Pozuelo, do Genk, é o xogador que máis ocasións xerou no torneo
18 abr 2017 . Actualizado á 05:00 h.Del din que é «o cerebro» do Genk, unha das estrelas da liga belga e integrante do mellor centro do campo da competición con Berge e Malinovskyi. Pero, ademais, Alejandro Pozuelo (Sevilla, 1991) é o futbolista que máis ocasións de gol creou na presente edición da Europa League. Sen a súa presenza non se entende o éxito continental do Genk.
Practicamente todo o perigo do Genk pasa por Pozuelo, ao que o seu técnico reservou este domingo para contar con el con todas as garantías fronte aos de Berizzo. Máis aló dos seus goles -leva oito este curso, un dos cales decidiu a eliminatoria de dezaseisavos fronte ao Astra-, de Pozuelo destaca a súa capacidade de organización do equipo, pero esta tempada sobresae por amais de todo a súa facilidade para asistir aos seus compañeiros, que lle converteu no auténtico rei das ocasións do seu equipo.
Ata o momento o sevillano deu un total de cinco asistencias en Europa League. A primeira, na derrota (3-2) contra o Rapid de Viena na fase de grupos, foi a única que non serviu ao seu equipo para sumar ou para contribuír a que as eliminatorias caesen do seu lado xunto coa que deu en San Mamés (5-3). Fronte ao Sassuolo, tamén na fase, foron dúas os pases de gol que deu aos seus compañeiros (triunfo por 3-1) e xa nas eliminatorias, tamén asistiu fronte ao Gent no cruzamento que permitiu ao club avanzar ata cuartos.
Xa na súa primeira experiencia continental, co Swansea, debutou na Europa League na tempada 2013/2014 con gol. Foi saíndo do banco na recta final ante o Malmö. Naquel curso Pozuelo colleu a experiencia da que hoxe fai gala no torneo. Aínda marcou outro gol e acumulou 768 minutos aproveitando que o club, que disputou dúas eliminatorias previas, acadou os dezaseisavos de final. É o máis lonxe que chegara o andaluz ata o de agora no torneo.
Cando Michael Laudrup abandonou o club, Pozuelo foi perdendo protagonismo e puxo rumbo ao Raio no verán do 2014. Pero con Jémez custoulle facerse un oco e tras disputar só once partidos esa tempada, decidiu facer as maletas con destino ao seu actual equipo. Con el como parte do persoal conseguiuse a clasificación para a presente campaña de Europa League, que supuxo o regreso dos belgas tras tres anos de ausencia no escenario continental.
Co Genk asinou por dúas tempadas -ata xuño deste ano- con opción a outras dúas, posibilidade que o club xa exerceu, polo que actualmente está vinculado ata o 2019. Pero coas súas estatísticas e o seu rendemento, xa lle saíron moitas noivas e non se descarta un traspaso por desexo seu, aínda que a idea delos belgas é reterlle mediante unha mellora do seu contrato.
Inicios difíciles
Convertido en estrela do Genk, os seus inicios non foron tampouco un camiño de rosas. Arrastraba problemas físicos froito do tempo que estivera sen equipo e, en paralelo a isto, sen a preparación adecuada. Pero o seu entón técnico -o foi ata decembro-, Peter Maes, empeñouse en sacar o mellor del e espremer o seu potencial e logrouno. Convenceulle para adestrar duro e converteuse no seu gran valedor.
O seu outro piar crave neses inicios complicados foi o preparador de porteiros, Erwin Lemmens. Con pasado en vario equipos españois, con el non atopou a barreira do idioma que aínda segue sendo un obstáculo para Pozuelo, pero que ao mesmo tempo non lle impediu converterse nun xogador moi querido polo vestiario.
A paciencia que Maes mostrou con el, consciente das súas cualidades técnicas, tivo o seu froito cando se puxo a ton a nivel físico. Pasou a ser o mellor futbolista do equipo e incluso o adestrador concedeulle o rol de capitán cando Thomas Buffel, o máis veterano e emblema do equipo, estivo fose tras enviudar.
A marcha de Maes foi un golpe para el, como o propio Pozuelo admitiu. Pero non foi obstáculo para o seu crecemento. Aos seus 25 anos, e á conta do Celta, quere dar un paso máis.