Al Asad sae indemne da choiva de mísiles e hostiga os feudos rebeldes
INTERNACIONAL
Putin e Rohaní advirten dun caos global se se produce outro ataque a Siria
16 abr 2018 . Actualizado ás 07:30 h.Un día despois do ataque cirúrxico lanzado por Estados Unidos, Francia e o Reino Unido, o réxime de Bachar ao Asade esforzábase onte en demostrar que saíu indemne e aínda máis apoiado polos seus dous valedores, Rusia e Irán. O refacho de mísiles non acabou nin co seu poder nin coa súa capacidade política, todo o contrario. Horas despois de proclamar a vitoria en Duma, tras a saída do último combatente opositor dese reduto de Guta, o Exército sirio lanzou onte un ataque a gran escala no norte da provincia de Homs e o sur da de Hama contra distintas faccións rebeldes, segundo Efe. Un dos principais grupos rebeldes presentes en ambos os lugares é Tahrir ao Sham, a antiga Fronte ao Nusra, próximo a Al Qaida. O réxime deixa para máis adiante a reconquista dos grandes bastións rebeldes: Deraa, na fronteira con Xordania e os Altos do Golán, e Idlib, onde han ir a parar todos os milicianos opositores que se renderon en bastións como Alepo e Guta.
Rusia quixo escenificar unha vez máis o seu apoio sen fisuras. O presidente sirio recibiu a unha delegación de parlamentarios rusos que o atoparon «de bo humor». Al Asad deleitou aos seus invitados cos seus eloxios aos sistemas de defensa antiaérea soviéticos dos anos setenta, que, segundo a súa versión, derrubaron máis de 70 mísiles inimigos. «E logo as películas americanas mostran que o armamento ruso é anticuado», mofouse o deputado Dimitri Sablin.
Á visita da delegación parlamentaria uniuse a mensaxe contundente de Vladimir Putin: «Un novo ataque dos Estados Unidos contra Siria podería acabar sementando o caos nas relacións internacionais». O aviso a navegantes chegou tras unha conversación telefónica coa súa homologo iraniana, Hasán Rohaní, o outro aliado de Al Asad. Os dous mandatarios apuntaron ademais «que esta acción ilegal dana seriamente as perspectivas dunha solución política en Siria».
Un primeiro equipo da Organización para a Prohibición de Armas Químicas (OPAQ) iniciou onte a investigación do presunto ataque químico contra civís o 7 de abril na cidade de Duma. Ten por diante unha ardua tarefa, xa que moitos expertos dubidan de que logren atopar probas do ataque máis dunha semana despois de producirse e nunha zona agora controlada polas tropas de Al Asad.
O viceministro sirio de Exteriores, Ayman Susan, adiantou que «os resultados da investigación revelarán as alegacións mentireiras» de Washington . Calcúlase que os investigadores presentarán o seu informe dentro dun mes. Nel dirá se se produciu ou non un ataque con gas cloro, pero evitarán sinalar ao autor, segundo Colpisa.
A guerra da desinformación
Damasco e Moscova seguiron onte a guerra de desinformación sobre os obxectivos acadados pola operación lóstrego e cirúrxica franco-angloamericana. Bachar ao Asade denunciou «a campaña de falacias e mentiras» contra o seu país por parte de EE. UU. e os seus aliados, mentres o Pentágono facía públicos o antes e despois das zonas atacadas tras a choiva de mísiles Tomahawk.
Os telexornais sirios abrían coas declaracións de testemuñas negando a eficacia dos cazas e mísiles aliados e que os centros atacados albergasen armas químicas. «Se as houbese, non estariamos aquí», afirmaba irónico Said Said, un enxeñeiro que traballa no centro de investigación de Barzeh, en Damasco.
«Barzeh é o corazón do programa de armas químicas sirio», afirmou un alto responsable do Pentágono, o xeneral Kenneth McKenzie. Said asegura que non é así. Alí, segundo el, só levaban a cabo «ensaios sobre produtos químicos utilizados nos produtos alimenticios, os medicamentos e os xoguetes para nenos». «Produciamos ademais fármacos contra o cancro ou antídotos para o veleno de escorpión e de serpe», dixo.
Os medios de propaganda rusos, Russia Today e Sputnik, seguiron negando o ataque químico e apuntando a que o suceso foi unha montaxe do Reino Unido coa complicidade dos cascos brancos.
Arabia Saudita e Israel poñen a Irán na diana
Arabia Saudita e Israel deixaron atrás décadas de hostilidades para fraguar unha alianza de facto na loita contra a crecente influencia de Irán en Oriente Medio. Un movemento sorprendente pero que se inclúe nos xiros diplomáticos e militares que vive a rexión tras a invasión de Iraq ou as guerras en Siria ou Iemen.
Os líderes da Liga Árabe pasaron onte no bico dos pés polo bombardeo aliado, e centráronse en condenar o uso «criminal» de armas químicas. No discurso de apertura, o rei saudita, Salman Bin Abdelaziz, tomou a palabra para cargar contra a inxerencia de Irán en Siria, pero evitou referirse á ofensiva conxunta de EE. UU., Francia e o Reino Unido. O monarca acusou a Teherán de ser unha «ameaza á seguridade nacional árabe» por inmiscirse nos asuntos internos da rexión e polos seus «intentos de desestabilización da seguridade» e de difundir «o sectarismo».
Mentres, dous ministros de Israel declaraban que seguirá «actuando» en Siria contra unha presenza militar de Irán, unha semana despois do ataque contra o aeroporto militar sirio T4 que custou a vida a sete iranianos. «Non permitiremos que Irán se implante en Siria», dixo o titular de Educación e líder do partido dos colonos, Naftali Bennett.
O primeiro ministro israelí, Benjamin Netanyahu, insiste en que Irán é o elemento desestabilizador de Oriente Medio. Nunha conversación telefónica con Theresa May, mostroulle o «apoio total» do seu país á ofensiva, pero tamén lle pediu que tivese a mesma «resolución» co programa nuclear iraniano que a que tivo co suposto uso de armas químicas en Siria.