A Xustiza europea avala o dereito dun traballador que dimite a cobrar os días de vacacións anuais non gozados
ECONOMÍA
O TJUE dita sentenza no caso dun funcionario italiano que se xubilou de forma anticipada e solicitou o pagamento de 79 xornadas de libranza acumuladas
18 ene 2024 . Actualizado ás 12:08 h.O Tribunal de Xustiza da Unión Europea (TJUE) considerou este xoves contrario ás leis comunitarias que unha empresa negue unha compensación económica polos días de vacacións anuais que non teña podido gozar un traballador cando pon fin voluntariamente á súa relación laboral; á vez que advirte de que tal dereito non pode subordinarse a cuestións puramente económicas como o control do gasto.
O caso responde á reclamación dun funcionario italiano que dimitiu do seu cargo de responsabilidade nun concello para acollerse á xubilación anticipada e solicitou unha compensación por 79 días de vacacións anuais retribuídas non gozados.
O concello en cuestión negou tal compensación apoiándose na lexislación italiana sobre empregados públicos pero o Tribunal que se ocupa do caso acudiu a Luxemburgo porque alberga dúbidas sobre a compatibilidade da norma coa directiva europea sobre tempo de traballo.
Neste contexto, o Alto Tribunal europeo deixa claro que o Dereito comunitario «se opón» a unha lei nacional que prohiba o pagamento a un traballador dunha compensación económica por eses días de vacacións non aproveitados.
O dereito a de os traballadores a vacacións retribuídas inclúe a súa eventual substitución por unha compensación económica e iso, advirte o fallo europeo, «non pode subordinarse a consideracións de carácter puramente económico» como pode ser a contención do gasto público.
Con todo, o TJUE declara que o obxectivo vinculado ás necesidades organizativas do empleador público para a planificación racional do período de vacacións responde efectivamente á finalidade da Directiva, que é permitir o descanso dos traballadores, fomentando ao mesmo tempo o goce dos seus días de vacacións.
Por iso, precisa a sentenza, o único caso en que a normativa comunitaria recolle a perda do dereito a ser compensado polas vacacións retribuídas non utilizadas dáse se o traballador en cuestión abstense deliberadamente de gozar dos seus días de vacacións a pesar de que o empleador animoulle a facelo informándolle do risco de perdelos tras un prazo determinado.