Le Pen e Zemmour pugnan polo electorado francés máis ultradereitista

Eric Zemmour loita contra a atonía que se vai instalando na súa campaña, lonxe do 18% de intención de voto que chegaron a darlle algunhas sondaxes a finais de ano. O polemista e antigo xornalista de Le Figaro, está estancando nun 10%, por detrás de Emmanuel Macron e Marie Le Pen, pero tamén recentemente é superado polo líder da extrema esquerda Jean-Luc Mélenchon na carreira cara ao Elíseo.

O adaíl do novo partido de extrema dereita, Reconquista, presentou onte o seu programa presidencial. Son «400 solucións para resolver os problemas dos franceses». Custará 60.000 millóns de euros: a metade para baixar os impostos ás empresas e a outra metade para reforzar as políticas en materia de defensa, seguridade, xustiza e sanidade.

Todo está apoiado sobre tres piares: «A reconquista da nosa identidade, a reconquista da nosa prosperidade e a reconquista da nosa fraternidade», asegurou Zemmour en rolda de prensa. E móstrase máis radical que nunca, ata o punto de propor un «ministerio da remigración», para «devolver a toda a xente que non queremos máis».

O obxectivo desta radicalización é arrinconar ao seu rival Marine Le Pen e intentar impor de novo as discusións sobre a inmigración como tema de campaña, xa que nestes momentos resulta inaudible porque a actualidade está saturada pola guerra en Ucraína e a preocupación sobre o poder adquisitivo ante a subida dos prezos da electricidade, o gas e os combustibles.

Zemmour insiste en pór fin á inmigración porque, segundo el, «deixou de ser unha oportunidade, para os inmigrantes porque non temos xa capacidade para acollelos, e para os franceses, porque ven como desaparece o seu país e a súa identidade». Prometeu a expulsión sistemática dos estranxeiros delincuentes e aforrar 20.000 millóns de euros a base de suprimir todas as axudas (vivenda, familiar, reinserción) aos estranxeiros non europeos.

Lonxe de considerar que a súa proposta é extremista, compárase con «Barack Obama, premio Nobel da Paz, que expulsou a 2,5 millóns de estranxeiros dos Estados Unidos».

A presenza de Zemmour no panorama electoral serviu a Marine Le Pen para suavizar a súa imaxe. Parecen lonxe, polo menos nestas semanas previas á primeira volta das eleccións, aqueles tempos nos que o resto da clase política creaba un cordón sanitario fronte ao seu partido. E iso a pesar de que os programas de ambos aseméllanse en educación, seguridade, inmigración e política internacional. Onte ela incidiu na súa idea de expulsar aos estranxeiros que leven un ano sen emprego e en reducir un 25% a achega anual á Unión Europea.

Tanto Zemmour como Le Pen (e o esquerdista radical Jean-Luc Mélenchon) foron fortemente criticados polas súas posturas consideradas «prol-Putin» a pesar de que condenaron a invasión rusa de Ucraína. Con todo, só Zemmour sufriu unha erosión nas sondaxes.

Si hai algunhas diferenzas, como sobre a procreación asistida para todas as mulleres, con parella ou solteiras, heterosexuais ou lesbianas. Ambos se opoñen á lei, pero Zemmour propón reformala. E, sobre todo, no ámbito económico, onde el se presenta máis liberal. Propón atrasar a idade de xubilación aos 64 anos, e ela quere avanzala aos 60, e instaurar unha pensión mínima de 1.000 euros. A líder da Agrupación Nacional quere nacionalizar as autoestradas, mentres que o presidente de Reconquista considera a medida custosa. Con todo, os dous móstranse proteccionistas e queren inscribir na Constitución a primacía do dereito nacional sobre o europeo, o que podería asemellarse a un frexit.

---

---

---