económica que se move sen contribución ás arcas públicas, en negro ou en B?
Vivimos nunha sociedade hipócrita que permite o consumo de drogas. E que dicir das forzas policiais, as do Concello e as que dependen do Ministerio do Interior? Vin alí moitas veces un par de axentes que din que non poden entrar no edificio… Por que, se saben que se están cometendo delitos as 24 horas do día? Por que o Ministerio de Sanidade non considera aos drogodependentes como enfermos? Por que a xudicatura tampouco fai nada aínda que teña denuncias? Poderíase estar a falar de leste tema anos… porque o dano que fixo non ten límites. Marta Seoane Encinas . Ourense.
Alarma no empresariado
Á marxe de cal sexa o final lexislativo da proposta de Junts de sancionar ás empresas que se neguen a volver a Cataluña, a medida en si mesma é un despropósito sen precedentes que fixo saltar todas as alarmas no mundo das empresas e do investimento, tanto nacional como estranxeira. Non hai que esquecer que foron ao redor de 5.000 as empresas que, polo procés, trasladaron a súa sede fóra de Cataluña. Moitas destas empresas, algunhas grandes, xa dixeron que non volverán. Pedro García. Xirona.