Israel bombardea Rafah despois de que Hamás acceda a un cesamento do fogo

Preto de 100.000 gazatíes espertaron o luns entre mensaxes de texto, chamadas telefónicas, avisos por radio e panfletos que os incitaban a fuxir. Eran advertencias das Forzas de Defensa de Israel (FDI), que se botan sobre a cidade sureña de Rafah e sobre o millón de palestinos que se refuxian nela.

A invasión por terra é inminente, pero o Exército só avisou a 100.000 civís porque, segundo sostivo, a operación terá un «alcance limitado». Non necesita que ninguén máis se traslade á zona humanitaria que habilitou no sur da o Mawasi. Con todo, horas despois, cos panfletos aínda arremuiñándose entre os entullos, as FDI publicaron unha mensaxe que cambiaba o ton: actuarán con «forza extrema» contra os militantes islamitas. Á noitiña, as bombas empezaron a caer sobre a cidade, nas áreas que o Exército ordenara desaloxar. As primeiras informacións, aínda confusas, describían ataques selectivos contra obxectivos terroristas.

 

Caían con furia, igual que caeran a noite anterior, cando mataron a preto de unha trintena de persoas (oito nenos entre elas). Mentres tanto, Benjamin Netanyahu ultimaba unha invasión que leva meses anunciando, con especial ira despois de que Hamás matase o domingo a catro soldados con proxectís disparados desde Rafah. O obxectivo era un posto militar no que Israel organizaba os continuos bombardeos e a operación contra a cidade sureña.

Esa foi a gota que colmou o vaso. A morte dos soldados freou o achegamento entre as partes, o Netanyahu pechou o cruzamento de Kerem Shalom —unha das rutas crave para levar axuda á Franxa— e fixo caso á á máis extremista do seu Goberno. Un grupo de ultraortodoxos capitaneado polo ministro de Seguridade Nacional, Itamar Ben Gvir, que ameazaba con romper a coalición se Netanyahu cedía ás demandas de Hamás e chegaba a un cesamento do fogo.

Nova proposta de tregua

Á desesperada, Exipto ofreceu a Hamás unha nova proposta de tregua, cuxos detalles aínda se descoñecen. Unha proposta que o líder político do movemento islamita, Ismail Haniya, aceptou sen reviravoltas e que, segundo o diario Haaretz, é similar á última que aprobou Tel Aviv. A pelota está no tellado de Netanyahu, que accedeu a estudar a proposta pero non freará a operación contra Rafah.

Hamás tendeu a man, pero non por iso deixou de condenar a orde de evacuación israelí. «É unha escalada perigosa que terá consecuencias», comentou Sami Abu Zuhri, portavoz político do grupo. As súas palabras enseguida víronse envolvidas en decenas de voces que, como as últimas semanas, pedían contención. A máis destacada foi a do presidente Joe Biden, que chamou persoalmente a Netanyahu e conseguiu que reabrise o cruzamento de Kerem Shalom. O portavoz da Casa Blanca informou de que os dous dirixentes tamén falaron de Rafah, pero non desvelou que dixeron exactamente: «Deixamos claras as nosas opinións sobre unha invasión terrestre a grande escala», limitouse a dicir, e engadiu que o seu país segue crendo que un acordo —e non unha invasión— é a mellor forma de preservar a vida dos reféns.

Pouco antes, a presidencia palestina falara precisamente con Washington para que actuase contra a ofensiva «antes de que sexa demasiado tarde». Tamén o xefe da diplomacia europea, Josep Borrell, pediu á UE que intercedese e o presidente francés, Emmanuel Macron, trasladou a Netanyahu o seu «máis firme oposición» á invasión.

«Fomos desprazados xa tres veces e esta vai ser a cuarta», explica Refaat, un médico anestesista, na Cadena Ser. «Están a nos obrigar a ir a unha zona totalmente destruída. Non hai nada, non hai auga, non hai sistema sanitario. Imos ir amais dos entullos», engade.

O Goberno de Hamás na Franxa subliñou que, entre os 100.000 gazatíes chamados a trasladarse, a resposta está a ser limitada. Segundo Refaat, a xente non marcha porque non ten como. Non hai medios de transporte, só carros con burros, e «poden atacarnos no camiño como outras veces fixeron [os israelís]».

E de costas aos máis de 34.700 mortos desde o 7 de outubro, a vida en Israel detívose o luns ás dez da mañá, entre alarmas antiaéreas que resoaban por todo o polo Día en Recordo do Holocausto.

Sánchez ultima con Irlanda o recoñecemento de Palestina como Estado

O presidente do Gobierno español, Pedro Sánchez, mantivo o luns unha conversación co seu homólogo de Irlanda, Simon Harris, para ultimar a coordinación entre os dous países do recoñecemento de Palestina como Estado. Con todo, non se prevé que esa decisión apróbea esta semana o Consello de Ministros. Sumar urxiu ao Gobierno a dar o paso este martes para dar «un empuxón» á Asemblea Xeral da ONU o 10 de maio, onde se votará a súa incorporación á organización despois do veto estadounidense no Consello de Seguridade. O expresidente José María Aznar defendeu, pouco despois, que «o Estado palestino non existe» e, por tanto, «non se pode recoñecer».

A Universidade de Columbia cancela o acto de gradación polas protestas

A Universidade de Columbia, en Nova York, anunciou o luns que cancela a súa principal cerimonia de gradación, prevista para o próximo 15 de maio, por razóns de seguridade no marco das protestas propalestinas das últimas semanas no seu campus universitario, que se saldaron con centenares de detidos.

A institución informou da súa decisión tras levar a cabo un diálogo con líderes estudantís. No seu lugar, Columbia celebrará actos máis reducidos entre o venres 10 e o xoves 16 de maio. «Os nosos estudantes salientaron que estas celebracións a menor escala son máis valiosas para eles e as súas familias», agregou.

Un grupo de estudantes de Princeton iniciou unha folga de fame pola negativa do centro á «desinversión e disociación» con Israel. Mentres, a acampada propalestina no campus da Universidade de Valencia (UV) cumpría unha semana. «Seguimos sen resposta», asegurou a Efe un dos estudantes, que esixen «o fin do xenocidio en Gaza» e o cesamento de acordos da universidade con calquera empresa ou organismo que financie o apartheid israelí. Outros campus en Madrid, Cataluña e Andalucía pretenden sumarse ás protestas.

---

---

---