Vallecas non esquece os goles e a entrega do arxentino
23 nov 2014 . Actualizado á 14:45 h.O arxentino Joaquín Larrivey, exdelantero do Raio e actualmente nas filas do Celta de Vigo, co que suma sete goles esta tempada, regresou hoxe a Vallecas para vivir unha derrota fronte a un equipo que lle estraña e unha afección que lle idolatra.
Durante a tempada que o arxentino vestiu a camiseta franjirroja a súa entrega, garra e capacidade de sacrificio en tarefas defensivas permitiron gañarse o cariño da afección do Raio, que nalgúns partidos, ao ser substituído, despediulle posta en pé.
Larrivey nunca foi un dechado de cualidades técnicas co balón nos pés, pero supliu esas carencias cun bo xogo aéreo e moita entrega sobre o céspede, algo que non fixo o internacional mexicano Nery Castillo, que chegou a Vallecas coa bitola de estrela internacional e acabou eclipsado polo arxentino e sen apenas xogar en todo o campionato.
Tras un inicio irregular, Larrivey demostrou o porqué da confianza depositada nel pola dirección deportiva do Raio e foi gañándose ao técnico Paco Jémez, que o utilizou en 35 partidos de Liga, 24 como titular, e marcou 12 goles, o mellor rexistro na súa carreira futbolística desde o seu paso por Furacán, na Segunda arxentina, entre 2005 e 2007.
«Larrivey gustaríanos que quedase aquí porque é unha gran persoa e un gran profesional. Aquí conectou moi ben de inicio e non é doado nun primeiro ano. A todos gustaríanos ter un xogador como el e se non quedou é porque non podiamos mantelo. Temos as nosas limitacións nese aspecto, el tomou unha decisión e respéctoa porque nos deixou moitísimo», dixo Jémez onte en rolda de prensa.
A marcha de Larrivey sorprendeu na contorna do Raio, posto que o xogador recibiu unha oferta de renovación do club e el mesmo, ata pouco antes de rematar a liga, manifestara en repetidas ocasións que se quería quedar.
«Oh Larrivey!, Oh Larrivey!»
O que está claro é que o futbolista arxentino deixou un sinal moi grande na afección do Raio, que incluso se inventou unha cántico para animar ao seu xogador nos partidos: «Oh Larrivey!, Oh Larrivey!, todos queremos que marque Larrivey!».
Hoxe, co ariete arxentino como rival, a afección cambiou o cántico por «Oh, Larrivey!, Oh, Larrivey!, hoxe non nos toca que marque Larrivey».
Esta tempada, nas filas do Celta, Larrivey está a raiar un nivel altísimo e en doce partidos disputados, todos de titular salvo o da xornada seis fronte ao Elxe, marcou sete goles, ningúns moi importantes como o da vitoria no Camp Nou fronte ao Barcelona.
Este domingo, no seu regreso a Vallecas, Larrivey foi a referencia ofensiva do Celta onda Nolito. A súa actuación foi de máis a menos, en parte pola férrea marcaxe ao que lle someteu o seu excompañero Zé Castro.
A súa achega ao ataque hoxe foi bastante escasa, aínda que gozou de dúas ocasións para marcar na primeira parte. Unha cun disparo que marchou por amais do traveseiro, aos 17 minutos, e outra cun cabezazo que marchou fóra aos 41.
Na segundo, co Celta aguilloado polas présas e o nerviosismo do paso dos minutos, a súa presenza en ataque foise diluíndo ata acabar desasistido.
O que non esquecerá deste choque Larrivey, á marxe do resultado, malo para o seu equipo por ser a primeira derrota a domicilio da tempada, é o cariñoso recibimento que a afección do Raio lle tributou e que tamén lle brindou ao despedirse.