A primeira baixada de tipos da segunda era Trump impulsa o euro a máximos en catro anos
ECONOMÍA
Tras os aranceis, Estados Unidos aférrase á depreciación do dólar para seguir reducindo os seus déficits comerciais
18 sep 2025 . Actualizado á 08:36 h.A Reserva Federal estadounidense (Fed) aprobou este mércores o primeiro recorte de tipos de interese da segunda «era Trump». Tras nove meses de tensa espera —e de feroces críticas por parte do republicano—, a cúpula do banco central optou por rebaixar a pinza un cuarto de punto, ata o 4-4,25%.
E fíxoo só un día despois de que un tribunal rexeitase a súa demanda para despedir a Lisa Cook, gobernadora na Xunta do organismo, e tras meses de insultos e descualificacións ao seu presidente, Jerome Powell, como parte dunha campaña para dobregar a vontade da Fed e abaratar o prezo do diñeiro con máis rapidez. O propio Trump recoñeceu as súas intencións asegurando que «deberiamos pór a alguén (na Fed) que baixe os tipos de interese».
A decisión da Fed non foi unánime. O recentemente incorporado Stephen Miran -designado por Trump en substitución de Adriana Kugler- defendeu un recorte de 50 puntos básicos fronte ao resto.
Que é o que motivou esta decisión?
Os últimos datos de emprego indican que a economía estadounidense está a arrefriarse a niveis que non se vían desde o 2010 (excluíndo a pandemia). «Os indicadores recentes suxiren que o crecemento da actividade económica moderouse na primeira metade do ano. A creación de emprego retardouse e a taxa de desemprego subiu lixeiramente, aínda que segue sendo baixa. A inflación subiu e mantense algo elevada», indica a Fed nun comunicado.
No mes de agosto tan só se crearon 22.000 empregos —lonxe dos 76.500 agardados— e a tendencia «cambia moi pouco desde abril», segundo revelou a súa Oficina de Estatística Laboral. Ademais, no último mes perdéronse postos de traballo na Administración Pública (15.000), o comercio almacenista (12.000), a industria (12.000), a fabricación de equipamento de transporte (15.000) —dobremente golpeado por unha folga—, e apenas hai dinamismo nas contratacións na construción, o comercio polo miúdo, a loxística ou as actividades financeiras.
Por que xerou polémica?
En primeiro lugar, polas presións que exerceu Trump sobre este organismo que, sobre o papel, debe ser independente na toma de decisións. O presidente de EE.UU. quere que a política monetaria baile ao compás da súa axenda económica e fiscal. O republicano planea tapar os buracos nas contas reducindo os seus déficits comerciais aplicando, por unha banda, duros aranceis ás mercancías dos seus competidores; polo outro, depreciando a divisa. Desta forma, resultará máis barato exportar produtos Made in USA.
O segundo lugar, porque a senda alcista dos prezos aconsellaría, en teoría, non abaratar o prezo do diñeiro. Os recortes de tipos son gasolina para a inflación, que xa volveu escalar en agosto ata o 2,9%, o seu limiar máis alto dos últimos sete meses. E «agardan novas subidas pronunciadas», apunta o economista xefe de S&P Global, Chris Williamson. As empresas experimentaron un forte aumento dos prezos dos bienes e servizos porque se lles foron esgotando os inventarios de bienes que adquiriron antes da activación dos aranceis impostos por Trump. O sobrecusto están a trasladalo aos seus clientes. «O aumento dos prezos ao consumidor será aínda maior nos próximos meses [...] A inflación podería ascender ata o 4%», indica o experto.
Quen aplaude a baixada de tipos son os xigantes que cotizan en bolsa. O diñeiro barato sempre favorece á renda variable. De feito, tanto o índice S&P 500 como o Nasdaq han repuntado máis dun 2% no último mes.
Como afecta as economías europeas?
Cando os tipos de interese baixan en EE.UU., o dólar se deprecia fronte ao euro —cámbiase xa por 1,1855 billetes verdes—. A moeda única revalorizouse «» un 14,5% no que vai de 2025, situándose en máximos dos últimos catro anos e medio.
E iso que o Banco Central Europeo (BCE) baixou os tipos de interese en catro ocasiones desde xaneiro, ata o 2%, no seu empeño por manter a paridade co dólar. O rali descendente do billete verde acelerouse á calor das vendas masivas desta divisa a mans dos países emerxentes, que necesitan abaratar o custo da débeda externa —adóitana financiar en dólares— e o seu desexo de reducir a súa dependencia de EE.UU.
Para as economías da eurozona, a perda de valor do dólar —e o fortalecemento do euro— ten menos vantaxes que inconvenientes. Os países cunha maior dependencia enerxética do exterior notarán que as compras abaratan —efectúanse en dólares—, e iso supón reducir custos de produción nas rexións máis industrializadas. Con todo, ese aforro pódese volatilizar rápido se a debilidade do dólar frea a chegada de capital investidor aos parqués europeos en favor de Wall Street e se arrefría aínda máis a actividade exportadora da UE, que xa arrastra un cepo do 15% (arancel xeral que impuxo Trump á maioría das mercancías europeas).