Paz Velasco, xurista: «A nai de Rocío Wanninkhof aínda dubida de Dolores Vázquez»

FUGAS

Participou no documental «O caso Wanninkhof-Carabantes», de Netflix. A xurista analiza as claves do testemuño de Dolores Vázquez en HBO

13 oct 2021 . Actualizado ás 17:42 h.

Participou no documental O caso Wanninkhof-Carabantes de Netflix e agora, ante a estrea do de Dolores Vázquez en HBO, analiza as claves do testemuño dunha muller á que «a xustiza española arruinou a vida». Ademais, a xurista especializada en personalidade psicopática e delitos violentos Paz Velasco de la Fuente (Valladolid , 1968) explica que as probas levaron a reabrir o caso da desaparición de Yéremi Vargas.

­—No seu segundo libro, «Homo Criminalis», fala do caldo de cultivo da violencia. Actualmente é propicio?

—Hai un caldo de cultivo para unha nova escena, a do crime virtual. Non é o mesmo roubar nunha xoiería que facelo por Internet. Entón, xente que non delinquiría nun espazo físico por medo dá o paso porque cre que hai máis inmunidade, e estes delitos contra o patrimonio na rede si han aumentando. En canto á delincuencia violenta, o que creo é que hai unha amplificación, sobre todo se é hai un crime moi dramático, porque se repite moito en prensa, por redes sociais, etcétera.

­—Que lle parece a reapertura do caso Yéremi?

—A familia, cun novo avogado e apoiados na investigación de dúas criminólogos, chegou á conclusión de que hai elementos que se poden tomar como novas probas.

­—Apuntan de novo a Antonio Ojeda, «o Rubio », o principal sospeitoso.

—Si, son catro elementos. O primeiro é unha confesión que Ojeda fixo a un compañeiro de cela. Reveloulle un detalle de Yéremi que só coñecía a familia, que sufría unha insuficiencia respiratoria que facía que en situacións de estrés ou falta de osíxeno a súa pel tornásese azul. É o que se coñece como cianosis. En segundo lugar, existe o testemuño dun mozo, que entón tiña 11 anos, que dixo ter visto un coche branco cun adhesivo dunha palmeira na zona na que Yéremi desapareceu, pero dubidou na marca, dixo que era un Opel Corsa. Confirmouse que o coche de Ojeda era branco cun adhesivo dunha palmeira, pero un Renault 5. Así que a non certeza fixo que se desestimase o testemuño. Outro elemento é que Ojeda comentou á súa parella a cor das lentes que levaba Yéremi cando desapareceu, azuis por diante e coas patillas pistacho. Algo difícil de saber, xa que, nas fotos que a familia distribuíu, o neno sae con outras. Para rematar, pediuse que se analice unha entrevista que Ojeda fixo en televisión no 2005 e na que deu detalles da desaparición.

—A reapertura prodúcese no medio da polémica polas denuncias de abuso sexual contra o pai de Yéremi, poden interferir?

—Non, son dous feitos diferentes. Ademais, quedou probado que o día que o neno desapareceu o seu pai estaba nun evento deportivo.

—Participa no documental de Netflix sobre o caso Wanninkhof. Como explica a condena a Dolores Vázquez?

—Xuntáronse unha serie de factores e un foi a presión social. Empezouse a presionar aos investigadores porque a vítima era unha menor e non se descubría nada. A prensa, que entón estaba centrada en mostrar esa España negra, que vendía moito, quería saber quen era o asasino, e en terceiro lugar, Alicia Hornos , a nai de Rocío, mostrouse sumamente segura de que Dolores tiña algo que ver.

—Que fallos cometéronse?

—Non falaría de fallos, si de investigación incorrecta. Cando se recolle a cabicha do cigarro sábese que non é de Dolores e que era dun home, pero non se tivo en conta. Tampouco que Dolores estaba a coidar a unha persoa cando Asperxeu desapareceu. Por que se pasou por alto?

—Ninguén asumiu responsabilidades.

—Se Dolores accedeu a contar como se sente agora nun documental é precisamente porque ninguén asumiu o erro, e non me refiro só á indemnización que lle correspondería por ter sido encerrada 513 días. Talvez, se alguén admitise que se equivocou, iso non tería cambiado nada, pero sería suficiente para saber que a alguén lle importou que sufriu inxustamente. A Xustiza española esnaquizou a súa vida e non pasou nada.

—Podería ocorrer algo así agora?

—Non, porque a criminalística avanzou moito. O que me pareceu máis terrible de todo o caso foi que unha psicóloga da Garda Civil fixo un perfil durísimo sobre a personalidade de Dolores e apuntou que tiña trazos de asasina, en base a que? Agora hai numerosos especialistas para facer análise na escena do crime, pero nese momento abondou con ese informe.

—Non se entende que se ignorase a orde da Interpol sobre Toni King.

—Hoxe, un aviso así non se pasaría por alto porque temos outros medios, pero nos 90 chegou por fax, revisouse e gardouse nun caixón.

—Como definiría a King?

—É un psicópata sexual, ten parafilia e necrofilia. Iso fixo que os seus ataques fosen in crescendo. É un depredador sexual.

—King enviou unha carta á nai de Rocío na que di non ser o asasino, e ela admitiu ter dúbidas. Enténdeo?

—Eu non tiven a oportunidade de falar con ela, pero no documental de Netflix vese que segue pensando que Dolores , dun xeito ou outra, participou. Coñecendo os antecedentes de King, e todas as probas, aínda non lle pediu perdón a Dolores . Ninguén o fixo. Demostrouse que King estivo nas dúas escenas do crime, o de Rocío e o de Sonia Carabantes. El confesou ser o asasino, aínda que logo cambiou tres veces de versión. Para coñecer os motivos das dúbidas de Alicia habería que preguntarlle a ela.