Denis tomou este verán a decisión de volver ao Celta porque sabía que era o mellor sitio para reencontrarse. No Barcelona é complicado facerse un oco e cando non o consegues entras nunha dinámica de non ter minutos suficientes para demostrar a calidade que ten un futbolista como el.
Cando decide saír faino coa necesidade de reencontrarse a si mesmo, sentirse querido, cómodo e demostrar o que vale. Aos poucos está a conseguir recuperar esa confianza no campo, tendo ese ritmo de acumular partidos e véxoo fisicamente un pasito por diante grazas a esa continuidade que lle faltou.
Xogando en banda está a tratar de atopar as ferramentas para facer que as súas maiores virtudes aparezan e poder axudar ao máximo ao equipo. Denis é un xogador con moi bo último pase e cada vez que se mete por dentro e xoga con futbolistas como Iago ou Santi é capaz de atopar boas situacións para ofrecerlles o gol. Nesa banda ofrece esa punta de velocidade e ese desborde que é necesario no fútbol. É moi intelixente para adaptarse e xogar aí fai que creza e que o equipo o faga coa súa achega.
Todos os proxectos levan tempo, pero este Celta ten un terreo gañado, porque no deporte colectivo é fundamental esa conexión de grupo, de coñecerse fose do campo que moitos deles teñen. A medida que pasen os partidos e déanse os resultados, lucirá máis tamén o traballo que está a facer Denis. Porque eu cada domingo o gozo como afeccionado do Celta , pero sei o sacrificio que hai detrás e alégrome sobre todo como amigo.
En todos estes anos sempre mantivemos o contacto, pero a tempada pasada reencontrámonos en Barcelona e convivimos moito. Viamos xuntos os partidos do Celta . Sempre tivo claro que nalgún momento quería volver.
David Goldar é excompañero e íntimo amigo de Denis desde os 10 anos