As guerras non só se libran na fronte de batalla. Mentres a poboación sofre as consecuencias dos enfrontamentos armados, a resolución dos conflitos, en numerosas ocasións, xestase ao redor dunha mesa. Non foi o caso da reunión deste pasado mércores no Consello de Seguridade das Nacións Unidas, onde houbo un agre intercambio de acusacións, tal e como era de agardar, entre o ministro de Asuntos Exteriores ruso, Serguei Lavrov e o presidente de Ucraína, Volodímir Zelenski.
Rusia herdou da anterior Unión de Repúblicas Socialistas Soviéticas (URSS), Estado fundador das Nacións Unidas, o seu posto no Consello de Seguridade deste organismo supranacional e o seu dereito ao veto no mesmo. A imposibilidade de retirar este privilexio supuxo que, en múltiples ocasións, este país teña vetado as propostas de todos os integrantes deste selectísimo club internacional, pero nunca resultou tan evidente que as regras deben cambiar como tras a súa invasión a Ucraína. É difícil decidirse entre o pranto desconsolado ou o riso nervioso cando se escoita a Lavrov acusar a Occidente de ter ocasionado este conflito, como tamén resulta complicado subtraerse á comparación cos discursos de moitos Estados autoritarios xustificando as súas atrocidades ao longo da historia recente. A culpa sempre é do outro… porque, se fose nosa, como asumila?
Pasaron 575 días desde o inicio desta guerra e nada parece ter cambiado… salvo o número de baixas e vítimas e o desgaste moral, económico e político. O recente anuncio de Polonia de que non fornecerá máis armamento a Ucraína porque quere «abastecerse» dun arsenal máis moderno só encobre outra das facetas deste enfrontamento: a rivalidade pola subministración de cereais ao resto do mundo. Os campesiños centroeuropeos temen polo seu medio de vida ante a chegada dos cereais ucraínos e teñen razón, pero debilitar a Ucraína supón arriscarse a que Rusia se envalentone e decida que non hai límites para a súa ambición expansionista.
En calquera caso, dado que cada Estado ten os seus propios intereses e necesidades, lograr unha eficaz actuación común segue sendo un obxectivo difícil de acadar, polo que, por desgraza, parece que a guerra en Ucraína vai para moi longo.