Douscentos días de guerra deixan máis de 34.000 mortos na Franxa

Andrés Rey REDACCIÓN / LA VOZ

INTERNACIONAL

Uno de los campamentos para desplazados palestinos, al oeste de Deir al Balah.
Un dos campamentos para desprazados palestinos, ao oeste de Deir ao Balah. MOHAMMED SABER | EFE

A ONU pide unha investigación ante os máis de 300 corpos atopados en fosas comúns en hospitais

25 abr 2024 . Actualizado á 22:21 h.

A guerra en Gaza cumpriu o martes douscentos días. Douscentos días que poderían ser un só repetido en bucle: bombas, cadáveres (175 máis cada 24 horas, de media), fame, enfermidades e intentos de achegamento que só aumentan a distancia entre Hamás e Israel. En total, os mortos rozan os 34.200. Iso sen sumar os 10.000 que se estima que seguen baixo os entullos.

Os ataques do Exército de Tel Aviv céntranse agora nas áreas costeiras da o Zawaida e Deir ao Balah, no centro da Franxa, e tamén na praia do campamento de refuxiados de Nuiserat, uns quilómetros máis ao norte. As zonas sureñas viven un parpadeo de calma, temblorosas ante a archianunciada invasión de Rafah —pegada a Exipto—, e empezan a albiscar as pegadas da destrución. «Equipos de ambulancias e da defensa civil descubriron tres fosas comúns con 35 cadáveres no Hospital Naser [Jan Yunis]», informou o martes a axencia Wafa. Cos que atoparon o luns son máis de 310, a maioría nenos e mulleres, ningúns deles coas mans atadas. Serían enterrados «de forma colectiva» durante os catro meses de asedio israelí.

«Dado o clima de impunidade reinante, isto debería levar a unha investigación internacional», expuxo o xefe de dereitos humanos da ONU, Volker Turk, arrepiado. Segundo el, esa investigación tería que abarcar tamén outros centros sanitarios, como o Hospital Ao Shifa, no norte do enclave. «O asasinato intencionado de civís, detidos e outras persoas que están fóra de combate é un crime de guerra», concluíu Turk.

Mar de lonas brancas

Aos que sobreviviron, moitos aínda en Rafah, espera un mar de lonas brancas. O Exército israelí xa erixiu un campamento con medio milleiro de tendas ao oeste de Jan Yunis —preto dun cemiterio, puntualiza Efe— e outro máis está en construción. Moitos aldeáns vaticinan unha evacuación forzosa de Rafah, o último reduto que aínda non pisaron as tropas de Tel Aviv (non asín as súas bombas). Pero centos de mísiles non son suficientes para o primeiro ministro Benjamin Netanyahu, que quere asegurar un exterminio completo do movemento islamita.

Mentres tanto, Israel asegurou matar a dous membros da milicia xiíta Hezbolá en ataques aéreos contra o sur do Líbano. Como resposta, o grupo atacou un cuartel do Exército hebreo a 15 quilómetros da fronteira entre os dous países, e Tel Aviv volveu insistir con outro bombardeo que acabou coa vida dunha muller e unha nena na localidade de Hanine, de novo no sur do Líbano. E entre as bombas, Israel tinguiuse brevemente de xúbilo pola festividade de Pésaj, a Pascua xudía.

Catar reevalúa o seu rol mediador pola «falta de seriedade» e os ataques de Israel

A voceira do Ministerio de Asuntos Exteriores catarí, Majed ao Ansari, asegurou o martes que o seu país segue «comprometido» coa mediación para alcanzar unha tregua en Gaza, pero está reevaluando o seu rol polos «ataques» e a «falta de seriedade» de partes como Israel. Referíase as campañas «» contra Catar emprendidas por responsables do Gobierno de Tel Aviv, que, segundo afirmou, mostran pouco compromiso para chegar a unha solución.

É un segredo a voces, sostivo Ao Ansari, que hai declaracións de altos cargos israelís, incluídos ministros na Administración de Netanyahu, que falaron negativamente da mediación de Catar. «Din mentiras sobre o papel de Doha unicamente para adherirse ás súas posturas para as próximas eleccións no país e isto non pode xustificarse», engadiu.

Despois negou os rumores difundidos por algúns medios, como The Wall Street Journal, de que os xefes políticos de Hamás están a estudar a posibilidade de trasladar a súa base fóra de Catar. «Non hai xustificación —sostivo Ao Ansari— nin ningún tipo de presión pola nosa banda» para que o movemento islamita abandone Doha, onde ten representación desde hai unha década.

A UNRWA, inocente

A Axencia da ONU para os Refuxiados Palestinos (UNRWA) ten marxe de mellora en cuestións como neutralidade ou transparencia, pero non hai probas de que ningún dos seus traballadores estea vinculado a Hamás. Así o determinou a investigación internacional encabezada pola exministra de Exteriores francesa Catherine Colonna, que negou que as autoridades israelís presentasen probas que acrediten as súas acusacións.

Mentres Israel se queixaba de que a investigación non fora «auténtica» nin o suficientemente «minuciosa», Bruxelas pedía a todos os países que deixaron de apoiar á UNRWA que retomasen as súas doazóns. O Congreso español, que nunca detivo as súas contribucións á axencia, aprobará previsiblemente unha proposta do PSOE para incrementar os fondos que lle destina. «Os civís palestinos dependen exclusivamente da UNRWA», aseverou o partido.