Danar as plantas e un florero no portal dun edificio de Silleda ten condena penal

Danar as plantas e o floreiro florero que lucían no portal do edificio de Silleda onde residía acabou na vía xudicial e acaba de coñecerse o final do proceso na Audiencia Provincial. O condenado por un delito leve de danos polo Xulgado de Primeira Instancia e Instrución número 2 de Lalín decidiu presentar recurso de apelación. Agora a titular da sección cuarta da Audiencia desestimaba ese recurso, confirmando a sentenza do tribunal lalinense e sen que haxa posibilidade de máis recursos.

A condena inicial agora ratificada, de xullo do 2023, supuña o pagamento dunha multa dunha cota diaria de seis euros durante trinta xornadas, é dicir, 180 euros. Ademais, debe indemnizar á comunidade de propietarios do inmoble con 300 euros. Os feitos axuizados producíronse o día 13 de xuño do 2022 e os obxectos e plantas esnaquizados tiñan un valor que non excedía 400 euros.

No recurso de apelación presentado polo xa condenado en firme alegábase «erro na apreciación da proba practicada en autos e incongruencia», ademais de incidir no principio de presunción de inocencia. O seu avogado pedía a libre absolución con todos os pronunciamientos favorables para este home, e con expresa imposición de costas á outra parte se se opuña ao citado recurso. Si o fixo, rexeitou esa petición, do mesmo xeito que o Ministerio Fiscal.

Plan preconcibido

A parte recorrente argumentou a existencia de «ánimo espurio» por parte da denunciante, ademais de supostas contradicións entre ela e as testemuñas achegadas no xuízo inicial en Lalín. Mesmo esgrimiron que «de todo iso se infere un plan preconcibido polas tres testemuñas da acusación a modo de estratagema con ánimo espurio contra o acusado». Por iso o letrado do home pediu que as declaracións desas tres mulleres non se tivesen en conta.

Xunto aos feitos axuizados, detrás albíscase unha situación de tensión previa entre ambas as partes. Por iso argumentábase ese «ánimo espurio» en que a denunciante aducira que «o acusado leva tempo sen pagar a comunidade e anteriormente causáronse danos na comunidade», como recolle o fallo da Audiencia. Mentres, el aseguraba que existían denuncias cruzadas entre eles. Pero o tribunal estima que as manifestacións realizadas «non permiten sustentar a existencia de ánimo espurio con base no feito de que se dixo que o acusado non paga a comunidade; e, por outra banda, aínda cando existan denuncias cruzadas como sostén o acusado, este feito non permite restar toda credibilidade á declaración da denunciante».

Neste segundo fallo considérase que a credibilidade da denunciante vén tamén apoiada «no testemuño dunha das testemuñas que vive noutro edificio, é dicir, en principio sen relación coa comunidade nin con denuncias cruzadas». E alúdese a que, no xuízo previo, non se advertiron contradicións «que puidesen resultar esenciais» nos testemuños prestados. Tampouco recoñece dúbidas sobre a credibilidade dunha das testemuñas na súa versión, que aducira o condenado. Por iso mantivéronse como válidas as declaracións das testemuñas.

Aporreo da porta

Os indicios e as citadas declaracións «permiten concluír na autoría dos danos por parte do acusado ao recoller unha secuencia completa», incide a Audiencia. Reflicte que «no momento inmediatamente anterior a constatar os danos o acusado atopábase exaltado e aporreando a porta do edificio; despois da súa entrada no edificio escoitouse un forte ruído compatible cos danos apreciados, momentos despois... compróbase a produción dos danos e unha das testemuñas, desde onde se atopaba observando o portal do edificio, non viu entrar a outra persoa no rango temporal compatible co feito axuizado».

---

---

---