Mosquera, Milucho, Carneiro, Curiel e Rubio analizan a aposta do Chacho
25 novs 2020 . Actualizado ás 05:00 h.A visita ao Sánchez Pizjuán deixou as primeiras pistas do que quere Eduardo Coudet para a súa Celta . Preguntados polo que se viu fronte ao Sevilla, os adestradores José Luis Mosquera, Milucho Alonso, Moncho Carneiro, José Curiel e Adrián Rubio analizan os proles e os contras da idea do novo técnico, así como as opcións de levala a cabo e os problemas aos que se enfronta.
A idea
Luces e sombras
Milucho viu «luces e sombras». «Ou equipo tiña outra actitude e outra predisposición non partido e non plan de xogo», percibe sen pasar por alto «dez primeiros minutos horrorosos». Aprecia que a liña de presión era moi distinta, así como a intensidade. «Tiña moita xente por dentro para intentar sorprender por fóra. Vos xogadores foron quen de asumir que cando non tes ou balón tes que ser solidario para recuperalo cada vez que erras», indica.
Curiel fala de «un barullo importante nos primeiros minutos» entre o que pretendían facer e o que se reflectiu. «A idea de presionar cara arriba era clara, pero iso necesita traballo e moito adestramento», comenta. Aínda que co inicio admite que se temeu «o peor», logo gustoulle o Celta .
Mosquera quedou coa sensación de que Coudet é «atrevido», pero tamén detecta un problema táctico. «Para min, ou posicionamento tan avanzado non é do Celta , que debe pensar máis en repregar pero sen instalarse atrás», valora. Coincide con Carneiro en que unha cousa é a idea que un trae e outra os xogadores cos que se atopa. «Os futbolistas que ten igual non se adaptan moito ao sistema e ten que ser el o que se adapte a eles», recomenda.
Para Adrián Rubio , notouse «un lixeiro cambio en canto á intensidade» a pesar de que a calidade do Sevilla impuxésese. «A nivel de posicionamento, ou equipo estivo un pouco máis alto en certos momentos, xuntábase ben cando perdía ou balón ou rival mantiña a posesión», ademais de que notou o aumento da intensidade nalgúns xogadores.
Problemas
Armar ao equipo desde atrás
Aos técnicos cústalles discernir se é máis grave o problema de encaixar tantos goles ou de non anotalos. «Os dous son importantes, pero un equipo hai que formalo sempre desde atrás», expón Moncho Carneiro. «A partir de aí, de que non che marquen e de medio campo para arriba hai xente de calidade que che pode facer gol. Coa portería a cero, a pouco que se faga, virán os puntos», opina.
A receita de Mosquera é «igual non atacar tanto e defender, pero tendo en conta que ou Celta non é quen de defender atrás con moitos xogadores». Aposta por «ferramentas defensivas que teñan en conta como vas xogar e ou posicionamento, sen condicionar ou ataque, porque se estás a moita distancia, non chega». Unha idea similar é a que expresa Milucho, para quen «ou Celta ten que volver á seguridade defensiva e manter a portería a cero para poder gañar ou partido, se non sempre necesitará un mínimo de dous goles e iso non é nada doado», lembra.
Rubio e Curiel poñen ambas as cuestións ao mesmo nivel, aínda que o primeiro matiza que «é certo que ou defensivo está custando moitos goles ao Celta e agora ou máis importante é que ou equipo manteña a portería a cero». Curiel, pola súa banda, cre que van estreitamente relacionados. «O que provoca esta forma de xogar é roubar en zonas de campo contrario para realizar ataques rápidos. Hai xogadores que van ben ao espazo, que lanzan ben, pero necesitan estar nesa última zona de ataque», recalca. Cre que unha cousa levará á outra porque «se son capaces de xogar co equipo adiantado, salvo situacións en que lles collan as costas, provoca que o equipo contrario meta menos balóns á área dos que meten se están replegados».
Cambios
Falta de fondo de armario
Existe unanimidade respecto de que ao Celta fáltalle fondo de armario. «A persoal é curta, xa se viu desde que se pechou ou mercado. Ou equipo está xustiño, non hai moitos trocos por posición e ou ideal sería que estivesen duplicados», sostén Rubio á vez que supón que haberá fichaxes no inverno. Milucho é da mesma idea: «Penso que Coudet veu convencido de que en xaneiro lle traerán dous arxentinos e un dinanteiro á parte, se non non é doado pensar que veñas do Brasil sendo primeiro a meterche neste equipo», sostén. Aos vigueses veos como «probablemente ou equipo con peor fondo de armario de Primeira, non porque vos rapaces non teñan calidade, senón porque teñen que aprender e igual aínda non están non paso definitivo», debulla.
Mosquera comparte que «aos máis novos fátalles experiencia e non pódesvos meter a solucionar vos problemas» e lamenta unha mala planificación á que tamén sinala Curiel. «É evidente. Se ha ir xente e non se trouxeron xogadores para suplilos, o que obriga a tirar dos mozos da canteira», argumenta. Considera que, se non se lle pon remedio no mercado de inverno, é un problema que tiña Óscar, que terá Coudet e que herdará o seguinte.
Carneiro expón que a diferenza de banco foi a que decantou a balanza fronte ao Sevilla. «Lopetegui fixo cambios que melloraron as condicións dos xogadores que tiña no campo, mentres o Celta aí ten deficiencias», comenta. Ata o punto que recoñece que «ás veces miras ao banco e pensas: ‘Que fago?'. Queres cambiar o ritmo do partido e non ves como».
Intensidade
Esixencia máxima
O cansazo do equipo na segunda parte o sábado impulsa o debate sobre a preparación física do equipo para levar á práctica a idea de Coudet. Mosquera entende que «para un ritmo intenso tes que ter un equipo moi físico» e que non é o caso do Celta , mentres que Rubio espera que teña sido algo puntual e que mellore «co tipo de adestramento ou ou cambio de exercicios».
Curiel afirma que «a esixencia é máxima» e que dependerá de que os xogadores se sacrifiquen por ela. E Carneiro explica que os célticos son xogadores «máis técnicos, non de desgaste», polo que lle preocupa a adaptación. «Cando veu Antic, había xogadores cargados e avisouse. Pero decidiuse que todos traballasen por igual e houbo lesións importantes». Espera que non ocorra algo similar agora.
