Por que non temos máis fillos?

As galegas en idade de ser nais só teñen un fillo, exactamente 1,1 de media. A comunidade necesita subir a cociente ata 1,36 para que as cifras de poboación non se derruben, pero iso non é tan doado. Hai moitos motivos polos que as mulleres, as parellas, as familias, optan por quedar sen descendencia ou se pairan tras o primeiro fillo.

Isabel (28) e Pablo (31)

O traballo sepáraos. Isabel Freire é investigadora e reside en Madrid; Pablo Ordóñez traballa en telecomunicacións e vive na Coruña. Estar a 600 quilómetros de distancia resúltalles unha laxa para exporse ter familia, algo que tería un custo económico moi alto, por non falar do sacrificio de Isabel para vivir separada do seu fillo, xa que nin se expoñen criar á súa descendencia fóra de Galicia. Ela pon os tempos, é novo e non quere arriscarse a perder bagaxe profesional ou parar nun sector tan competitivo. No entanto, seguirán loitando polo seu soño: «Queremos ter nenos e analizámolo cada mes para acabar dicíndonos: ‘É imposible’», di Isabel. Ela está segura de que hoxe profesionalmente sería un erro: «Se quedo embarazada, tería que rexeitar o meu futuro profesional e eliminar 12 anos de estudos da miña vida».

Elisa (33) e Eugenio (36)

O diñeiro, fundamental. A parella formada por Elisa Navarro e Eugenio Lasa decidiu quedar cunha única filla, e non porque non desexen darlle un irmán a Carla, senón porque o contexto non lles axuda en absoluto. De Lugo, ela con 33 anos e el con 36, tiveron á súa única filla en maio do 2013. Aí quedaron. A crise económica e unha enfermidade repentina do seu marido complicaron a súa vida e ademais creen que os nenos deben estar ben atendidos. Estas son as tres causas polas que Carla é filla única. «Desde o 26 de xaneiro estou cubrindo unha baixa na tenda Intimisssimi e é algo temporal. No 2014 ao meu marido descubríronlle unha malformación arterio-venosa e desde entón ten ataques epilépticos e mobilidade reducida» di Elisa. Se a súa situación económica fose outra, non o dubidarían, pero «iso de que onde comen dous, comen tres, é falso», opinan.

Eva e Mauro

Problemas de fertilidade. Parella desde hai unha década, Mauro e Eva levan catro anos intentando ser pais. Por agora non o lograron. Esta parella de treintañeros viveirenses prefiren non dar o seu apelido porque, destacan, «a infertilidade é un tema moi delicado». «Só cando a sofres dásche conta da inquedanza e frustración que xera. Non por ti nin pola túa parella, nin sequera por non conseguir ter un neno, senón pola presión que che obriga' a ter fillos cando se cadra non podes», explica a muller, que se someteu a varios tratamentos de fertilidade. Primeiro na Seguridade Social e despois nunha clínica privada, polo momento sen éxito.

Sonia (44) e Ricardo (43)

Un primeiro fillo con discapacidade. Os pontevedreses Ricardo González e Sonia Durán tiveron hai 9 anos unha filla, Candela, con parálise cerebral, e isto marcoulles para non ampliar a familia: «Temos medo a que poida pasar o mesmo e ademais é moi difícil conciliar vida laboral e familiar cun neno con discapacidade, que necesita moita máis dedicación e atención», explica Sonia, quen non se expón unha situación diferente.

Katy (46) e Miguel (47)

Dificultades para conciliar. Son tres as causas polas que Katy Montesinos e Miguel Ángel Alejo, do Grove, só teñen un fillo, Xavi, de trece meses. Primeiro, porque lles resulta complicado conciliar: «Non poderiamos con outro neno máis». Segundo, porque aínda que agora teñen soldo fixo, antes rexentaban un negocio e enfrontáronse «a pagamentos que se atrasan» e moita incerteza. Finalmente, carecen de apoio: «Os meus pais son maiores e, aínda que nos botan unha man, non podemos depender de eles», di Katy. Quizais, pensan, se houbese apoio da Administración (máis axudas e prazas de garderías) Xavi non sería fillo único.

Isabel (46) e Maite (34)

Cuestións económicas. Maite González da Chaira ten 34 anos e a súa parella, Isabel Lema, 46. Viven en Baio (Zas) e decidiron ter un fillo. A decisión está tomada desde hai dous anos, pero ata agora non se puideron expor a descendencia porque necesitaban aforrar os 6.000 euros da inseminación artificial nunha clínica privada. Buscaron antes a posibilidade da sanidade pública, pero esixíanlles 18 meses casadas e despois tiñan que agardar uns dous anos.

iria (31) e Álvaro (33)

Falta de conciliación. Iria Espinosa e Álvaro Gantes son ambos os xefes de cociña na Coruña, un traballo moi gratificante pero tamén con horarios complicados para conciliar. Por iso aínda non tiveron fillos, xa que na súa vida agora o prioritario é a profesión: «Creemos que cada cousa debe chegar ao seu tempo e agora estamos centrados na meta laboral; o traballo ocupa moito espazo», di Iria. Ademais, como apunta Álvaro, «non é sinxela a conciliación no mercado laboral actual». Iso si, non descartan ser pais no futuro.

mercés e humberto

Conciliar, misión imposible. Ela en Santiago, autónoma, e el en Foz, traballando a quendas nunha fábrica. Este é o panorama de Humberto Cao e Mercedes Luaces, de 32 e 31 anos, respectivamente. Queren ter fillos, falárono e entra no seu proxecto de vida, «pero hoxe en día está complicado, e moito máis na nosa situación», explica Mercedes . No seu caso o principal obstáculo é a distancia. Humberto está máis estable a nivel laboral, e ela, psicóloga, ao ser autónoma, ten máis inestabilidade. Ven os 35 anos como un punto de inflexión: «Mete un pouco de presión porque os fillos hainos que ter a certa idade, non nos gustaría ter fillos moi maiores, e gústanme moitísimo os nenos», conta Mercedes . Na balanza hai que pór demasiados factores e de momento gaña o traballo.

cuncha (48) e José (50)

Polas preocupacións. Concha Remesar e José Antonio Puga, veciños da Estrada, decidiron non ter fillos porque querían vivir con liberdade, gozar sen as preocupacións e ocupacións da paternidade. Despois de valorar proles e contras, a renuncia aos seus hábitos e ao lecer resultáballes excesiva. Ademais, o ambiente non lles axudou: ambos traballan e cando se expuxeron a paternidade non había garderías para facilitar a conciliación.

Con información de T. Taboada, P. Vázquez, R. Estévez, R. García, A. Parada, L. Rey , M. J. Hermida, A. Andrade, E. Álvarez

O norte de Europa consente máis aos seus nenos

carlos punzón / l. g. do val

---

---