O Celta, sen músculo nin maxia para unha final

X.R.C. VIGO

BANCADA DE RÍO

Óscar Vázquez

A ausencia de Tapia abre a porta da titularidade a Bamba se Luca volve ao dobre pivote, mentres que Douvikas é a alternativa a Aspas

29 feb 2024 . Actualizado á 05:00 h.

Iago Aspas e Renato Tapia son dous piares básicos no Celta actual e ningún deles estará na final de mañá ante o Almería. Porque á agardada confirmación da sanción do capitán uníuselle o diagnóstico definitivo do internacional peruano, que ten para tres semanas por unha rotura fibrilar no recto anterior da coxa dereita. Isto significa que os celestes perden a maxia do seu xogador máis diferencial e o músculo do máis impetuoso de cantos forman o persoal.

As alternativas para suplirlles pasan por facer coincidir a Strand Larsen e Tasos Douvikas na punta do ataque, unha sociedade que parece non maridar ben ata a data, e devolver a Luca da Torre ao dobre pivote, deixando así a banda esquerda para o retornado Bamba. Se Swedberg, que sofre unha escordadura, estivese en condicións, podería optar ao papel de Aspas por detrás de máximo goleador celeste.

Tendo en conta que o Almería xoga cun 4-2-3-1, o sistema predilecto de Rafa Benítez aínda que en Vigo decántese máis polo 4-4-2, o máis normal é que o técnico do Celta manteña a defensa de catro que xa utilizou no Novo Mirandilla ante o Cádiz. Iso podería simplificar os movementos para suplir as baixas, sen descartar unha pequena revolución para buscar alternativas nun partido sinalado en vermello.

Se Benítez aplícase na teoría do home por home, o máis doado sería dar entrada a Jailson no centro do campo con Fran Beltrán, que parece asentado na titularidade. Con todo, Luca da Torre sente máis cómodo por dentro e a lóxica invita a pensar que poida desprazarse ao dobre pivote, deixando a banda esquerda para Bamba, que leva unha semana enteira adestrando en Vigo e que en teoría está en condicións de volver vestirse de celeste dous meses e medio despois. Franco Cervi, que está inédito desde o partido do 3 de xaneiro ante o Betis, é outra opción para a banda esquerda, un costado que vai esixir moito traballo, xa que Luka Romero, desde a media punta, pode entrar por esa banda.

Na punta do ataque, a primeira opción apunta a Douvikas, que foi titular sempre que faltou Aspas salvou no partido de Pamplona, cando Benítez apostou polo 5-4-1. Facer coincidir ao heleno e o noruegués é xogar con dous noves de referencia, aínda que con características diferentes. Cos dous xogando de inicio, o Celta só sumou un punto, o empate sen goles de Vallecas. Na casa, só coincidiron unha vez, ante o Xirona, e cos tres dianteiros no campo (tamén estaba Iago Aspas). A solución alternativa podería ser apostar por Williot Swedberg se está en condicións ou incluso facer xogar por detrás do dianteiro a Luca da Torre, que ten tendencia a utilizar o corredor central como espazo de referencia.

Na contenda da primeira volta, cando o Celta apostaba pola defensa de cinco centrais e o Almería, da man de Vicente Moreno, xogaba co mesmo 4-2-3-1, Benítez colocou a cargo da sala de máquinas a Beltrán e Luca, con Bamba na esquerda e Larsen na dereita, quedando Iago Aspas como punta de referencia. Unai Núñez, Larsen e Swedberg marcaron os goles da que era entón a primeira vitoria celeste.