«Tras a catástrofe, chega Sánchez a declarar a catástrofe. ¡Bravo, presidente!»
OPINIÓN
Incendios e Sánchez
O pasado martes o Goberno, tras constatar a catástrofe incendiaria, acordou previr os incendios forestais. Os incendios arrasaron en Lérida, Aragón, Navarra, Andalucía, Zamora… E agora, tras a catástrofe, chega Sánchez a declarar a catástrofe. ¡Bravo, presidente! E é que, como pasou co coronavirus, ninguén viu vir os incendios. Temos un Goberno moi previsor, un seguro de vida. Por iso, a vicepresidenta do Goberno pode irse de xira estival tranquilamente, que os incendios, Yolanda, están controlados. Propoño que o Defensor do Pobo investigue ao Goberno, para saber por que aprobou o plan de incendios tan tarde. José Luis Gardón. Madrid.
Políticas empresariais e mundos paralelos
Chámame a atención unha queixa frecuente entre certos sectores do empresariado español: a dificultade á que se enfrontan á hora de atopar traballadores para cubrir diversos postos vacantes, principalmente no mundo da hostalería, pero tamén noutros ámbitos. Sen negar a responsabilidade que teñen o Estado, a Administración e as distintas forzas políticas á hora de poñer en marcha iniciativas que fomenten a creación de emprego estable, tampouco se poden obviar os erros dese mesmo empresariado que agora tanto se laia.
Ademais duns soldos moi pouco axustados ás necesidades reais das persoas e dunhas condicións moi pouco atractivas na maioría dos casos os demandantes de emprego tamén nos atopamos a miúdo con situacións surrealistas que farían as delicias de Valle Inclán.
Recentemente, un bo número de mozos do Salnés pasamos por un delirante proceso de selección dirixido polo departamento de recursos humanos dunha coñecida empresa. Na segunda fase desta selección, dividíronnos en dous grupos. Debíamos imaxinar que eramos varios profesionais a bordo dun globo aerostático que perdía altura, dirixíndonos cara unha illa habitable, despois dun hipotético «holocausto». Para poder acadar o seu destino, os membros do grupo debían elixir a quen tiraban, iso si, chegando a un «consenso».
Deixando de lado cuestións éticas, esta tomadura de pelo deixa de lado as verdadeiras aptitudes que se deberían valorar nos posibles traballadores, aos que se lles fixo perder o tempo cunha broma pesada que tal vez estea de moda en Silicon Valley, pero que aquí sobra. André Piñeiro González. Carril.
Incendios e Sánchez
O pasado martes o Goberno, tras constatar a catástrofe incendiaria, acordou previr os incendios forestais. Os incendios arrasaron en Lérida, Aragón, Navarra, Andalucía, Zamora… E agora, tras a catástrofe, chega Sánchez a declarar a catástrofe. ¡Bravo, presidente! E é que, como pasou co coronavirus, ninguén viu vir os incendios. Temos un Goberno moi previsor, un seguro de vida. Por iso, a vicepresidenta do Goberno pode irse de xira estival tranquilamente, que os incendios, Yolanda, están controlados. Propoño que o Defensor do Pobo investigue ao Goberno, para saber por que aprobou o plan de incendios tan tarde. José Luis Gardón. Madrid.
O corte da A-6
Hai un tramo da A-6 que leva moitos meses cortado pola reparación dunha ponte; ninguén se acordaba do, pero, agora que esa ponte se caeu, todo son noticias sobre os atascos e a influencia na competitividade das empresas galegas. Sen discutir que empeorar as comunicacións prexudícanos, máis nos prexudica a esaxeración e as hipérboles ás portas do verán.
Agardemos que se defina pronto unha solución e se implemente no menor prazo posible, pero, mentres iso non chega, a vida segue igual que fai catro meses. Roberto García. Moeche.
Rigor argumentativo
Argumenta Roberto Blanco Valdés, no ollo público do 22 de xuño, que a celebración dun referendo de autodeterminación en Cataluña ou o País Vasco sería contraria ás resolucións da ONU. Unha mágoa que, ao sustanciar o seu punto de vista, obvie facer mención das opinións oficiais emitidas polo grupo de expertos que nese organismo se encarga de ditaminar se un encarceramento constitúe unha privación de liberdade arbitraria.
Tras a posta entre reixas dos presos do procés, a ONU foi contundente respecto diso: declarou que o que estaba a facer España cos doce apóstolos do independentismo catalán contravenía o dereito internacional e instou a corrixir de inmediato a situación pondo en liberdade aos devanditos. Sería de agradecer un maior rigor argumentativo, porque como ben apunta Blanco no seu artigo, é máis doado enganar á xente que convencela de que foi enganada. Manuel Suárez. A Coruña.
Maioría de idade aos 16 anos
Son un estudante de 13 anos e estou totalmente de acordo con que a maioría de idade debería adiantarse dos 18 aos 16 anos. Sería un bo xeito de que os partidos políticos tomasen en conta a xente máis nova e conseguir que a democracia sexa cada vez máis xusta, incluíndo a persoas de idades máis temperás. Ademais de poder sacarse o carné de todo tipo de coche e moto a esa idade. Penso tamén que ser maior de idade axudaría a que as persoas de 16 anos fosen máis responsables, e que o feito de poder ir ao cárcere faríalles actuar con máis cabeza. Álex V. N.