Un «bendito problema» con Rafinha

M. V. F. VIGO / LA VOZ

BANCADA DE RÍO

Óscar Vázquez

Moncho Carneiro e Antonio Gómez analizan como dar encaixe ao centrocampista no persoal

04 sep 2019 . Actualizado ás 05:00 h.

É complicado atopar a alguén no seo do celtismo que lle poña un só pero á incorporación ao equipo de Rafinha, que foi recibido cun gran entusiasmo. Tamén os técnicos Antonio Gómez e Moncho Carneiro consideran que o regreso do internacional con Brasil é unha excelente noticia, por moito que constaten ao mesmo tempo que atoparlle encaixe no persoal sen sacrificar a outros futbolistas tamén chamados a ser titulares vai ser unha tarefa complicada para Fran Escribá. Pero coinciden en que como adestradores, unha situación destas características é un «bendito problema».

En que posición debe xogar Rafinha no Celta 2019/2020?

Os dous técnicos ven ao segundo dos fillos de Mazinho como un xogador polivalente. «Véxoo en calquera posición por detrás do punta: banda dereita, esquerda, interior ou mesmo mediocentro ofensivo», debulla un Carneiro que por ese motivo e pos a súa calidade considérao «unha fichaxe interesante que vai axudar e achegar cousas moi boas no xogo ofensivo». Gómez, pola súa banda, lémbralle con Luis Enrique no Celta «xogando no centro do campo moi ben», pero tamén lle viu «arriba nalgúns partidos co Barcelona», de modo que agora mesmo «non sabería onde situalo». Admite que choca que talvez non sexa o perfil de futbolista que Escribá viña reclamando nas súas comparecencias de prensa: «Chámame a atención, porque o adestrador parece que quería un centrocampista defensivo e supoño que se considera así a Pape, pero cando eu o vin no Celta B non o era», analiza. E engade que tampouco chegou finalmente o extremo que parecía que se necesitaba, aínda que matiza que «cantos mellores xogadores haxa, benvido sexa».

Sería conveniente cambiar o sistema de xogo do equipo?

Os preparadores consultados discrepan neste punto. Gómez móstrase máis partidario de manter o que ao seu xuízo está a funcionar ben. «Cando tes dianteiros tan bos como neste momento, con Aspas e o Toro que se ve que está a ir a máis, é preferible mantelos. O contrario sería desvestir un santo para vestir outro», afirma. Porque se algo ten claro é que sempre vai haber que sacrificar algo. «Se metes a dúas puntas quedas sen centrocampistas ofensivos que son bos tamén», di sobre o sistema actual. Carneiro é máis proclive ao cambio, aínda que sen decantarse do todo. «Non hai sistema que sexa perfecto e o adestrador ten que romper a cabeza para atopar a fórmula, porque vimbias para un bo equipo hainos, con dous xogadores por posto en varias posicións», sostén. Consciente da predilección de Escribá polo 4-4-2, apunta que «todos os sistemas son válidos e ningún é perfecto».

Caben no once todos os chamados a ser titulares?

O non é rotundo. Gómez e Carneiro teñen claro que para que Rafinha entre no once haberá que sacrificar a algún dos futbolistas que tamén están chamados a priori a ser titulares. «Todos non van caber e algún vai ter que agardar a súa oportunidade. Non se onde porá a Rafinha, pero Denis e Iago van xogar e dentro dunha orde quizais o máis lóxico é que sexa Brais o que teña que agardar. Ou igual segue e a Rafinha colócao como mediocentro», propón Carneiro, que ademais mostra a súa convicción de que «Mina entrará deica pouco no once e outro terá que saír». Gómez asevera que «sen dúbida» non hai sitio para todos no equipo titular, pero defende que ao longo da tempada ninguén quedará sen oportunidades. «A Liga é longa e tamén está a Copa, á parte de que haberá lesións e sancións. Cando todo iso pase, o Celta esta vez non se resentirá, así que é positivo, un bendito problema para todo adestrador», subliña unha idea que comparte Carneiro. Gómez o ejemplifica con Kevin: «Fíxose co posto, cada vez vai a mellor e non sería bo cortarlle esa progresión. É positivo contar con dous xogadores de garantías en calquera posición».

Pode tanta calidade arriba levar a desequilibrios defensivos?

De novo teñen visións non do todo coincidentes neste punto os dous adestradores. Carneiro si que aprecia ese risco. «Si que poida que tantos xogadores de calidade do medio do campo cara arriba produza desequilibrios defensivos que deben corrixirse», explica. Entende que cando os xogadores ofensivos non achegan o suficiente en defensa encáixanse moitos goles e que iso lle ocorreu ao Celta en anos anteriores. «A función do adestrador é buscar o equilibrio entre liñas para que non suceda e o xogo ofensivo do rival non chegue con tanta claridade», indica. Gómez tamén ve ese risco, pero móstrase menos inquedo respecto diso polo visto por parte do equipo ata o momento. «Non creo que vaia a pasar porque a xornada pasada o Sevilla arroiou coa súa presión e velocidade, en todos os aspectos, e Rubén non estivo moi castigado, non chegaron á portería con perigo nin houbo xogadas constantes de gol», describe. Cre que a clave estará na colocación. «Boufal nunca ía ser un gran defensor, pero se estás na túa posición axudando ao lateral non vai ser un coladero esa zona, que era o que pasaba a tempada pasada», advirte. Desde o seu punto de vista, «os que están a xogar agora en banda fan as axudas necesarias e tapan os espazos».

Está compensada o persoal do Celta para esta tempada?

Carneiro e Gómez coinciden en que o persoal si está compensada. «Coa sorpresa positiva que nos levamos con Aidoo creo que si o está e que hai moi bo cadro de persoal. Saín de Balaídos moi ilusionado o día do Valencia e iso que aínda non se fichou a Rafinha», destaca. Carneiro condiciona a súa resposta afirmativa ao que sexa capaz de facer Escribá cos xogadores dos que dispón. «Tería asinado a un xogador de banda con percorrido para ter unha das bandas sempre tapada. Pero se conseguen xogar do xeito que queren si haberá ese equilibrio».