O verán, un perigo para os teus oídos: «Estamos a ver en mozos xordeiras que antigamente aparecían aos 60 anos»
VIDA SAUDABLE
Os baños en praias e piscinas, os eventos musicais ou os voos nun avión son ningunhas da situacións de risco que se presentan nestas datas
12 ago 2022 . Actualizado á 15:07 h.Poida que o verán non sexa a estación preferida dos nosos oídos. Coa chegada da calor, as boas temperaturas e as vacacións, expómolo a moitas máis situacións de risco. E aínda que no momento non somos conscientes, os expertos alertan de que este tipo de prácticas continuas poden acabar desencadeando un problema de audición no futuro. Contámosche cales son estas situacións de risco e como actuar para previr posibles doenzas auditivas.
Os baños, voos en avión e os cambios de presión
Os refrescantes mergullos poden traer dous problemas ao oído. O primeiro, que con sorte pode ser temporal, é sufrir un cambio de presión no noso oído. En termos médicos é máis coñecido como barotraumatismo. «Débese a que non se equilibran as presións entre o oído e a atmosférica. Para iso temos unha estrutura anatómica que se chama trompa de Eustaquio que o que fai é equilibrar a presión atmosférica coa do oído. Se por calquera circunstancia, esa trompa non se abre ou non equilibra estas presións, podemos ter un problema», explica Faustino Núñez, membro da Sociedade Española de Otorrinolaringoloxía e Cirurxía de Cabeza e Pescozo (SEORLL-CCC).
Tamén se pode sentir ese tipo de taponamento do oído viaxando en avión. Unha incómoda situación que o doutor sinala que se pode chegar a evitar se, por exemplo, mascamos chicle durante o despegamento e aterraxe do voo. Pero, e se non me gusta? Núñez aconsella «facer o ademán de soarse un pouco, xa que sentirán como que lles 'explota' o oído e iso quere dicir que xa se equilibrou a presión».
O problema é que, naquelas persoas que «teñen problemas de oído, nasais ou de alerxia, esa trompa de Eustaquio pode non abrirse con normalidade. Nestes casos, o que se recomenda é utilizar algún tipo de medicamento que sexa vasoconstrictor nasal. Son espráis nasais que o que fan é facilitar a entrada do aire cara á trompa de Eustaquio e, por tanto, igualar as presións».
«Outro perigo —alerta Núñez— que podemos previr moi facilmente é cando metemos a cabeza dentro da auga e a continuación sentimos que se nos taponou o oído. O máis frecuente é que teñamos un tapón de cera. Esta, cando se acumula coa auga, pode inchar o tapón ou incluso infectarse». Para previlo, o doutor aconsella pedir consulta ao médico e comprobar que non exista cerumen nos condutos: «Pódese limpar con facilidade e así evitar un problema en sitios lonxe de casa».
Os bastoncillos, mellor fóra dos teus oídos
Algo ao que se adoita recorrer para limpar a cera dos nosos oídos son os tradicionais bastoncillos. Aínda que os expertos alertan que non son unha boa opción. «Parece un absurdo que se estean comercializando cando todos os profesionais que nos dedicamos ao oído e a promover a súa hixiene contraindicamos o seu uso. Non se deben utilizar porque o único que imos facer é empurrar o tapón cara ao interior do conduto. E isto pode crear unha molestia importante, porque se o tapón chega a impactar contra o tímpano, ademais de dor, pode provocar vertixe, perda de audición importante, ou incluso se se é pouco coidadoso, perforar o tímpano», advirte Núñez.
Para limpar os oídos correctamente despois da ducha ou a piscina, se se nota humidade nos condutos, «débese utilizar un pano de algodón». É mellor que calquera outro tecido porque o papel se pode chegar a desmenuzar. Así, co pano e o maimiño, limpar coidadosamente ata onde se chegue. O propósito que ten é secar un pouco a entrada do conduto e eliminar os restos de cera que saen de forma natural. Con iso, a hixiene do oído xa está máis que satisfeita. Non deben usarse os bastoncillos nin en nenos nin en maiores».
Zumbidos despois das actuacións musicais
O verán leva consigo festivais de música, verbenas e moitos máis concertos que calquera época do ano. Non tería por que existir ningún risco para os nosos oídos se non existise un pequeno inconveniente: «Normalmente os controis de intensidade dos sons destes eventos ao aire libre non adoitan estar moi acordes aos límites recomendados. O ideal sería non superar os 56 decibeis de intensidade porque se pode causar un dano ao oído interno».
Ademais, se nos atopamos preto do altofalante, seguramente se excedan, e moito, estes parámetros. «A recomendación que adoitamos facer, sobre todo a persoas que xa teñen un problema auditivo, é que non permanezan preto das fontes de son. Isto pode estenderse a toda a poboación, xa que todas as persoas deben de saber que cando se expoñen a unha fonte de son a grandes decibeis van ter un problema auditivo. Se a exposición non é moi frecuente ou prolongada, vai ser reversible. Todo o mundo notou que despois dunha discoteca ou festa de sons altos, sae con sensación de acorchamiento nos oídos, que ao día seguinte desaparece. Pero sempre vai quedar aí unha dose que non se vai a eliminar. A dose vaise acumulando e acumulando ao longo dos anos e a vida do suxeito, pode causar unha xordeira», remarca o otorrino.
Unha festa á que vas a un par de horas, non vai provocar unha xordeira. Pero o doutor alerta que se isto se suma a outros factores, a probabilidade aumenta. «As persoas mozas, que adoitan escoitar música con auriculares a altas intensidades, xa entran en situacións de moito risco de perda auditiva. Estamos a ver en idades ás que non deberiamos xordeiras que antigamente aparecían a partir dos 60 anos».
Recomendacións para escoitar música con auriculares sen pór en risco a nosa saúde auditiva
«Na SEORLL fíxose unha campaña de prevención de uso de auriculares e explícase coa regra do 60/60. É dicir, non é recomendable subir o volume do aparello máis do 60% da súa capacidade e non se recomenda un uso de máis de 60 minutos ao día», asegura Núñez. Ambos os parámetros, tanto intensidade como tempo, adoitan ser superados debido aos costumes actuais da sociedade. «Hai que alertar sobre iso. Non exceder o volume do aparello e administrar o tempo de utilización», engade.
Otitis do nadador
A causa habitual da otitis do nadador é a acumulación de auga en oído despois de nadar, xa que a humidade que se mantén en oído é caldo de cultivo para determinadas bacterias. Aínda que tamén pode producirse cando se dana o conduto auditivo ao introducir os dedos ou algúns obxectos nos oídos, ou pola infección por virus ou fungos presentes en auga contaminada.
«Adoita ocorrer cando a persoa non tivo a precaución de ir revisarse por se ten tapóns de cera ou calquera outro problema e ten unha humidade constante nos oídos. Hai nenos que pasan moitas horas na piscina. Está moi ben, pero os pais, se o neno lles di que lle doe o oído ou que incluso pode chegar a picar e a expulsar algunha secreción, que saiban que deben acudir aos servizos médicos para ser avaliados porque cun diagnóstico correcto e un tratamento só con gotas, podes evitar que esa otitis do nadador transfórmese nun problema importante que arruine as vacacións», considera o otorrino.
Como evitar unha otitis deste tipo? A SEORLL dá unha serie de consellos:
- Secar tanto a parte externa do oído como a entrada do conduto auditivo ao saír da auga.
- Se despois do baño se nota que quedou auga dentro, pódese inclinar a cabeza cara a ese lado e cunha toalla mover a orella ata que saia.
- Dar un pequeno salto para que por efecto da gravidade sexa expulsada.
- Non permanecer durante moito tempo dentro da auga.
- Usar tapóns.
- Non utilizar bastoncillos, pinzas ou escarvadentes para limpar o oído.
- Se despois do baño quedou auga nos oídos, recoméndase aplicar unhas gotas de alcol boricado a saturación preparado en farmacias.
- Antes das vacacións, someterse a unha limpeza por parte dun profesional sanitario en caso de predisposición a formar tapóns de cera ou queratina.
- Non aplicar espráis que poden cambiar o pH da pel do conduto e reducir os seus mecanismos de defensa.
