A gran crise do Celta sinala a Rafa Benítez

LA VOZ VIGO

BANCADA DE RÍO

ELOY MARTÍ FONOLLOSA - LOF

O equipo vigués chega ao parón con once xornadas en descenso, cunha alarmante falta de identidade no xogo e co rendemento do cadro de persoal baixo mínimos

22 dic 2023 . Actualizado á 05:00 h.

O Celta non sabe ao que xoga, colecciona derrotas (9 en 18 partidos, o 50%), só lles gañou aos dous últimos clasificados e está instalado na zona de descenso desde fai once xornadas. Os números e o fútbol pon contra as cordas a Rafa Benítez e ao primeiro proxecto de Marián Mouriño, que a semana pasada pechou filas co madrileño mostrando o seu convencemento de que sería capaz de sacar a nave adiante, algo que cada vez parece máis difícil. Polo momento, o técnico segue sendo o home do proxecto, pero ninguén pode aventurar que pasará se a sangría non se detén despois dun parón que os célticos afrontan en penumbra. Hai voces que apuntan a que non saca todo o rendemento a un persoal que, por límite salarial, debería estar en metade da táboa.

Os NÚMEROS

13 puntos de 54 posibles

Os números do Celta son unha ruína. Disputados 54 dos 57 puntos da primeira volta, só foi capaz de sumar 13, con dous triunfos e sete empates fronte a nove derrotas. O equipo non cortou a súa sangría de goles (1,5 por partido) e non rematou de espremer os 18 tantos que leva a favor. De feito, en tres ocasións marcou dúas ou máis goles e non puntuou (ante o Barcelona, Athletic e Vilarreal).

DESCENSO

Trece xornadas na zona vermella, once consecutivas

O Celta xa se habituou a vivir na zona de descenso. Leva máis tempo entre os tres últimos que o territorio seguro. Estivo na zona de descenso na primeira e na terceira xornada e volveu na oitava para quedarse. Desde entón, enlaza once xornadas consecutivas como antepenúltimo.

XOGO

Do «merece máis» a un proceso de involución

Cada rolda de prensa previa do adestrador rival repetíase a mesma canción: «O Celta merece máis puntos dos que leva». Porque o seu xogo estaba por amais dos seus resultados e o equipo competía durante 80 minutos con calquera, aínda que logo se decaía na recta final por erros propios ou por decisións do VAR. Desde hai un mes, o equipo perdeu faísca balompédica. Cústalle horrores gobernar os partidos e incluso quedou sen a saída ao contragolpe defendendo en bloque baixo.

O ADESTRADOR

A cúpula mantén a confianza en Benítez

Benítez está no ollo do furacán para moitos, pero non para a cúpula do Celta, que lle segue estirando o crédito. A nova dirección do club prometeu non porse nerviosa se se encadeaban malos resultados, pero de ningunha maneira podería imaxinar semellante inicio de tempada. En calquera outra campaña, cos seus números, o adestrador estaría fulminado, pero Marián Mouriño quere manter ao madrileño custe o que custe. O Betis, para pechar a primeira volta, e a terceira eliminatoria copeira poden ser un excelente termómetro.

 

XOGADORES

Un persoal con carencias, pero moi lonxe do rendemento agardado

Unha das grandes preguntas é se Benítez lle está sacando o rendemento agardado ao persoal, porque asumindo que o Celta ten importantes carencias en determinadas zonas do campo, existe a dúbida xeneralizada de se os futbolistas están a render conforme ao agardado. Salvo casos contados, como Larsen, Starfelt ou Bamba antes do último parón de seleccións, todo o mundo agardaba unha maior achega dos futbolistas. O Celta ten un tope salarial de clase media, algo que non se corresponde coa súa clasificación actual. Do mesmo xeito, entran dúbidas co acerto nas fichaxes tras 41 millóns de investimento, aspecto este que afecta directamente a un Luís Campos que segue desaparecido e que filtra en París non que ten claro seguir sendo asesor externo no Celta.

O ESTILO DE XOGO

Do fútbol combinativo a deixar o balón nun segundo plano

O cambio de identidade do Celta é radical. Deixou a posesión e o xogo combinativo para abrazar o contragolpe que quería Rafa Benítez, pero a idea tampouco está a callar e, por momento, parece que invita á confusión, como demostra o partido de Vilarreal. Defendendo en bloque baixo e agardando o rival no primeiro tempo, o equipo vigués foi un desastre e cando decidiu mostrar a súa cara máis ofensiva, estivo preto de igualar un 3-0 adverso. No primeiro tempo botouse en falta a intensidade necesaria. O equipo saíu indolente e pagouno.