O doutor de Vila de Cruces que atendía desde un parto a unha espiña atravesada

David Cofán Mazás
David Cofán LALÍN / LA VOZ

VILA DE CRUCES

Adrián Fritiría

Compañeiros, amigos e familiares brindaron unha festa sorpresa a Francisco Javier García Avrillón para celebrar a súa xubilación tras 40 anos como médico na comarca

02 dic 2023 . Actualizado ás 05:00 h.

O doutor Francisco Javier García Avrillón recibiu onte o cariño e o recoñecemento de máis de setenta persoas que participaron nunha comida sorpresa organizada para brindarlle unha merecida homenaxe agora que chegou a súa tamén máis que gañada xubilación. Membros da comunidade médica da comarca dezana, antigos compañeiros de promoción, doutros centros de Galicia, amigos e familiares reuníronse no Pazo de Bendoiro (Lalín) nunha emotiva celebración que puxo de manifesto o cariño e respecto que senten cara a unha persoa entregada en corpo e alma aos seus pacientes, que deixou unha profunda pegada en Vila de Cruces, onde exerceu o medicamento durante os últimos 40 anos.

Nacido no seo dunha coñecida saga familiar da Coruña, os Avrillón, Francisco Javier sempre tivo claro que quería ser médico no rural. Non temía a falta de medios e servizos que puidese atopar, a súa paixón e constancia axudábanlle a seguir adiante coa recompensa do agradecemento sincero dos seus pacientes. «Tiña que atender calquera cousa, desde unha espiña cravada na garganta ata un parto», contan quen lle coñecen.

Antes de Vila de Cruces traballou en varios lugares como Cesuras, Serra de Outes e Fisterra, chegando á localidade dezana a principios dos anos 80. Alí instalouse e pola súa consulta pasaron varias xeracións de cruceños que xa empezan a estrañalo apenas un mes despois da súa retirada. «Era unha época complicada para o medicamento, tivo que loitar e traballar moito porque non había medios. Tiña que atender calquera urxencia, cando soaba o timbre da consulta nunca sabía o que se ía atopar», contan.

En Vila de Cruces chegou a ser responsable local de Sanidade e coa unificación do PAC silledense tamén trabó gran amizade con pacientes e compañeiros de profesión doutros puntos da comarca dezana.

Adrián Fritiría

«Nunca protestou»

«É unha desas persoas que está dispoñible as 24 horas todo o ano, a calquera hora que sexa e axudando no que faga falla. Preocupase moito polos veciños, incluso vai visitar aos seus pacientes ao hospital», aseguran.

Ana María Benedicta Verdura Caramés, máis coñecida como Ani, é a súa compañeira de vida. O amor que lle profesa percíbese en cada sílaba, sobordando orgullo pola súa traxectoria non só como médico, se non como persoa. «Adora o seu traballo, é de vocación, sempre quixo ser médico rural. Ten moito que contar ás xeracións de agora, a súa rodaxe é enorme», afirma.

«Recordo que aprobou moi noviño a oposición cunha puntuación altísima e felicitárono xente do Colexio de Médicos. É unha persoa moi intelixente e empregaba o enxeño cando había escaseza de materiais para facer de todo, desde unha ecografía ata unhas análises. Foi moi sacrificado e íntegro, nunca protestou polo seu traballo e foi feliz desde o primeiro día ata o último», confesa Ani.

Cincuenta anos ao pé do canón que deparan moitas anécdotas e vivencias, aínda que se hai unha que define perfectamente quen é Francisco Javier García Avrillón é sin duda esta que conta a súa esposa. «Hai anos operárono dunha obstrución intestinal no Juan Canalejo. Era unha cousa seria, tivérono que abrir en canle. Pero despois da operación xa estaba sentado na padiola do cuarto falando por teléfono cos seus pacientes», lembra.

Unhas vacacións

Para alguén tan activo e apaixonado polo seu traballo a retirada pode supor un baleiro difícil de encher, con todo, parece que o doutor García Avrillón non se vai a aburrir. «Ten unha capacidade de adaptación extraordinaria, dedicouse á pintura durante moitos anos e é capaz de facer calquera tipo de traballo. Díxome que se expuña a xubilación como unhas vacacións», explica Ani.

A festa alongouse con agasallos, bromas, reencontros e moita emoción. Incluso a banda de gaitas de Xirandola puxo o toque musical para colocar a guinda a un día que xamais esquecerá.