A sanidade que roubaron

Ernesto Sánchez Pombo
Ernesto S. Pombo O REINO DA CHOIVA

OPINIÓN

VICTOR LERENA | EFE

06 jul 2022 . Actualizado á 05:00 h.

Falta de persoal, redución de camas, urxencias colapsadas, plantas pechadas, cirurxías canceladas, aumento disparado das listas de espera, centros de atención primaria pechados, aglomeración en corredores, dimisión de responsables médicos, rede hospitalaria debilitada, recorte orzamentario e, en definitiva, colapso xeral. Este é un balance amable, porque a realidade da nosa sanidade pública é incluso máis crúa. Agora que comeza o verán, e cando nos enfrontamos a outra onda do virus chegado de Oriente, dinnos que Galicia pechará centos de camas, despois de perder o 10,2% delas desde o 2008.

Os medios de comunicación non dan abasto coas denuncias da situación. Os médicos galegos de atención primaria aseguran que as costuras da sanidade están ao límite e os sindicatos falan de bomba de reloxería e tormenta perfecta. Que o sistema sanitario é un caos recoñéceo ata o propio presidente Rueda, quen asegurou que o verán traerá «problemas» e «momentos de tensión», ante a petición de medidas urxentes por parte da nacionalista Pontón e o socialista Álvarez. Nin caso.

Pero, dada a situación na que nos atopamos, xa non se trata só de medidas cosméticas para saír do paso, como expoñen Galicia, o País Vasco, Andalucía e o Goberno de España. Hai que ir ao fondo do problema e recuperar aquel sistema sanitario exemplar que, aos poucos, foron desmontando.

A sanidade pública funciona hoxe, aínda que o faga como o fai, grazas aos seus profesionais, que prolongan horarios ata o esgotamento e seguen traballando a pesar de a precariedade dos seus contratos e mingua de medios. Un comportamento de dedicación e entrega fronte á desidia e intereses inconfesables dos responsables. A situación foi demasiado lonxe e hai que pór fin de forma inmediata a esta deriva. E recuperar o que perdemos.

No lugar máis recóndito do planeta diranlle que a mellor sanidade do mundo é a española. O era. Xa non. Roubáronnola. E a cuestión é: onde meteron os diñeiros que quitaron á nosa sanidade? Pois moi sinxelo. En cidades da cultura, festas do aguacate, parques empresariais sen empresas, autovías sen coches, portos sen barcos e aeroportos sen avións.