É difícil explicar aos non iniciados cal é a función actual do medicamento interno. Desde finais do XIX ata mediados do XX ocupábase da atención médica de procesos internos (pulmón, corazón, etcétera) non susceptibles de ser operados. O aumento de coñecementos e técnicas supuxo a aparición de especialidades centradas nun único órgano (cardioloxía, dixestivo...), cuestionando o modelo de asistencia previo. Se a enfermidade afecta a un só órgano é intuitiva a demanda a un especialista concreto.
Con todo, ao envellecer as persoas o usual é que presenten varios procesos, afectando a distintos órganos, a miúdo con fraxilidade (a saúde como equilibrio moi inestable) e dependencia. En Galicia, ao redor dun 30% da poboación ten 65 ou máis anos, o que dá idea da dimensión do problema da pluripatología.
Para organizar a atención a estes pacientes, en especial aos hospitalizados, é desexable que haxa un responsable principal do paciente, capaz de resolver en por si a maioría das cuestións, antes que recorrer a múltiples interconsultas. Esta figura é a que veu desempeñando o internista en máis do 50% dos ingresos de área médica no sistema nacional de saúde.
A demanda fluctúa. Hai un pico os meses fríos (novembro a abril) e un aumento relativo no verán (vacacións do persoal), precisando un plus de especialistas que permita absorbela. Se isto non se considera, acaba xerando contratos precarios de profesionais.
Dáse por sentado que os internistas atenderán sen demora a todos os pacientes ingresados ao seu cargo, con independencia do seu número e das condicións de traballo (lista de espera cero). Mentres tanto, toléranse, sen ruborizo, listas de espera dilatadas para cirurxías e procedementos diagnósticos, sen advertir que implican sufrimento, angustia e risco para os pacientes.
A epidemia do covid distorsionó completamente a asistencia sanitaria, con especial incidencia nos servizos de medicamento interno. Aínda que aparenta remitir, hai ingresados en Galicia uns 500 pacientes con covid, que supoñen un 20% dos pacientes totais de medicamento interno: notable incremento da carga de traballo, co custo engadido de dispersar os pacientes por todo o hospital e sen aumento de recursos.
Todas estas circunstancias están na raíz do malestar crecente dos internistas que a prensa recolleu estes días, e que require unha abordaxe decidida por todas as partes implicadas.