Durante a cerimonia de entrega do premio Planeta do ano 2005, o escritor Juan Marsé, pai do Pijoaparte e membro do xurado, levantou a lebre da mala calidade da obra premiada e dos intereses espurios do fallo do xurado. A lebre entón chamábase María da Pau Janer. E ese animalito, que parecía refuxiarse de novo no seu tobo e críase a salvo, salta de novo espantado polo crítico Nadal Suau coa cara agora da poeta de adolescentes Elvira Xastre, que escribe libros con títulos como Corenta e tres xeitos de soltarse o pelou e ten lexións de sentimentais seguidoras que aínda non descubriron a Bécquer.
A Elvira Xastres concedéronlle o premio Biblioteca Breve pola súa primeira novela, titulada, está claro, Días senti . O crítico balear limítase na súa reseña a transcribir algunhas frases da obra: o rei vai espido, e punto. Logo reflexiona sobre a esencia, como Xavier Zubiri. E agora Ignacio Echevarría, hai anos fusilado por lume amigo -por acusar a Bernardo Atxaga de martinvigilismo-, vén reforzar a tese de Nadal Suau e fai a crítica que aquel deixou no aire. O máis forte que se pode dicir contra unha obra ridícula, insustancial, amanerada, infantil, dio a obra mesma, pois nas redes anda circulando, para xolda do persoal unha captura da primeira páxina. Hoxe esa novela é número uno de vendas en España. E Seix Barral dirá de nós: ladran logo cabalgamos; ou, como deixou filmado Fellini, e a nave vai.