Os veciños dunha aldea de Cervantes, illados sen cobertura nin internet: «Para a miña veciña de 88 anos, recuperar o teléfono fixo é unha cuestión case de vida ou morte»

Ivet Núñez
Ivet Núñez LUGO / LA VOZ

CERVANTES

Un hombre alza el teléfono móvil para buscar cobertura en el concello de Cervantes
Un home alza o teléfono móbil para buscar cobertura no concello de Cervantes PAULA ÁLVAREZ

En Vilaquinte quedáronse sen liña desde o 16 de abril, o que implica un prexuízo económico para a casa rural Ou Crego, que non pode recibir reservas, e «un perigo» para os máis maiores

26 abr 2025 . Actualizado á 18:43 h.

Os habitantes da aldea de Vilaquinte, no concello de Cervantes (Os Ancares), séntense «totalmente desprotexidos» desde que o 16 de abril cortáronlles a liña fixa de teléfono que os mantiña «atados co mundo». Nesta localidade non hai cobertura de móbil nin fibra, polo que nos últimos anos só tiñan o teléfono fixo, que lles chegaba a través de tecnoloxía satélite, para comunicarse co exterior.

Precisamente nesta aldea atópase a casa rural de Rafael García, Ou Crego. Desde que quedaron sen liña hai uns días non poden recibir reservas telefónicas. Con todo, non é iso o que máis lle preocupa. «A miña veciña Oliva ten 88 anos e agora que non hai liña non pode usar o dispositivo de teleasistencia que tiña por se lle sucedía algo. Para nós é un prexuízo económico, para ela é cuestión de vida ou morte», denuncia.

García sostén que tanto a súa veciña como eles quedaron «ás escuras» sen ningunha alternativa nin resposta por parte de Movistar, a compaña que xestiona o seu servizo. «Sentímonos abandonados, ninguén intentou traernos fibra ou cobertura. O único que nos unía ao mundo exterior era a vía satélite que agora nos cortaron», quéixase.

Sen poder comunicarse desde o 16 de abril

A odisea na que están inmersos os veciños de Vilaquinte empezou en febreiro, cando recibiron unha carta que lles comunicaba que antes de abril ían cambiar a dispositivos vía satélite por unha tecnoloxía máis moderna. «Dixeron que cambiaban os aparellos, pero que non nos afectaría ao servizo. Con todo, o 16 de abril, en plena Semana Santa, cortáronnos a liña sen aviso previo. Ningún técnico púxose nunca en contacto connosco», lamenta o propietario de Ou Crego. García pasou «momentos de moitos nervios» ao ver que ninguén se comunicaba con el: «Teño unha casa rural e non podo estar sen liña».

Para tratar de recuperar un servizo que Telefónica lles daba desde facía 25 anos vía satélite, García interpuxo varias denuncias e reclamacións na subdelegación do Gobierno en Lugo e no Concello de Cervantes. «Nunha das veces que fun a pór a reclamación atopeime a varios veciños de Doiras que tiveran o mesmo problema», explica.

Agora, mentres espera que se resolvan as denuncias e segue chamando ao número de atención ao cliente de Movistar, García ver obrigado a desprazarse 350 metros desde a súa casa rural ata un alto onde, se eleva o teléfono, ten algo de cobertura. «Así non se pode vivir, non podo estar todo o día aí por se algún cliente chama para reservar», quéixase.

Máis aldeas afectadas

Tamén nalgunhas aldeas da zona de Castroverde, concretamente en Rebordaos, Villabade e Pereiroá, os veciños están completamente incomunicados. Non teñen cobertura telefónica nin internet desde hai meses porque a pesar de que Adamo —cunha subvención do goberno para instalar fibra no rural mediante— instalou as caixas, nunca lles deu saída.

As máis de cincuenta persoas que viven nestas aldeas, a maioría maiores, senten medo ante o illamento ao que lles someteron. «Os meus pais son maiores, non hai cobertura móbil e cortaron o fixo. A miña nai ten cancro de colon con metástase no pulmón e necesita ter cobertura por se chaman do hospital», sinala José Manuel, un dos afectados. A súa veciña engade que sente «medo» por se lle sucede algo de noite e non ten como chamar a ninguén. «Téñennos nas pavías», lamenta. O seu sentimento de indefensión é o mesmo que agora experimentan en Vilaquinte.