A Xunta concedeu a Medalla ao Mérito da Policía Local a Pedro Abal López pola súa actuación en defensa de dúas persoas atacadas por un pitbull na Estrada
23 may 2024 . Actualizado á 17:32 h.A Consellería de Presidencia, Xustiza e Deportes publicou onte no Diario Oficial de Galicia a concesión dunha Medalla ao Mérito da Policía Local a Pedro Abal López, un axente da Estrada que o 20 de novembro do 2023 xogou o tipo para actuar na defensa de dúas persoas que estaban a ser atacadas por un can dunha raza potencialmente perigosa. Tratábase neste caso dun pitbull que xa protagonizara outros episodios de ataques pola zona da avenida de Santiago e tiña atemorizados aos veciños.
O recoñecemento, que pon en valor o traballo diario dos seus axentes, foi recibido con satisfacción pola Policía Local. O inspector xefe do corpo na Estrada, Javier García Calvo, expresaba onte a súa satisfacción polo feito de que «desde fora recoñezan un traballo ben feito e que se fai algo máis. Neste caso puxo a súa vida e a súa integridade física en perigo por dúas persoas, e para min como xefe da Policía é un orgullo que a un compañeiro lle recoñezan o risco que adoptou por alguén. Ao final é o noso traballo, pero hai que facelo», indicaba.
Pedro Abal López explicaba que aquel día «foi un señor que pasaba no coche, que baixou a ventanilla e díxome que había un can que estaba mordendo a unha parexa alí en baixo e collín o coche e xa cheguei alí. A sorte foi que estaba a 250 ou 300 metros do lugar e foi rápido». A parella que foi atacada polo can atopábase, apunta, «diante do parque do colexio e eu estaba no cruce seguinte, subindo pola avenida de Santiago no cruce do Camiño Real». Unha vez alí, relata, non hai tempo de reaccionar. Todo pasa en cuestión de décimas de segundo e «tiven sorte de estar cerca e de amarrar o can pola correa e taparlle o nariz para que abrira a boca e non seguira mordendo. Foi un cúmulo de casualidades, de que eu me atopaba cerca e reaccionei ben». O policía resultou ileso grazas á súa rápida capacidade de reacción que lle levaron a poñerse ao baixar do coche as luvas que teñen anticorte e antipinchazos e, sinala que, «ao telo suxeito polo colar era máis fácil de manexar, porque se lle levantas un pouco as patas dianteiras o can queda case inmobilizado e eu metino no medio das miñas pernas para tentar que non se movera». Alí congregáronse tamén veciños que botaron unha man, outra patrulla da Policía Local de servizo e a Garda Civil.
Un traballo en equipo
Despois deste ataque, sinala este policía local, «tiven varias chamadas de xente que me dicían que mordera ao seu can, pero que non querían denunciar, pero se o fixeran se podería ter actuado antes». Este axente destaca «ese traballo escuro» levou a cabo tanto por parte do inspector xefe da Policía, o resto dos policías que foron en días sucesivos a falar co dono do can, como por parte do alcalde naquel momento e dos departamentos da Xunta de Galicia e do servizo de recollida de cans que ten o Concello, neste caso en convenio con Deputación, para conseguir que «non volveramos a ter ningún tipo de actuación con ese can, que estivese a bo recaudo e que non volvese a morder nin a outras persoas nin a outros animais e sacar o can da rúa».
Abal pon en valor outras actuacións do día a día que pasan a maior parte das veces desapercibidas pero que tamén son importantes. En relación con animais apunta que «é raro o día que non temos algunha de cans abandonados, soltos, cabalos, vacas ou xabarís». Entre estes últimos, atropelos e a presenza de ningún destes animais salvaxes mesmo no centro urbano. Destaca ao mesmo tempo outro tipo de servizos como a asistencia a persoas: «imos moitas veces a levantar a xente que cae e as ambulancias non van porque non teñen lesións e nos chaman como último recurso para que os axudemos ou casos de violencia de xénero que non saen á luz».
Un can sen boceira nin correa con antecedentes previos de incidentes
Cando iniciou a intervención, Abal conta que «naquel momento non me decatei se era ese can ou un distinto, porque realmente non había tempo para reaccionar, nin pensar de quen era o can, o importante naquel momento era actuar». Finalmente resultou que se trataba do mesmo animal, un american pitbull terrier que tiña microchip pero que non estaba inscrito no rexistro local, e que xa protagonizara outros incidentes. En marzo do 2022 mordeu na rúa ao mozo que quedara encargado do seu coidado e en maio saltou da vivenda do seu propietario, nun primeiro piso. Os veciños queixábanse de que moitas veces o can paseaba sen correa nin boceira e que mostraba un comportamento agresivo. Unha inquietude á que se sumaba a proximidade dun colexio, unha gardería e un parque infantil e as consecuencias que un ataque do animal poderían ter nun neno. Tras a primeira agresión, a Policía Local dese parte a Medio Ambiente e á Garda Civil. O caso chegou ao xulgado pero acabou sendo arquivado.
No ataque de novembro resultou ferida unha parella estradense e o seu can pinscher miniatura. O ataque produciuse sobre as 20.15 horas cando ían recoller á súa filla a unha actividade extraescolar. O pitbull estaba sen correa nin boceira e, segundo a muller atacada, lanzouse sobre ela e o seu can. Atacounos aos tres. A parella sufriu mordeduras nas mans. A muller recibiu seis puntos de sutura, o seu marido quedou coa man dereita inhabilitada e o seu can sen un anaco de rabo.
O animal permanece custodiado nun floco
Despois do ataque, o propietario persoouse no lugar e levou ao pitbull. Segundo as noticias que ten a Policía Local, este segue custodiado nun floco. O 24 de novembro o animal foi comisado. Medio Ambiente acordaba esta medida cautelar para evitar que puidesen producirse novos incidentes. O can foi recollido polo Centro de Acollida e Protección de Animais (CAAN) da Deputación en Cambados. O pasado mes de xaneiro Medio Ambiente incoaba o expediente e tramitaba o procedemento atribuíndo tanto á persoa que paseaba ao can o día do ataque como ao propietario do animal unha infracción moi grave e dous graves: por ter ao can sen licenza, deixalo solto e por atoparse o animal nun lugar público sen boceira e sen estar suxeito por unha correa.