Unha onda silenciosa de renuncias arrasa o Exército de Israel tras romper a tregua en Gaza
INTERNACIONAL
A cifra de soldados voluntarios derrubouse nunha sociedade cansa e que ve na guerra unha cruzada política do Gobierno de Netanyahu
08 may 2025 . Actualizado á 18:43 h.Os días que seguiron ao ataque de Hamás do 7 de outubro do 2023, a asistencia de soldados reservistas no Exército de Israel disparouse: quen recibía a chamada á reserva acudían a servir e, quen non, presentábanse voluntariamente nos cuarteis. A 19 meses do inicio da ofensiva en Gaza, a cifra derrubouse nunha sociedade cansa e que ve na guerra unha cruzada política do Gobierno.
O Exército elude achegar as cifras de quen acode ao seu chamado: «Non hai habido un cambio drástico nos índices de alistamiento», apunta ao ser preguntado por unha escaseza de tropas cada vez máis presente na prensa nacional. Ao requirir a cifra concreta do índice, limítanse a responder: «Polo momento non temos máis comentarios».
A cadea pública israelí Kan apuntaba en marzo a que este índice caeu ata o 60%, a metade do que era en outubro do 2023. Entón, 300.000 foron chamados a filas e acudiron decenas de miles máis.
«Decidimos facer isto para deter as mortes innecesarias [en Gaza], traer de volta a todos [os reféns] e pór fin a unha guerra que continúa por intereses políticos», explica a Efe na súa casa, baixo condición de anonimato, un reservista de 24 anos que decidiu renunciar.
Entre xuño e xullo do 2024 formou parte dunha «unidade clasificada» (como se refire a ela por seguridade) na ofensiva en Gaza. Acudiu a filas a pesar de participar nos meses previos en manifestacións propalestinas: «Dicíame que había inimigos da paz en Gaza e que tiñamos que combater contra eles».
«Neses dous meses deime conta de que servir no Exército é un ‘consenso'. En Israel dáse por feito que estamos rodeados de inimigos e que tes que servir para manter a salvo o teu fogar. E isto pódese utilizar dun xeito moi cínico para conseguir obxectivos políticos que non teñen nada que ver coa seguridade a longo prazo», engade.
Alegando un «problema médico», este reservista aparece agora como ‘non dispoñible' nas listas de combatentes do Exército, pero renunciará activamente cando lle chamen a filas. Recorrer a motivos médicos ou a saír do país converteuse entre moitos israelís nunha forma pasiva de evitar combater.
Os reféns, abandonados
Agora non ve como a ofensiva pretende cumprir co obxectivo de recuperar aos 59 reféns cativos en Gaza, especialmente despois de que Israel rompese o cesamento do fogo (que auspiciou a liberación de 38 deles) o 18 de marzo.
O 21 de abril, o ministro de Finanzas, o ultradereitista Bezalel Smotrich, aseguraba nunha entrevista que «recuperar aos reféns non é o máis importante» para o Goberno. A pesar do balbordo causado, o primeiro ministro, Benjamin Netanyahu, seguiulle pouco despois, asegurando que, aínda que os cativos son importantes, «o obxectivo final» da ofensiva é destruír a Hamás.
Netanyahu «sabe que, se decide parar a guerra, quedará sen Gobierno, porque os ministros de extrema dereita ameázano, chantaxéano con abandonalo», di nunha chamada telefónica Guy Poran, piloto retirado que en abril encabezou a redacción dunha carta esixindo o final da ofensiva e o retorno inmediato dos cativos con case mil asinantes entre militares retirados e reservistas.
Israel aprobou o 5 de maio expandir as súas operacións en Gaza e pasar a ocupar máis territorio no enclave. Para esta nova fase, o Exército está a chamar a decenas de miles de reservistas que na súa maioría serán destinados á fronteira con Líbano ou Cisxordania, co fin de que os soldados regulares sexan recolocados na Franxa.
A reserva militar creouse para que Israel poida mobilizar rápido a combatentes para conflitos puntuais de curta duración cos seus veciños —minimizando as baixas e buscando non afectar á economía—, pero a guerra en Gaza contradí a súa natureza: a ofensiva suma 19 meses e hai reservistas que serviron desde que empezou, segundo Poran.
O Exército estendeu ademais en febreiro por catro meses a duración do servizo militar obrigatorio (de polo menos 32 meses para os homes e 24 para as mulleres maiores de 18 anos), facéndoos computar como tempo na reserva.
Cando os israelís rematan o servizo pasan a formar parte deste corpo. Antes da guerra en Gaza podían ser recrutados ata os 40 anos, no caso dos soldados, e os 46, no dos oficiais, unha idade máxima que xa se ampliou nun ano no verán do 2024.
Ante un Exército que elude pronunciarse pola escaseza de combatentes, pero busca recrutar a miles deles, o reservista entrevistado reivindica a súa decisión. «Vémonos como auténticos patriotas que aspiran á paz e a seguridade de todos os que viven nestes territorios», asevera. «Sentimos que as políticas que se seguen nesta guerra van contra os intereses de Israel e facemos isto porque nos preocupa o lugar no que nacemos, no que queremos vivir en paz e seguridade».