Cinco daneses e un noruegués poden coincidir sobre o céspede no Sevilla-Celta
16 nov 2017 . Actualizado á 05:00 h.O céspede do Sánchez Pizjuán prepárase para acoller unha invasión viquinga, pero sen «drakkars», escudos, nin cornos nos que beber hidromiel. Haberá fútbol. Só fútbol. O Celta e o Sevilla, dous clubs que converteron as terras do norte nun caladoiro do que nutrirse de calidade e profesionalidade, vense as caras con ata media ducia de xogadores chegados de Dinamarca e Suecia no que se perfila case como un miniderbi danés. Será un duelo de vellos coñecidos, de compañeiros de selección e de amigos. Unha contenda especial na que durante 90 minutos as relacións quedarán ao carón.
O Celta ten querenza polos futbolistas daneses. Foi Michael Krohn-Dehli, hoxe nas filas rivais, o que abriu a veda no ano do regreso a Primeira División, e desde entón outros tres xogadores coa bandeira vermella e branca no seu pasaporte seguiron o seu camiño. Daniel Wass foi o elixido para tomar a vez do seu íntimo amigo e máis tarde chegaron un Pione Sisto en estado de graza e un Andrew Hjulsager ao que o Celta asinou como proxecto de futuro. A eles súmase un nórdico cuxo orixe está uns centos de quilómetros máis arriba, John Guidetti, que chegará a Sevilla reclamando protagonismo coa mirada posta en Rusia.
Os tres daneses e o sueco do Celta atoparanse sobre a herba do estadio sevillista con Michael e tamén con Simon Kjaer, co que Pione compartiu a última semana. O defensa de Berizzo, fichado o pasado verán, é o capitán da Dinamita Vermella, e compañeiro de fatigas de tres dos célticos. No seu momento coincidiu con Wass e nas últimas datas foi testemuña de primeira man de como Pon Sisto entraba arrasando na selección danesa. Sen ir máis lonxe, os dous foron titulares na contenda fronte a Irlanda que selou o pase dos nórdicos á repesca do Mundial.
Pero tras convivir baixo o paraugas danés, agora tocaralles verse fronte a fronte nun choque que Daniel Wass admite que terá un cariz diferente. «Será un partido especial, claro, está Michael, pero tamén Simon Kjaer», sinalaba onte o centrocampista, que aínda que admitía que «é un encontro especial para os nórdicos».
Íntimos amigos
A relación que une a Krohn-Dehli e Wass é especialmente estreita. Son íntimos amigos, o mesmo que as súas familias, ata o punto de que se van xuntos de vacacións. Esta semana aínda non falaron, pero tampouco sería necesario. Coñécense ben e saben como pensan. Ambos se enfrontaron no pasado e entenden como natural que durante hora e media só mandará o balón.
Durante ese tempo non lembrarán que foi o sevillista, do que o celtismo garda un moi grato recordo, o que recomendou ao seu compatriota fichar polos vigueses. «É unha persoa especial, un moi bo amigo para min e a miña familia. Xoguei catro ou cinco anos con el e con Dinamarca. Falei con el antes de vir aquí e foi unha persoa importante para que eu fichase».
Unha tarde de reencontros: Aspas volve a Sevilla e os celestes mídense ao Toto e a Nolito
A nivel emocional e de reencontros poucos partidos poden ser máis especiais que o que se presenta o sábado no Sánchez Pizjuán. Os fíos do Celta e o Sevilla mestúranse unha e outra vez para converter a contenda nunha tarde de fútbol, pero tamén de recordos.
Iago Aspas, revestido pola súa internacionalidade, o seu liderado e o seu pichichi nacional da tempada pasada, regresará a un estadio no que exerceu de local durante unha campaña. Cada vez que fala do seu paso polo Sevilla faio con cariño, a pesar de que non chegou a triunfar no club hispalense. Iso estáballe reservado para o regreso a Vigo. Alí deixou amigos e tamén o respecto dunha afección que agora intenta gañarse con fútbol e resultados o Toto Berizzo.
Será a primeira vez que o arxentino se enfronte como adestrador ao que foi o seu equipo. Verase as caras cun persoal á que hai uns meses arengaba, coa que gozaba e coa que sufría. Eduardo e o seu corpo técnico deixaron atrás un proxecto de tres anos labrado ao seu xeito e que aínda conserva ningún dos seus trazos, aínda que perdeu os máis distintivos, a presión, as marcas e a fame desmedida.
«Será un partido especial porque agora Berizzo adestra ao Sevilla e aquí estivo tres anos moi especiais», comentaba onte Wass pondo dalgunha xeito voz ao vestiario.
Nolito, enfronte
Pero os reencontros non quedarán no banco. É probable que Hugo Mallo teña que verse as caras cun Nolito que foi o seu compañeiro e que agora viste de vermello. Será a primeira vez que o gaditano se enfronte ao equipo que lle recuperou para o fútbol a grande escala e que lle abriu as portas da selección.
Sempre dixo que ao Celta lle debe moito e que foi feliz en Vigo, aínda que o sábado deixará atrás os recordos para intentar facer un bo papel e comezar a remontar nunha tempada que lle está resultado difícil. Cando acabe o partido poderá abrazar aos que foron os seus compañeiros e a especialmente ao seu compadre, Andreu Fontás.