Coa súa vitoria en Alemaña, o de Cervera xa é segundo na táboa histórica da clase reina e só ten por diante ao mito italiano, co que se mira de ti a ti por ser o máis grande de todos os tempos
15 jul 2025 . Actualizado á 16:21 h.Como en todos os deportes, no motociclismo hai debate por establecer o que se coñece polas súas siglas anglosaxoas como o GOAT (Greatest Of All Time), ou o que é o mesmo, o máis grande de todos os tempos. Desde hai anos Marc Márquez senta na mesa das grandes lendas que escribiron a historia das dúas rodas desde o campionato do mundo botou a rodar no 1949.
Como sempre nestes casos, é moi difícil comparar eras e nin sequera os números dan unha visión obxectiva xa que nunca hai habido tantas carreiras nunha mesma tempada como na actualidade, pero no seu día era bastante habitual que os pilotos dobrasen categorías. Así, nunha mesma fin de semana podían gañar varias carreiras ou conquistar máis dun título por ano.
Por iso, a cifra de campionatos que estableceu entre os anos sesenta e setenta Giacomo Agostini, con quince cordóns entre as categorías de 500cc e 350cc é practicamente inalcanzable hoxe en día. Ou os 12+1 títulos de Ángel Nieto nas cilindradas pequenas de 125cc e 50cc, que lle manteñen segundo nesa estatística. Moito cambiou o campionato nestas sete décadas e especialmente a partir do século XXI cando se estableceu moto GP como a clase reina en substitución das 500cc no ano 2002.
Aí empezou un proceso para establecer a máxima das cilindradas como a auténtica cima do campionato e coa transformación de 250cc en moto 2 e 125cc en moto 3, acabáronse por instaurar estes dous mundiais máis como categorías de acceso (ou de paso) para chegar a moto GP.
É certo que toda a vida, as carreiras de 500cc tiñan máis xerarquía e prestixio, pero tan certo como que moitos pilotos facían toda a súa traxectoria nas outras cilindradas sen intención de mirar para arriba, como o propio Nieto ou outros múltiples campións como Jorge Martínez «Aspar». Coa intención de estandarizar épocas, o propio campionato tende a facer a división entre vitorias e títulos en «todas as categorías» ou na «clase reina».
E aínda que o valor que na actualidade ten gañar un campionato en moto GP está a anos luz de facelo en moto 2 ou moto 3, ningún dos grandes campións esquece nunca dunha desas estrelas na súa palmarés. Valentino Rossi, por exemplo, ten nove títulos, repartidos en sete da máxima categoría (o primeiro cando aínda corría as 500cc), un de 250cc e outro máis de 125cc; mentres que Marc Márquez conta con oito cordóns, seis de moto GP, un de moto 2 e outro de 125cc, aínda que o noveno/sétimo está de camiño.
A «cabra» moderna
Se só se miran os números, Giacomo Agostini ten todas as papeletas para ser a «cabra» (que é literalmente o que significa goat en inglés) do motociclismo, xa que é o home marca en títulos (15) e vitorias totais (122). Aínda que no seu caso conta con ese asterisco de que case cada ano duplicaba triunfos e que entón practicamente non existía competencia para as súas monturas, as motos italianas de MV Agusta que durante case dúas décadas reinaron ao seu antollo nas máximas cilindradas. Eran outras épocas.
Hai consenso en situar a Agostini por diante das outras grandes lendas de século pasado como Ángel Nieto, Mike Hailwood ou Mick Doohan; pero cando se enfronta aos dous grandes campións da era moderna do motociclismo, Rossi e Márquez, empeza o debate. É certo que «Ago» aínda é o piloto con máis campionatos da máxima cilindrada (8), un máis que Rossi e dúas (ata o de agora) que Márquez, pero no resto das estatísticas xa foi superado polos outros dous.
De feito, coa súa vitoria en Sachsenring o piloto español logrou a súa vitoria número 69 en moto GP, unha máis que as que conseguiu Agostini, e situábase en solitario na segunda posición da táboa histórico. Por diante xa só lle queda Rossi con 89, que seguindo unha proxección como a deste ano, necesitará polo menos un par de tempadas máis para darlle caza. As outras dúas estatísticas que se reparten son a dos podios, que lidera o italiano, e a das poles, que é do español.
Se á discusión por ser a «cabra» do motociclismo súmaselle a rivalidade entre os dous pilotos máis grandes dos últimos tempos, o debate sobe decibeis. Aos seus 32 anos, Marc Márquez volve estar na parte álxida da súa carreira. Esta tempada gañou 17 das 22 saídas que se disputaron entre esprint e carreiras (as primeiras, por certo, non computan no apartado das vitorias) e o 2025 xa se pode igualar aos seus dous mellores anos ata a data, o 2014 e o 2019.
Na xenerala ten un colchón de máis de dous grandes premios con respecto ao segundo clasificado, o seu irmán Álex, xusto cando o campionato acaba de chegar ao ecuador do calendario. Pero Marc Márquez non só compite para volver gañar un título que ten de cara, cada fin de semana é unha carreira de resistencia por ver onde sitúa o seu marcador persoal. E quizais dentro duns anos, o debate sobre o GOAT do motociclismo estea moito menos discutido.