Liberdade e solidariedade?

Tato Vázquez Lima PRESIDENTE DO SEMES E MEMBRO DO COMITÉ CLÍNICO

OPINIÓN

Celebración junto al Passeig de Lluis Companys de Barcelona
Celebración xunto ao Passeig de Lluis Companys de Barcelona Quique Garcia | efe

12 may 2021 . Actualizado ás 11:06 h.

O domingo decaeu o estado de alarma, pero erroneamente confundiuse co fin da pandemia. Non nos confundamos, non se asinou ningún armisticio co infame SARS- CoV2. Non señores, a guerra non rematou, non estamos no 8 de maio de 1945.

Xa todos sabemos sobradamente que as aglomeracións de persoas sen respectar as distancias sociais, sen mecanismos de protección (máscara) aumentan exponencialmente o número de contagios e posteriormente o número de ingresos e tamén o número de falecementos. É certo tamén que a fatiga pandémica está a afectarnos seriamente como sociedade e que en ocasións se reforza por informacións cambiantes que nos xeran máis contrariedade.

Din que pertencemos á xeración mellor formada do noso país, pero quizais a formación e aplicación práctica dos valores aprendidos deches moito da realidade.

Escoitamos o que queremos oír, distorsionando a verdade e afastándonos do mundo cotián. A madurez dunha sociedade implica respecto e compromiso. O infantilismo da inmediatez abócanos ao soma de Huxley.

Destilamos con facilidade conceptos como «liberdade», como «solidariedade». Recitamos cal «papagayos» vocábulos que, aínda que tan cargados de significado, convertemos en meras imposturas. Reflexión a xusta, non é precisa, nunha acelerada trituradora de titulares.

Liberdade non é facer exclusivamente o que un quere, leva implícita a palabra responsabilidade. É preciso coñecer e asumir as consecuencias do que se decide.

Solidariedade non é unicamente un vocábulo que permite quedar moi ben. Solidariedade é un sentimento, unha actitude que busca conseguir, sen nada a cambio, un fin común para todos que se considera intrinsecamente bo.

Se a liberdade que predicamos é facer exclusivamente o que me vinga en gana e a solidariedade consiste en axuntar esforzos para un goce momentáneo, entón confundín a miña especie, traizoei á miña estirpe. Eles, os meus devanceiros, non eran a xeración mellor formada, simplemente eran adultos.

O 8 de maio de 1945 finalizou a segunda guerra mundial en Europa. O 9 empezaron a construír o seu futuro. O 8 de maio decaeu o estado de alarma, o 9 incendiamos as rúas, talvez con tantas fogatas como na India.