No funeral pola nova asasinada, os seus pais e os doutras vítimas esixen xustiza
18 ene 2018 . Actualizado ás 01:17 h.«Queremos que a súa vida non quede nunha páxina de sucesos , que supoña un antes e un despois para conseguir unha sociedade máis xusta, solidaria e, fundamentalmente, máis segura para os nosos fillos. Porque foi Diana, pero puido ter sido Rosa ou María ou calquera». Uns minutos antes das nove da noite, a hora sinalada para que dese comezo o funeral público de Diana Quer, o pai da nova secuestrada na Pobra do Caramiñal e asasinada en Rianxo , Juan Carlos Quer, dirixía estas palabras aos numerosísimos medios de comunicación reunidos no exterior da parroquia de Santa María de Caná, na madrileña localidade de Pozuelo, onde reside a familia.
Acompañado polo seu exesposa e nai da nova, Diana López-Pinel, non quixo que a dor embazase a importancia dunha mensaxe que comparte cos familiares dalgunhas das vítimas cuxos casos máis impactaron, como o pai de Marta del Castillo, a nai dos nenos Ruth e José, o pai da pequena Mariluz Cortés ou a nai de Amaia e Candela, as dúas nenas ás que matou o seu pai en Moraña .
Todos eles estiveron presentes nun funeral que serviu, ademais de para acompañar no seu sufrimento aos pais e a irmá de Diana, tamén -e especialmente- como altofalante para reclamar xustiza, xa que todos eles defenden que se manteña a prisión permanente revisable, cuxo primeiro condenado foi o parricida de Moraña, que asasinou ás súas dúas fillas cunha radial. Este tipo de pena, aprobada en solitario polo PP no 2015, enfróntase agora á derrogación, pendente de tramitarse unha iniciativa do PNV nese sentido presentada fai tres meses.
«Únenos a dor e o drama de perder aos nosos fillos nunhas circunstancias tan tráxicas», dixo Quer, solidarizándose tamén coas asociacións de persoas desaparecidas, «porque saben o calvario que supón, o que se sofre cada día».
Agradecemento a Galicia
«Temos unha extraordinaria dor, pero compartimos esta cerimonia con familiares e amigos porque iso é o que quixese a miña filla», apuntou tamén Juan Carlos Quer, expresando o seu agradecemento «ás persoas de ben que, de modo desinteresado, contribuíron á resolución e a localización do corpo da miña filla. Especial recoñecemento ao pobo galego e ao resto de España pola solidariedade e o cariño que nos transmitiron».
De feito, no funeral estiveron presentes os alcaldes da Pobra e de Rianxo, Xosé Lois Piñeiro e Adolfo Muíños, invitados expresamente por Quer. Ambos agradeceron o cariño demostrado pola familia cara á localidade na que veraneaban. «Diana quedará sempre no noso recordo», dixo Piñeiro, mentres que Muiños desexou «que caia todo o peso da lei sobre o delincuente que cometeu este crime».
O pai da moza non se esqueceu tampouco do traballo realizado polos voluntarios de Protección Civil, «que se tiraron ao monte de xeito desinteresado para intentar localizar a Diana», nin da Garda Civil. «Agardamos que a sociedade se conciencie do enorme valor de poder contar cun equipo de persoas tan solidario, humano e profesional, que traballan en cada caso coma se fose o seu propio».
O Concello de Pozuelo e os medios de comunicación tamén tiveron o seu espazo nos agradecementos da familia, que foi recibida no pórtico de entrada da igrexa polo párroco local, Jesús Higueras.
O templo -ao que habitualmente acoden algúns membros do Goberno, como o ministro de Economía, Luis de Guindos- encheuse de flores brancas e unha gran foto da nova, nun atril. Familiares, amigos, veciños e cidadáns anónimos quixeron darlle o seu último adeus a Diana, despois de que a familia a despedise a pasada semana na intimidade.
Os bancos cheos -destacaba a numerosa presenza de mozas da idade das irmás Quer- obrigaron a moitos asistentes permanecer de pé durante o enterro, oficiado polo arcebispo de Madrid, Carlos Osoro. Porque, como pediu o seu pai, a vida de Diana non quedará nunha páxina de sucesos.
«Vou apoiar a prisión permanente revisable ata o último alento»
A presidenta da Comunidade de Madrid, Cristina Cifuentes , foi unha das personalidades do mundo da política que se achegaron onte a dar a súa pésame á familia da nova asasinada, e mostrouse tallante ao mostrar o seu «apoio absoluto» á agora cuestionada prisión permanente revisable. «Vou apoiala ata o último alento, e máis aló dos casos particulares», asegurou, engadindo que «os partidos que agora están en contra para derrogala deberían reflexionar, porque é unha demanda dos cidadáns». Cifuentes subliñou que «hai delitos que, pola súa crueldade, deberían ter un castigo superior», xa que a sociedade «merece estar protexida deste tipo de delincuentes, que son reincidentes». A súa postura é plenamente coincidente coa das familias das vítimas.
A acta do levantamento do cadáver de Diana xa reflectiu indicios de asfixia
J. ROMEU
O sumario do caso Diana Quer é un libro aberto que detalla os pasos dados pola investigación de principio a fin. A mañá do 31 de decembro, cando se localizou o corpo na nave de asados, redactouse a man a acta do levantamento do cadáver, que xa reflectía indicios de asfixia como causa da morte e a pesar da deterioración causada tras 16 meses na auga. O citado documento manuscrito, formado por nove follas, engade: «Para rematar recupérase un bolso aparentemente de pel co corpo de cor negra e as asas de cor marrón en cuxo interior se atopaban os seguintes obxectos: un par de pendentes de pedras Swarovski de cor rosada; un pendente de clip de presión en forma de corazón; unha chave de seguridade de plástico negro; unha barra de beizos coa inscrición Rimmer; un bote de colonia marca Fall in Love; e unha lente macro para un teléfono». No momento de redactarse a acta estaban presentes os titulares dos xulgados número 1 e 3 de Ribeira, así como a xuíza que aquela semana estaba de garda en Padrón, partido xudicial ao que pertence Rianxo.
O audio do caso de Boiro
O contido do sumario xudicial relata tamén o contido íntegro do audio que a moza de Boiro asaltada o día de Nadal polo Chicle gravou involuntariamente mentres era obrigada a entrar no maleteiro, delito polo que tamén está acusado o asasino confeso de Diana Quer. Devandito arquivo sonoro pon de manifesto que a declaración da vítima, cando presentou a denuncia no posto da Garda Civil da devandita localidade, axústase escrupulosamente á verdade. «Dáme o móbil, dáme o móbil», dille o agresor, que engade: «Necesito diñeiro». Tamén figura o intento de retractarse do Chicle cando lle pregunta: «Es Carla? De verdade que non es Carla? Perdoa, de verdade, é unha broma do teu noivo, non pasa nada, de verdade».
Nese momento córtase o audio, pero o ocorrido posteriormente reflícteo a vítima na súa denuncia, e a Garda Civil plásmao do seguinte xeito no seu informe: «O agresor retrocedeu e a vítima puido ver a matrícula memorizando varias letras e números soltos. El dáse conta e volve intentar metela dentro do maleteiro». O desenlace do ataque xa é coñecido: «Dous mozos que pasaban por alí escoitan os berros de auxilio e socórrena».