Os cracs da sanidade que vén

Elisa Álvarez González
Elisa Álvarez SANTIAGO / LA VOZ

GALICIA

Alejandro Martínez, José Manuel Busto, Sandra Golpe y Manuel Busto han quedado entre los 10 mejores del mir, pir o fir
Alejandro Martínez, José Manuel Busto, Sandra Golpe e Manuel Busto quedaron entre os 10 mellores do mir, pir ou fir PACO RODRÍGUEZ

O número 1 do mir formarase fóra de Galicia, pero os mellores fir e pir quedarán en hospitais do Sergas

24 abr 2019 . Actualizado ás 21:44 h.

José Manuel Busto Leis (Barro, 25 anos) foi o número 1 do mir en España. Manuel Busto Iglesias (Cambados, 23 anos), o número 4 do fir, o exame dos farmacéuticos. Sandra Golpe Ferreiro (Abegondo, 28 anos) quedou na oitava mellor posición de España no pir, de psicoloxía. E Alejandro Martínez Pradeda (Campañó, Pontevedra, 23 anos) logrou o posto 8 no fir. Galicia superouse na última convocatoria dos exames de formación sanitaria especializada. Brillou colocando no ránking das dez mellores cualificacións a estudantes de Medicina , Farmacia ou Psicoloxía, onde tres alumnas se situaron entre as dez mellores.

Entre estas últimas Sandra Golpe, a oitava mellor de España. Cando saíu do exame a súa impresión foi «terrible, das seis primeiras preguntas non tiña nin idea». A reacción foi xeneralizada nas outras probas, pois «saíron temas que ninguén esperaba, e logo comprobei cos compañeiros que a todos lles parecera igual, así que pensei: a sorte está botada», di Busto Leis. Tan botada que foi o primeiro. Ten á súa disposición todas as especialidades médicas e todos os hospitais. Probablemente estean a desexar presumir del, pero José Manuel xa ten bastante claro onde irá, «quero irme fóra: Madrid, Barcelona ou Valencia, sempre me atraeu vivir nunha cidade grande, son motivos máis persoais ca laborais, non é porque non me guste o sistema galego», aclara. Dúbida entre pediatría ou dermatoloxía, aínda que é probable que opte por esta última.

JOSÉ MANUEL BUSTO LEIS (número 1 del MIR):  «Neste momento apetéceme irme de Galicia e vivir nunha cidade grande. Son motivos máis persoais que laborais»
JOSÉ MANUEL BUSTO LEIS (número 1 do MIR): «Neste momento apetéceme irme de Galicia e vivir nunha cidade grande. Son motivos máis persoais que laborais» PACO RODRÍGUEZ

 Neste momento apetéceme irme de Galicia e vivir nunha cidade grande. Son motivos máis persoais que laborais»

Tanto Manuel Busto como Alejandro queren quedar en Galicia, nun servizo de farmacia hospitalaria. Manuel, co seu posto número catro, prefire o CHUS, mentres que Alejandro talvez se decante polo Chuac. Desde que realizaron as prácticas na carreira de Farmacia o seu obxectivo era o fir e a práctica clínica nun hospital, pois segundo Alejandro «creo que é a especialidade máis clínica e de contacto directo co paciente, e tamén na que podes achegar máis».

ALEJANDRO MARTÍNEZ (número 8 del FIR): «A farmacia hospitalaria é onde podes achegar máis, é a especialidade máis clínica e de contacto co paciente»
ALEJANDRO MARTÍNEZ (número 8 do FIR): «A farmacia hospitalaria é onde podes achegar máis, é a especialidade máis clínica e de contacto co paciente» PACO RODRÍGUEZ

Sandra tamén quedará en Galicia, posiblemente no hospital de Santiago, para formarse como psicóloga clínica. E iso que sabe que tras rematar os seus anos de residencia conseguir unha praza será difícil: «A formación aquí é moi boa, pero quedar a traballar na sanidade pública despois é moi complicado, se estás facendo a residencia en Madrid ou Cataluña tes máis opcións de seguir traballando».

SANDRA GOLPE (número 8 del PIR): «A formación é moi boa aquí, pero quedar a traballar na sanidade pública galega despois de facer o pir é moi complicado»
SANDRA GOLPE (número 8 do PIR): «A formación é moi boa aquí, pero quedar a traballar na sanidade pública galega despois de facer ou pir é moi complicado» PACO RODRÍGUEZ

Doce horas de estudo ao día

Lograr algunhas das mellores cualificacións de España nas súas respectivas especialidades non é froito da casualidade, senón dun esforzo titánico, «aínda que polo menos sabes que é finito, que só son uns meses», conta o número 1 do mir. Durante sete meses o seu ritmo na academia foi de sete horas de estudo, tres de clase e unha hora e media ou dúas de preguntas tipo test, «de luns a sábado e cunhas horiñas para descansar». Non foi moi diferente o tesón de Sandra, Afastando e Manuel, «desde xullo todos os días doce horas», conta Alejandro. Todos prepararon este exame en academias, «e o último mes ninguén se salva das dez horas diarias de estudo», admite Sandra, quen tras rematar a carreira fixo un máster e o doutoramento, antes de lanzarse ao exame pir.

Son parte do futuro da sanidade. Con bastante probabilidade, da galega. Saben que o sistema nacional de saúde é excelente, pero tamén coñecen os problemas que sofren os centros públicos. «A nivel internacional unha sanidade universal e pagada polo Estado non se pode dicir que a teñan moitos países -explica Busto Iglesias -, o nivel sanitario é moi bo, pero polo traballo dos profesionais». Sandra explica que na súa especialidade hai déficit en España: «A nivel europeo hai 18 psicólogos por cen mil habitantes, e aquí só 4».

MANUEL BUSTO IGLESIAS (número 4 del FIR): «Temos un moi bo sistema sanitario, pero polo esforzo e traballo que están facendo os profesionais»
MANUEL BUSTO IGREXAS (número 4 do FIR): «Temos un moi bo sistema sanitario, pero polo esforzo e traballo que están facendo vos profesionais» PACO RODRÍGUEZ

Como no caso de Sandra e de José Manuel, os dous farmacéuticos non agardaban obter unha posición tan alta no seu exame, pois «había preguntas moi difíciles e fáciles, saín cunha sensación estraña», apunta Alejandro.

A USC, na cima

Nesta convocatoria a Universidade de Santiago pode presumir de resultados. Non só un dos seus egresados se encumbró como o mellor mir de España, senón que dous farmacéuticos se situaron no top ten e tres graduadas en Psicoloxía obtiveron os postos seis, oito e dez: Diana Cabanas, Sandra Golpe e Alba Mirón.

Todos fixeron a proba o 2 de febreiro e comezarán a elixir destino a partir do 22 de abril. Mentres, gozan dunhas semanas de descanso, «informándonos dos distintos hospitais, pero con calma, e respirando despois de tanto tempo estudando», afirma Sandra. Nada máis coñecer os resultados provisionais, José Manuel collía un voo a Xapón, o descanso do guerreiro.