Falece Ben Alí, o ditador tunisiano derrocado pola revolta que desembocou na Primavera Árabe
INTERNACIONAL
O deceso produciuse en Arabia Saudita, onde estaba exiliado desde xaneiro do 2011
20 sep 2019 . Actualizado ás 08:21 h.O expresidente tunisiano Zine Abidine Ben Alí, exiliado en Arabia Saudita desde o seu derrocamento o 14 de xaneiro do 2011, faleceu onte aos 83 anos, días despois de que a súa contorna recoñecese un empeoramento do seu estado de saúde por mor de a cancro de próstata que padecía desde hai varios anos.
«Ben Alí acaba de morrer en Arabia Saudita», confirmou o seu avogado, Mounir Ben Salha, en declaracións á axencia Reuters. O ditador exiliouse en Riad tras semanas de protestas contra as desigualdades sociais en Tunisia, a chamada Revolución dos Xasmíns, que desencadeou a Primavera Árabe, tras máis de vinte anos no poder.
A Xustiza tunisiana condenou en ausencia a Ben Alí a 35 anos de cárcere por delitos de corrupción, malversación e branqueo de diñeiro, mentres que a xustiza militar lle sentenciou a varias cadeas perpetuas por homicidio voluntario e intento de homicidio.
«Ben Ali será enterrado en Arabia Saudita, segundo a súa última vontade», engadiu o portavoz, quen descartou así as conxecturas sobre que o seu enterro tivese lugar en Tunisia .
Ben Ali foi militante activo das Mocidades Socialistas Desturianas, rama xuvenil do PSD de Habib Burguiba, o que lle levou a ser encarcerado en 1952. Con só 22 anos foi xefe da Seguridade Militar, cargo no que se mantivo durante dezaseis anos e que lle serviu para coñecer en profundidade as Forzas Armadas, informa Efe.
Posteriormente realizou os seus estudos en varios centros dos Estados Unidos especializados en espionaxe e contraespionaxe e obtivo o diploma de Estado Maior.
En 1984 foi nomeado secretario de Estado de Seguridade e, dous anos máis tarde, foi designado ministro de Seguridade Nacional e de Interior.
O 2 de outubro de 1987 foi nomeado primeiro ministro, cargo que simultaneó coa carteira do Interior e co posto de secretario xeral do gobernante Partido Socialista Desturiano (PSD).
O 7 de novembro de 1987, sete doutores declararon incapaz de gobernar ao entón mandatario Habib Burguiba, que dirixira o país durante tres décadas, e Ben Alí tomou posesión da Presidencia, reservándose a carteira de Defensa.
O 2 de abril de 1989 foi referendado como presidente nunhas eleccións ás que concorreu como único candidato, aínda que apoiado por todas as forzas políticas, ao conseguir o 49,27 % dos votos.
O referendom celebrado en maio do 2002, que secundou a práctica totalidade da cidadanía, permitiu modificar a Constitución, así como a reelección de Ben Alí cando cumprise o seu terceiro mandato, xa que ata ese momento só estaba permitido acumular tres quinquenios no poder.
As súas vitorias electorais non estiveron exentas de polémica: en todas elas superaba o 90 % dos sufraxios e algúns candidatos da oposición foron descartados durante a carreira presidencial.
Ben Ali fuxiu do país, dez días despois do falecemento de Mohamed Bouaziz en Sidi Bouzid, un pobo esquecido do interior de Tunisia. Este mozo, diplomado en informática, queimouse ao bonzo tras requisarlle a policía o posto ambulante de froitas e verduras con o que se gañaba a vida. A súa morte sacou á rúa a miles de tunisianos esixindo mellores condicións de vida. A indignación popular creceu ata desembocar na Primavera Árabe