A NASA tamén terá que adaptarse a éraa Trump para marcar un novo rumbo no que a exploración do espazo profundo pasará a ser a prioridade. E o será a costa do ata agora potente programa de observación da Terra, que inclúe as investigacións sobre o cambio climático.
27 novs 2016 . Actualizado ás 05:05 h.Non existe aínda a certeza dos plans que o presidente electo dos Estados Unidos, Donald Trump, ten para a NASA, pero si hai un bo regueiro de pistas que apuntan cara ao que serán as súas prioridades, indicios que esbozaron tanto el como os seus asesores ao longo da campaña electoral e nos primeiros días despois da súa elección. «Baixo a Administración Trump, Florida e América van dar o paso cara ás estrelas» foi unha das súas frases máis reveladoras. Pronunciouna nun mitin en Florida no que tamén anunciou que ía liberar á axencia das misións na órbita baixa terrestre (LEO), que ía ceder en exclusiva á industria privada. Na práctica é algo que xa vén facendo, porque son maioritariamente as empresas privadas como Space X as encargadas de pór os satélites en órbita ou de enviar subministracións á Estación Espacial Internacional, mentres que nun futuro próximo será Boeing a que asumirá o traslado de astronautas ao mesmo complexo. Só que agora a NASA renunciará por completo a estas actividades. «Imos reorientar a a misión da NASA á exploración espacial. A exploración humana de todo o noso sistema solar a finais deste século debe ser o enfoque e o obxectivo», reiterou o presidente. Para esta aventura tamén agarda reforzar a colaboración co sector privado, algo que tamén advertira Obama recentemente para o proxecto de enviar unha misión tripulada a Marte na década dos 30, só que con Trump este principio será elevado á máxima expresión.
Nesta aventura Marte seguirá sendo o obxectivo, pero xa non o principal. O planeta vermello pode agardar, porque agora a Lúa recuperará o protagonismo perdido. O anterior presidente republicano, George W. Bush, xa elixira o satélite como paso intermedio antes de chegar a Marte, aínda que logo a chegada de Obama trastornou os plans. Este novo obxectivo encaixa, ademais, coa filosofía da Axencia Espacial Europea, que se marcou como obxectivo crear unha base permanente no hábitat lunar, polo que a colaboración entre as dúas axencias podería reforzarse. «Moitos expertos republicanos en política espacial creen que a Lúa é un destino máis prometedor. Marte segue sendo un destino convincente, pero pode agardar», escribiu o analista espacial Casei Dreier. «Un retorno á Lúa ten máis posibilidades para lograr unha participación internacional, ofrece máis oportunidades para as asociacións e servizos comerciais. Marte está ben como un obxectivo a longo prazo, pero habería que empezar por un máis realista», coincide o exastronauta Scott Pace, do que din que terá un papel destacado no novo organigrama da NASA.
En Trump e o seu equipo -que prevén como primeiro impulso para os seus proxectos a reconstrución do Consello Nacional do Espazo, encargado de definir a política neste ámbito e coordinado historicamente polo vicepresidente do país- albíscase o espazo como unha aventura, como un reto para a exploración humana, pero tamén como unha oportunidade de negocio na que a NASA irá da man da incipiente, pero puxante, industria norteamericana do sector. «Imos ampliar substancialmente as asociacións público-privadas para maximizar a cantidade de investimento e financiamento dispoñible para a exploración e desenvolvemento espacial», dixo Trump. Esta colaboración suporá un reforzo de actividades como o turismo espacial, que inclúe a construción de hoteis en órbita, pero tamén da minería espacial. O fin é buscar recursos e minerais máis aló da Terra.
A contrapartida
Todos estes ambiciosos plans, con todo, terán un custo. E todo parece indicar que a gran damnificada será a potente división de Ciencias da Terra da NASA, fortemente impulsada durante o mandato de Obama, cun incremento nos seus orzamentos de ata un 50 % ata acadar os 2.000 millóns de euros. A tupida rede de satélites de observación terrestre proporciona unha información inestimable para avaliar o medio ambiente, especialmente o cambio climático, pero este fenómeno non é unha prioridade para Trump. «Hai outras axencias que poden facer este traballo», desvelou esta semana Bob Walker, un dos asesores do presidente, o que dá boa mostra da política que se agarda. E as primeiras críticas a esta nova filosofía non se fixeron agardar. Chegaron mesmo desde a NASA. Foi o caso de Gavin Schmidt, director do Instituto Goddard da axencia. «A cuestión é simple -dixo-, o clima está a cambiar. Podes encher o teu goberno con xente que o nega, pero a natureza resérvase o último voto». Máis duro aínda foi Kevin Trenberth, científico da NOAA, outra das grandes axencias. «A investigación sobre o espazo é un luxo, pero as observacións sobre a Terra son esenciais. Sería catastrófico, un gran revés prescindir desta división», subliñou.