Universitarios galegos en Madrid relatan o seu día a día, trastornado pola pandemia
29 nov 2020 . Actualizado á 11:29 h.O modelo académico no ensino universitario tívose que adaptar ás novas circunstancias, pero tamén o día a día dos estudantes que afrontan as restricións e que viron como, dalgún modo, as súas vidas se reprogramaban. Como a de Sol Bena, Nicolás Varela e Ana Piñeiro, tres galegos que continúan cos seus graos universitarios en Madrid. Dentro da incerteza coa que, de novo, o covid-19 impregnouno todo nesta segunda onda, continúan en tempo coas súas clases semipresenciais e cunhas interaccións sociais reducidas ao mínimo. Unha inestabilidade que se agravou no último mes precisamente na Comunidad de Madrid, onde as restricións variaban, e varían, en función de días. «Cada semana é unha experiencia distinta, depende do que nos impoñan», explica Nicolás Varela.
A pandemia que comezou no mes de marzo colleu aos tres galegos finalizando os seus programas de mobilidade e intercambio. A Sol Bena, que estuda o último curso de Relacións Internacionais en inglés na Universidade Rey Juan Carlos, o estado de alarma coincidiulle co seu regreso da China. «Empecei o segundo cuadrimestre en Madrid, pero soamente estiven un mes», indica. As clases suspendéronse e Bena regresou á súa casa, a Lugo. No caso de Nicolás Varela, que cursa ADE na Universidade Carlos III, a volta do seu intercambio en EE.UU. foi «un caos». Cando regresou, en España xa se cumpriu unha semana de confinamento e Varela viaxou directamente a Vigo, á súa vivenda habitual. «Cada día chegábanos información nova sobre se se ían a pechar fronteiras ou non, se nos tiñamos que volver a casa ou non», di. Nun principio, o plan era quedarse en EE.UU. ata o verán, pero remataron por coller o último voo que Iberia realizou de Los Ángeles a Madrid. Ana Piñeiro, que estuda o grao de Relacións Internacionais en inglés na Universidade Rey Juan Carlos, rematou a súa Erasmus en Alemaña o 14 de febreiro, cando aínda se pensaba que o covid-19 era «unha simple gripe». Tamén regresou a casa, a Cangas.
Por aquel momento, a calidade do ensino universitario sufriu un primeiro revés. «Ninguén sabía moi ben que facer nin como soportar a situación. Cambiar o método de estudo de xeito radical cando xa empezaramos as clases... Aprendemos moito neste tempo», comenta Piñeiro. Agora, a situación mellorou pero aínda non remata de ofrecer as mesmas condicións e garantías que precisan os universitarios. «Todo foi bastante a peor. Ao final, os profesores inténtanse apañar cos recursos virtuais que teñen, pero por videollamada é máis complicado e máis doado perder a atención», indica Varela. Na perda da capacidade de concentración coincide tamén Sol Bena: «Os profesores xa nos dan clases en liña e intentan facilitarnos as cousas, pero sento que non se aprende o mesmo. Ao estar na casa todo o día e conectada todo o intre ao computador, perdes a concentración».
A pandemia tampouco está a axudar a estes universitarios para atopar as prácticas que precisan para rematar os seus graos. «Teño que buscar e facer as prácticas obrigatorias para poder graduarme. Todo isto estanos complicando moito a situación á hora de buscar e que te collan», lamenta Sol Bena. E a pesar de que Ana Piñeiro expúxose por un momento un curso telemático desde Galicia, refugou a idea precisamente por considerar que as posibilidades de atopar prácticas en Madrid serían moito maiores.
Aloxamento con garantías
Unha das principais necesidades a cubrir neste novo curso foi a de atopar un aloxamento con garantías por se chegaba un novo confinamento. E atoparon Aluni, unha axencia que ofrece aos universitarios un aloxamento nun piso compartido con outros estudantes da súa idade. Jesús María Guerra, director comercial de Aluni.net, explica que o maior desafío que afrontan este ano é o de manter a ocupación que rexistraban antes da pandemia. E aínda que a demanda de estudantes estranxeiros caeu neste curso, o certo é que aumentou a de españois. «Especialmente de estudantes que antes ían a colexios maiores ou a residencias. Agora buscan compartir aloxamento con menos persoas, para evitar ocasións de contagios», comenta Guerra.
Nun primeiro momento, Alba Piñeiro dubidou en alugar un cuarto nunha vivenda na que non coñecía aos que serían os seus conviventes: «Non sabes que hábitos teñen, pero tes a tranquilidade de que no caso de que volvamos a un confinamento domiciliario serán comprensivos e axudarante en todo o que poidan».
Ás portas do Nadal
A conta atrás para o inicio do Nadal xa comezou. Sol Bena e Ana Piñeiro coinciden no importante que é cumprir con todas as medidas de seguridade e prevención para poder ver á súa familia. Ambas as realizaranse unha proba PCR e reducirán as saídas antes da viaxe. «Volverei a casa polo Nadal, pero limitarei os contactos ao máximo os dez días previos e fareime unha proba», indica Piñeiro. Bena regresará desde Madrid a Lugo na única frecuencia que hai ao día en autobús: «Ao chegar a casa estarei uns días illada e fareime unha PCR».