EX Onu, ex xogador do Breogán: «Recordo a miña etapa no Breogán como un bo nivel de ensino»

Ejiofor Johnson Onu (Washington, 1999) xogou seis partidos co Breogán en ACB durante esta tempada. Formou parte do equipo que gañou a Copa Galicia o pasado mes de setembro. Actualmente xoga no Legia de Varsovia, en Polonia. Ata o momento, promedia 6.4 puntos, 4.1 rebotes e 1.3 tapóns na liga polaca.

- Como está a ser a experiencia en Polonia?

 - Aínda teño moito traballo por facer. Sei que podo ser un xogador realmente bo, quizais incluso un xogador de Euroliga, pero só necesito máis experiencia co baloncesto europeo porque o meu xogo se inclina máis cara á NBA polo meu tipo de xogo. Se consigo adaptarme ao baloncesto europeo, aprender como ser máis efectivo e tamén fortalecerme podo ser moito máis útil aquí. A liga polaca é unha liga bastante decente. Varsovia é unha cidade moi bonita. Estou a tratar de recuperar a miña confianza. 

 - Que diferenzas atopou entre a ACB e a Bundesliga?

 - España, do un ao cinco, son todos grandes xogadores. Non digo que Alemaña non sexa o mesmo, pero España é diferente. O físico é diferente, o ritmo é moi diferente porque un xogador pode xerar, dobrar ou investir un balón de lado e crear unha vantaxe. O xogo en España é moito máis rápido. Todos os xogadores son bos, todos teñen talento e todos poden xogar moi ben. 

 - Como lembra a súa etapa no Breogán?

 - Lémbroa como un bo nivel de ensino para min. Cheguei ao Breogán pensando que estaba preparado. Quizais o estaba ou quizais non o estaba. Tiven bos amigos, bos compañeiros de equipo e bos adestradores. Foi un pouco diferente por como cheguei. Creo que podería axudar moito máis ao Breogán. Estou moi feliz de ver o ben que lles vai. Vexo todos os seus partidos. 

 - Botou en falta máis oportunidades?

- Bo, non estou realmente seguro porque os adestradores me vían nos adestramentos cada día. Veljko (Mrsic) deume oportunidades ao principio de tempada e eu non estaba a xogar ao nivel que el quería que eu xogase, así que a súa elección foi non porme demasiado en partido. Creo que, coñecéndome a min mesmo e como xogo, podo mellorar máis e adaptarme. Se xogo máis nos partidos vou mellorar porque os adestramentos só lévante ata certo punto. 

 - Que díxolle o Breogán cando marchou ao Legia de Varsovia?

 - Só cousas bonitas. Quizais no futuro poderiamos volver. Dixéronme que son un xogador moi talentoso, que terei un gran potencial. Dixéronme que non me desencoraxase, que isto é unha parte positiva da carreira, que todo estará ben, que non é o fin da miña carreira, que tiña aínda moito baloncesto por xogar. Incluso falando con eles dixéronme que son un xogador de nivel Euroliga, pero que só teño que adquirir máis experiencia no baloncesto e que podería chegar ao máis alto nivel do baloncesto europeo.

 - Que cre que debe mellorar para volver xogar na ACB?

 - Sen dúbida, o meu físico. Teño que porme un pouco máis forte porque na G-League (Liga de Desenvolvemento da NBA), por exemplo, xa non é realmente un xogo de poste baixo, é máis bloqueos e alley oops ou bloqueos e tiros abertos. É un xogo moi sinxelo, pero en España tes que ser máis físico. Os pivotes en España son moito máis pesados e teño que adaptarme a ese nivel de físico. Na G-League non tiña que pensar moito, sabía o que que tiña que facer exactamente e o que ía pasar. En España e en Europa hai moitos máis rexistros que xogar. Teño que xogar con máis rexistros, ser capaz de manexarme, ser capaz de xogar, facer continuacións fortes e pasar o balón co nivel de intelixencia táctica necesaria para ese alto nivel de baloncesto. 

 - Que destaca dos seus ex compañeiros Dragan Apic e Jordan Sakho?

 - Dragan é tan astuto! É creativo, é un gran xogador en xeral. Xogar contra el nos adestramentos fíxome mellorar moito. É habilidoso para xerar para os seus compañeiros e pode anotar contra os mellores rivais no poste baixo. De Sakho destaco o seu físico, sempre xoga duro e sempre corre a cancha, sempre fai todo o que o adestrador necesita que faga e supoño que tamén me ensinou nos adestramentos. Gústame aprender a ser máis físico. 

 - Como foi a súa relación con Veljko Mrsic?

- Boa. Había certas expectativas sobre min cando cheguei ao Breogán polo meu tipo de nivel, polo tipo de xogador que sería baseado en como xoguei en Alemaña. Nunca funcionou, o cal supoño que podería entender porque me deu algunhas oportunidades durante a tempada e realmente non xoguei ao nivel que o club agardaba. Tampouco xoguei a ese nivel agardado con Luis.

 - Como foi a súa etapa con Luis Casimiro?

 - Encántame Luis. Cheguei e díxome que ía ser un bo xogador. Deume unha oportunidade real. O seu comportamento tranquilo realmente axuda aos xogadores. Os xogadores están tensos se cometes un erro e saes de inmediato. Luis é un excelente adestrador. Eu desexaría haber xogador un pouco máis, máis tempo, pero así vai o baloncesto e é só unha porta xiratoria máis. 

 - Que mellorou vostede con Víctor Pérez?

 - Mellorei moito durante ese pouco tempo que estivemos xuntos. Mellorei drasticamente. Aprendín cuestións específicas, diferentes tipos de defensa, axudoume a como atrapar mellor o balón, xa sexa en pases ou en tiros a canastra. Axudoume moito. É unha persoa realmente boa.

 - Tivo algún problema físico na súa etapa no Breogán?

 - Moi pequenos. Tiven problemas de xeonllo, pero non moi graves, tívenos toda a miña carreira, incluso na universidade, así que son cuestións contra as que podo loitar a diario. Ás veces ponse mala o xeonllo e quizais falte a un adestramento, pero nunca faltei a un partido por culpa do meu xeonllo. Non me preocupa esta situación a longo prazo. Cóidome, teño un gran coidado co meu corpo e en todos os clubs recibín bo tratamento e boa recuperación. 

 - Como foi a súa vida en Lugo?

 - Foi boa. Vivía xusto amais de Èric Vila, así que pasaba moito tempo con el. Tamén vivía bastante preto de Darrun Hilliard. A miña vida en Lugo era bastante boa. Encantábame a comida en Lugo. A afección e os lucenses sempre foron amables comigo. Tiven unha vida bastante boa en Lugo. É unha cidade pequena e coñeces a moita xente. Non hai moitos restaurantes de renome, pero eses restaurantes máis pequenos valóroos máis porque adoitan estar xestionados co corazón, a comida faise co corazón. 

 - Que mensaxe lle quere enviar á afección do Breogán?

 - Diríalles que sempre apoio ao equipo que me deu unha oportunidade e estou moi feliz do estado de forma do equipo, que gañase tantos partidos porque é unha situación clasificatoria moi merecida. O equipo era bo e talentoso. E agora está ao demostrar con resultados. Que especial é xogar para o Breogán! Seguro que veñen grandes éxitos. 

 - Sergi Vidal é o seu axente. Sergi xogou no Breogán. Que dicíalle do Breogán antes da súa chegada a Lugo e durante a súa etapa no club? Como é de importante Sergi no seu día a día?

 - O primeiro que me dixo foi falarme dos afeccionados, díxome que estaban bastante tolos e que aman o baloncesto. É unha cidade pequena na que o baloncesto é o seu deporte principal. Van todos os que poden aos partidos. Sergi é moi importante para min. Tiven algúns días bastante escuros. Se es xogador profesional queres xogar vinte minutos por partido, pero non sempre é posible, especialmente se tes compañeiros moi talentosos na mesma posición. El estame mantendo motivado. Xogou na ACB e na Euroliga durante moito tempo, así que sabe do que está a falar. Non quero nin el quere que remate a tempada e irme para a miña casa, iso non é para o que estou no baloncesto. Sergi mantíñame esperto, dicíame que non todo é perfecto, pero que todo tarde ou cedo mellorará. É moi importante para min na miña carreira e aprécioo moito. Só fai o seu traballo, pero é realmente bo no que fai. 

 - Como lembra a súa etapa nos Santa Cruz Warriors, o equipo de desenvolvemento dos Golden State Warriors?

 - Foi bastante curta, pero coñecín a moitos xogadores xeniais. Por exemplo, coñecín a Steve Kerr, que é un grande adestrador e foi un gran xogador. Fomos a San Francisco, adestramos con xogadores dos Warriors. Estaba Stephen Curry. É unha grande organización, moi ben dirixida e moi gañadora, pensa sempre no xogador, así que foi xenial xogar para eles. 

 - Cal é o seu reto para a próxima tempada?

 - Onde xogue quero causar un impacto. Nestas dúas tempadas últimas, incluso en Alemaña, levoume un tempo adaptarme e algúns equipos teñen máis paciencia que outros. O meu principal desafío é ter un impacto inmediato, non só adaptarme, senón que debo ir alí coa mentalidade correcta ante o que suceda. Vou xogar xenial, vou xogar moi ben en defensa e en ataque, vou esquivar aos meus rivais, bloquearei os tiros e terei un impacto inmediato para o equipo no que xogue a próxima tempada e así será desde o inicio. 

---

---