Lin por aí que o Goberno catalán quere que os servidores públicos desa comunidade autónoma sexan exemplares e asombren ao mundo pola súa honradez, o seu bo comportamento e outras bondades que aínda descoñezo, pero, vindo de quen veñen, teñen que ser soberanas. O método é moi simple e non demasiado custoso: trátase de obrigarlles a asistir a un curso de integridade pública. Metidos en gastos, seguro que era máis visible, ostentóreo diría Jesús Gil, facer un máster, pero tampouco se trata de acovardar aos demais gobernos rexionais. Un curso está ben, sempre que os alumnos sexan aplicados, non fagan xatos e poidan presumir entre os veciños de que teñen un diploma que acredita os seus estudos de integridade.
Intentarei asistir a algunhas das súas clases.
Mentres fago os trámites, que supoño que serán complicados porque non falarán en galego, dispóñome a lamentar que o señor Aragonès non teña sido antes presidente da Generalitat. Imaxinádesvos que este militante de Esquerra gobernase despois de Tarradellas ? Cataluña sería hoxe un paraíso ético. Pujol tería declarado moito antes o diñeiro da herdanza que tiña no estranxeiro para que España non llo roubase. Convergència Democrática non se financiou ilegalmente. Os gobernantes non terían tido necesidade de quedar co diñeiro do Paláu. E, sobre todo, Pasqual Maragall non tería tido que dicir aquilo do «tres per cent». E, se se cobrou esa porcentaxe en forma de comisións ilegais, tería sido para fins humanitarios, para repartir entre os pobres, e o que sobrase destinouse a solidariedade cos desherdados do resto de España, ante os que un bo catalán é tan sensible.
Non puido ser, está claro, pero o será a partir deste curso, cuxo exemplo non dubido que será seguido en todos os ministerios, en todas as consellerías autonómicas de España, en todos os concellos, nos partidos e nos chiringuitos.
A partir desas leccións, xa non será necesaria ningunha lei contra a corrupción, porque os alumnos saberán que roubar está feo, que abusar non queda ben, que practicar o tráfico de influencias será un bochorno que ningún servidor público poderá soportar e que malversar e practicar o nepotismo e outros ismos que se coaron nos costumes administrativos vai contra o espírito benefactor do curso. É dicir, que será unha herejía.
O que ignoro dese curso, por iso quero asistir ás súas clases, é se dedicará algunha lección -non fai falta que sexa práctica- a outro tipo de integridade que se coñece como cumprimento da lei. Estaría ben, sobre todo agora que non está Torra, pero non vou insistir niso, porque Cataluña é Catalunya e tampouco se pode esaxerar.
Un funcionario íntegro é aquel que non rouba nin abusa, pero ten o seu propio código. Por suposto, catalán.