Afeccionados que conseguiron praza en Balaídos contan os seus casos
04 jul 2025 . Actualizado á 05:00 h.Esta semana estaba marcada en vermello para os celtistas que están en lista de espera para ser abonados do club. A relación de afeccionados que agardan ter butaca en Balaídos supera os 4.000, mentres que as prazas dispoñibles roldan as 300, segundo o propio Celta Por iso é polo que aqueles que recibiron a chamada sentan uns privilexiados. Transcorreu máis dun ano hhasta que lles chegou unha oportunidade que moitos outros non terán ata tempadas vindeiras.
Conscientes de que un novo carné de abonado do Celta é actualmente un ben moi prezado, contan ningúns dos que o terán que non agardaban «para nada» que fose xa este mesmo verán. «Na miña cabeza, ata a tempada seguinte ou así, non ía conseguilo. Levei unha sorpresa enorme cando me chamaron do club, alegroume o día», expresa Raúl Pérez, de 24 anos e abonado por primeira vez na súa vida.
Deulle igual apuntarse só, indo «á aventura», e tampouco lle importa que vaia ter que estar nunha bancada diferente á da súa noiva, amigos e coñecidos que acoden habitualmente ao estadio. «Déronme moi poucas opcións, evidentemente, e quedei con Tribuna Baixa, a parte de despois do córner. Non teño coñecidos alí, pero espero facer amigos», relata este afeccionado ao que nada lle embaza este agasallo inesperado. «O Celta é a miña vida e non ía rexeitar por nada esta oportunidade, considérome afortunado», engade.
Comparte esas sensacións Javi Sotelo, outro celtista de 24 anos coa particularidade de que, aínda que é galego, reside actualmente nAs Palmas. «Está claro que vivindo aquí, é máis difícil ir a todos os partidos, pero viaxo todos os meses a Galicia e tiña clarísimo facerme abonado», asegura. A súa intención é intentar cadrar as viaxes cos partidos do equipo vigués como local, agora que tivo esta ocasión moito antes do que imaxinaba. «Non agardaba ter praza para este ano. Supuña que coa gran tempada que fixo o Celta o ano pasado habería moitísimas solicitudes, aínda comprando o Carné Celtista o mesmo día que saíu o ano pasado», di. A antigüidade nesa longa lista de espera era o criterio para asignar as prazas e por iso é polo que unha ser súa.
Sotelo naceu en Vigo e viviu entre Cangas e Bueu ata o 2016, cando se mudou a Canarias polo traballo da súa nai, pero «seguía indo a Balaídos sempre que podía». Iso volverá facer agora, tirando de cesión cando non lle sexa posible viaxar. «Cando non poida ir, quero que outro celtista vaia no meu lugar. Non quero un asento baleiro no campo porque eu non poida ir ao vivir lonxe», subliña.
E mentres non puido ser abonado, considera que as condicións do Carné Celtista eran ideais para el polos quilómetros que lle separan da súa terra. «Son celtista desde sempre, desde pequeno ía a Balaídos coa miña familia. A miña madriña fíxome celtista», conta. Tamén el xestionou o Carné Celtista o mesmo día do seu lanzamento. «Aboneime sen pensalo, era unha modalidade perfecta para min», lembra.
Coincide con Raúl, que hai tempo que quería abonar. «Desde hai anos, tiña a intención, pero entre unhas cousas e outras, non tiven a oportunidade», relata. E fíxose o Carné Celtista xa con esa intención, «con vistas tamén a poder ter a posibilidade no futuro de ter asento en Balaídos». E ese día chegou.