Afeccionados do Celta que estarán en Xetafe falan da viaxe que lles agarda, das opcións de conseguir billete europeo e de que suporía se non é posible clasificarse: «Sobresaliente»
23 may 2025 . Actualizado á 05:00 h.No celtismo respírase estes días satisfacción e ilusión a partes iguais. O primeiro sentimento, polo traballo ben feito; o segundo, pola posibilidade de pór a guinda en Xetafe. É o que transmiten afeccionados do Celta que estarán mañá no Coliseum e que onte foron reunidos por La Voz en Balaídos, pertencentes ás penas A Tapa Celeste, Carcamäns, Centolos Celestes, Celtílikos, Comando Celta, Esmorga Zeleste, Heredeirxs do Celta, Irmandiños 1923, Le-Chuzas Celestes, Marexada Celeste, Natxo Insa, Vos Viadutos de Redondela, Sempre Pahiño, siareiros.net e Teixugos Celestes.
O certo é que quen máis e quen menos contaba con selar a clasificación europea ante o Raio e a viaxe desta fin de semana non entraba nos seus plans, pero refixéronos rápido. «Cheguei o domingo a casa sen querer saber nada, pero o luns ás oito da mañá xa estaba pedindo a entrada», di Jairo Daponte, de Irmandiños 1923, que é dos 300 que irán á bancada visitante. «Sabemos a que nos pode liar o Xetafe, pero eles están de vacacións e tense que notar a diferenza entre o que nos xogamos uns e outros».
Tamén Santiago Mariño, da Pena Natxo Insa, «agardaba non ter que ir», pero tampouco dubidou. «É un momento no que notas moitísimo a pertenza ao club. Lía que o número de desprazados será similar a Manchester, cando é menos importante; pero a afección está moito máis comprometida e creo que vai ser súpers bonito», sinala este celtista que estivo dúas veces en Xetafe: un empate e a derrota da expulsión de Maxi Gómez. «Con Bordalás, sempre é duro, pero é un pracer viaxar co Celta», engade.
María Chantada, de Teixugos Celestes, pola súa banda, vai contracorriente no sentido de que si tiña o desprazamento programado hai tempo. «Regaláronmo polo cumpre, estaba previsto desde principio de tempada. Sempre me gusta despedir ao equipo e como xogabamos fóra, tocaba Xetafe», comenta esta peñista á que a última cita na casa deixoulle un resaibo amargo non só polo resultado. «Deume moita mágoa non pechar a tempada en Balaídos como merecía. Hai xogadores que non van estar a vindeira tempada e todos merecían un agradecemento por este ano. Sentín unha rabia brutal», expresa. De feito, espera que «ou Celta organice algo, porque ou merecen».
O orgullo polo curso 2024/2025, que non necesitan que remate para manifestar con convicción, é completamente xeneralizado. «É o que di o míster. A tempada é sobresaliente e se non nos clasificamos, o obxectivo, que é permanecer en Primeira está superado con fartura», destaca Luis Suárez, de Heredeirxs do Celta. Ten claro que «se vén Europa, que vinga, dá igual Europa League ou Conference, e se non, en Primeira o ano que vén, que é o máis importante», valora. Respecto a Xetafe, cre que «non será un 0-5, un 0-3 nin un 0-2, pero hai que agardar e non volverse tolos», contando con que serán «máis celtistas que afeccionados locais» e iso tamén debe marcar a diferenza.
Mariño valora esa mobilización «cando non se loita por un título, non deixa de ser un último partido de liga». Pero non dubida o porqué sucede isto: «A tempada foi, é e será un soño. Eu dicía que se nos mantiñamos en Primeira, era para facer unha estatua a Claudio e non só iso, senón que nos fixo volver gozar cada fin de semana, con xente de casa, volvendo enganchar á afección». Espera que sexa «o xerme de algo bonito que está por vir».
Daponte tamén pon o foco en que o actual é o mellor momento que lembra do Celta. «Quizais non deportivamente, pero si a nivel social, de cohesión coa cidade e con toda Galicia, en realidade», mencionando os cambios na comunicación ou na área social, entre outros. «Estanse facendo ben as cousas en moitos ámbitos e iso está facéndonos medrar», apunta. «A tempada é boísima, non contabamos con estar vivindo isto, pero témolo na man», engade respecto a Europa. Coincide Edu Ferreiro, de Esmorga Zeleste: «Imos ver se sacamos a matrícula e logo, a EBAU e opositamos. A por Europa!».
«Para conseguir bus chamamos a Arzúa, O Carballiño, Verín... ao final, en Santiago»
Hai afeccionados do Cetla que van a Xetafe en coches particulares, pero moitos outros se desprazarán en autobuses fretados por penas e pola propia Federación. Pero conseguilos non foi nada doado, como testemuña Eduardo Ferreiro, Pata, de Esmorga Zeleste. «Tiñamos claro que iamos a Xetafe, e primeiro foi a tolemia das entradas na web, que a inmensa maioría dos peñistas tiveron que poñerse horas e horas a buscar», introduce sobre o primeiro paso.
Despois, estaba o problema do transporte: «Estivemos chamando a Arzúa, a Gondomar, O Carballiño, Verín... Ao final, topamos en Santiago un home que non quería meterse en temas de fútbol, dáballe medo, pero convencémolo de que eramos xente familiar e agarimosa», sinala entre risos. O que xa comenta completamente en serio é que van «con toda a ilusión a polos tres puntiños, pero sabendo que a tempada xa foi cojonuda e a ver se sacamos a matrícula».
No caso de Marexada Celeste, a pena de Miguel Ángel Ferreiro, comparten autobús con outra pena. «Segundo achéguese o partido, irémonos pondo nerviosos, pero unha vez no campo, a animar ao equipo. Estamos con eles ao 100%», proclama. Considera que fronte ao Raio non se puido dar, pero que manteñen a «confianza cega». «O Xetafe non se nos adoita dar ben, pero se non confiamos este ano no equipo, a ver cando o imos a facer. O obxectivo era salvarse e paréceme incrible estar a pelexar por este reto cun equipo de rapaces e un adestrador de casa». Con iso quédanse todos, sen renunciar a unha matrícula pola que van empurrar desde as bancadas do Coliseum.