O sucesor de Prigozhin na xefatura do Grupo Wagner pasa á clandestinidade
INTERNACIONAL
Anton Elizarov é o único sobrevivente da cúpula da compaña de mercenarios rusos
31 ago 2023 . Actualizado ás 22:06 h.A morte de Evgueni Prigozhin e de toda a cúpula da súa empresa de mercenarios ao estalar o seu avión deixou todo o poder da compaña en mans dun home: Anton Elizarov, alias Lotus. Ata hai pouco era un enigma do que tan só se coñecía o alcume, pero agora é o único sobrevivente da estrutura militar dos soldados de fortuna rusos. E no contexto de máxima tensión co Kremlin, converteuse en invisible. E iso que Lotus representa como ninguén o ascenso e caída da empresa de mercenarios. Como nunha traxedia grega, o seu éxito representa tamén o ocaso da organización.
Mentres tanto, en Rusia séguese enterrando aos ata agora xefes de Lotus. Dimitri Utkin, o neonazi que creou o grupo, recibiu sepultura onte en Moscova no medio de grandes medidas de seguridade e con honras militares.
Anton Elizarov naceu hai 42 anos en Rostov, a cidade que, precisamente, serviu de base para o motín de Prigozhin contra Putin e desde a que saíu a marcha de mercenarios cara a Moscova. Sendo mozo enrolouse no Exército e foi membro dunha división de asalto aerotransportada antes de ingresar nas compañas de operacións especiais do GRU, o servizo de intelixencia militar. No 2014 viuse envolvido nun caso de corrupción cando falsificou documentos para quedar cun piso militar. Tras recibir unha condena de tres anos, abandonou o Exército e incorporouse a Wagner.
Lotus, o seu distintivo nas comunicacións por radio, integrouse nas tropas que loitaban en Siria en apoio ao ditador Bashar ao-Asade. No 2017 resultou ferido e destinóuselle como instrutor de tropas na República Centroafricana. De alí pasou a Libia. O seu pasado está ligado ás operacións máis encubertas de Wagner, xa que a presenza desta compaña na rexión fora negada por Rusia e mesmo Prigozhin chegou a demandar a xornalistas occidentais que lle vinculaban con Wagner.
A situación cambiou coa invasión de Ucraína, onde as tropas de Prigozhin comezaron a loitar de forma aberta ao lado do Exército ruso. Pero as batallas que o cambiaron todo foron as de Soledar e Bajmut, esta última alcumada a picadora de carne polas baixas que sufriron os mercenarios. En xaneiro, o xefe de Wagner presentou a Anton Elizarov como o gran heroe de Soledar. Segundo sinalaron diversas fontes, no Estado Maior de Moscova as palabras de Prigozhin entendéronse como unha provocación, posto que se lle concedía todo o protagonismo a unha empresa privada e silenciábase o papel do Exército.
O enfrontamento co Kremlin foi a máis, incendiándose cos insultos de Prigozhin ao ministro de Defensa, Sergei Shoigu, pola súa pasividade en Bajmut. Elizarov comezou a facer declaracións sobre as batallas diarias, co que asentou o seu papel como heroe que estaba onde o Exército non sabía ou non podía chegar. Tras a morte de Prigozhin, a súa desaparición foi completa e non foi visto en ningún de funerais dos xefes de Wagner.