A oficina de atención veciñal, a primeira en abrirse, segue dando atención psicolóxica e asesoramento legal aos prexudicados
06 sep 2018 . Actualizado ás 05:00 h.«Imaxina que o chan se derruba aos teus pés, caer ao baleiro e non saber o motivo nin que vai pasar. Tampouco que hai debaixo, que pode caerche amais ou o peso a soportar. Moitos pensamentos angustiosos nun só instante que a memoria retén en forma de secuelas». O relato da psicóloga Silvia Rocha retrata a orixe de moitos dos trastornos que perturban aos afectados pola catástrofe do Marisquiño: «Principalmente, estrés postraumático e alteracións do soño, que se traducen en inquedanza, nervios e medo». Silvia sábeo ben: escoita desde o 23 de agosto a unhas cincuenta vítimas do sinistro a través da oficina de atención aos afectados que abriu, na súa propia sede, a Federación de Asociacións de Veciños Eduardo Chao (Favec) de Vigo. Dos informes técnicos encárgase un enxeñeiro e o despacho de avogados CEG asesora aos damnificados.
«Que dereitos teñen, que tipos de reclamacións poden expor, a quen exporllas... Por agora estamos na fase inicial e as consultas son as habituais», expón o letrado Gonzalo Xesto antes de engadir: «Os afectados interésanse principalmente pola indemnización civil, e outros pola penal, que se prevé máis lenta ao depender do proceso aberto [xulgado número 3 de Vigo] e á que non todo o mundo poderá facer fronte polo custo económico que implica». Outra consulta habitual pasa polo gasto que supoñen a recuperación de lesións, as operacións ou as sesións de fisioterapia, aínda que tamén será necesario agardar a como reaccionan as aseguradoras, que se prevé que acaben presentándose na causa. «En agosto, polo parón xudicial, retardouse todo demasiado, pero agora avanzará. O que agardamos, seguro, é o aumento das denuncias de particulares», adiantan en CEG.
O éxito da oficina veciñal de atención aos afectados calou entre as vítimas desde que abriu o día 23 (90 asistencias na sede, máis de 100 chamadas telefónicas e tratamento psicolóxico e asesoría legal a 70 afectados). «Fixémolo pola inacción do Concello, que dez días despois seguía sen dar atención psicolóxica aos que viron a morte de preto. Dá igual de quen sexa a culpa, había que axudar e non o facían: agora as vítimas xa non están desprotexidas», sostén a presidenta de Favec, María Pérez. O certo é que o Concello puxo en marcha uns días despois a súa propia oficina, pero sen demasiado contido nin éxito, volve denunciar a dirixente veciñal: «Moitos dos afectados chegaban rebotados á nosa sede queixándose de que non había psicólogo no Concello, de que outros funcionarios aos que preguntaban aconselláronlles que recibisen un tratamento privado ou de que lles pedían os seus números de teléfono, dicíanlles que os chamarían e ata hoxe». O goberno local asegura que si presta atención psicolóxica.
Feridos e política
A maioría dos afectados son estudantes e observan con perplexidade, mentres se recuperan, a ineficaz guerra política aberta por un accidente que case os mata. Silvia Rocha, que dedica a estes pacientes de forma altruísta cinco horas ao día de luns a venres, é a que mellor os coñece e trátaos en persoa, por teléfono ou a través dos seus pais polo temor dos fillos a saír da casa e recoñecer que arrastran un trastorno. «Para recibir tratamento hai que estar preparado, e algúns non o están. Moitos son emocionalmente intelixentes e intentan loitar. O que pasou é algo moi grave, custaralles volver ao seu ritmo. O obxectivo é que esas secuelas se borren, que nin tan sequera sexan malos recordos... que poidan recuperar o seu ritmo habitual de vida: o contrario non sería prato de bo gusto».
