«Os nenos hanse ir», son as palabras desesperadas dun sirio que só logrou atopar con vida á súa esposa e filla de 7 anos. Mentres, o pequeno Mohamed de 3 meses, único sobrevivente da súa familia, loita pola súa vida na uci baixo os coidados dos médicos de diversas ONG, os únicos sobre o terreo na devastada rexión noroccidental de Siria . Á súa incerta recuperación únese a incógnita sobre o seu futuro. Quen se fará cargo dun bebé orfo nunha rexión devastada pola guerra e os terremotos?
A comunidade internacional envorcouse nas operacións de rescate, agora, unha semana despois de recuperación de cadáveres en Turquía , pero ningún convoi de axuda chegou ás áreas máis illadas do seu veciño do sur. A zona controlada polos rebeldes ou polos islamitas que loitan contra o Goberno ditatorial de Bashar ao Asade apoiado por Rusia , permanece abandonada á súa sorte, só asistida polos integrantes das diversas ONG que xa se atopaban no terreo. Pero, os seus esforzos apenas se serven para paliar o desastre humanitario que arrasa aos sirios. Necesitan urxentemente, axuda de profesionais médicos, así como equipamento e medicamentos para atender ás decenas de miles de vítimas que sofren todo tipo de traumas físicos e mentais.
As bágoas de membros dos cascos brancos, esgotados e superados por unha traxedia, na que só puideron colaborar coas súas mans espidas, resumen a desesperada situación dos sirios. Desde o primeiro día, suplicaron axuda para salvar ás vítimas sepultas baixo os edificios derruidos tras os dous terribles terremotos da semana pasada, sen ter logrado ningunha reacción.
A complicada situación política e de seguridade tras máis dunha década en guerra, viuse exponencialmente agravada, polo terremoto que arrasou todas as localidades da rexión deixando á poboación sen ningún refuxio en temperaturas baixo cero. E o peor está por chegar. Se a ONU calcula que as persoas sen fogar en Turquía ascenden a un millón, a cifra se quintuplica en Siria. Falar de catástrofe xa parece baladí.