Ana Peleteiro explica a súa retirada en Roma no primeiro intento: «Un dos sustos da miña vida desde que son atleta»

La Voz REDACCIÓN

DEPORTES

Ana Peleteiro, en una imagen de archivo
Ana Peleteiro, nunha imaxe de arquivo JUANJO MARTIN / Efe

Tiña que ser o debut da tempada ao aire libre da atleta barbancesa, pero tivo que abandonar por unha cambra terrible: «Creo que esta vez acertei previndo e escoitando ao corpo»

07 jun 2025 . Actualizado á 16:58 h.

A atleta barbancesa Ana Peleteiro, campioa de Europa e bronce baixo teito de salto lonxitude, tivo que retirarse tras o seu primeiro salto este venres na liga de Diamante en Roma. Tal e como explicou nas súas redes sociais, o que tiña que ser o seu debut desta tempada ao aire libre «quedou nun bo susto. Pero grazas a deus, só foi un susto». 

«O que ía ser unha inauguración de tempada de aire libre, quedou nun bo susto. Pero grazas a deus, só foi un susto.  Moitas emocións, felicidade de volver á competición sen dor no meu xeonllo, pero pecando de “novata”. 30 graos e unha aparente deshidratación, déronme un dos sustos da miña vida desde que son atleta, pero creo que esta vez acertei previndo e escoitando ao corpo. Tal podería forzar, pero honestamente, que necesidade hai tendo o mundial en 3 meses, non? Desexando que chegue a próxima, que será o xoves 12 de xuño na Diamond League de Oslo @bislettgames», explicou este sábado nunha mensaxe a través das súas redes sociais. 

Todo ocorreu no seu primeiro intento, cando a galega, viuse obrigada a abandonar tras un salto que nin sequera puido completar. Coa honestidade que a caracteriza, a deportista explicou, case en tempo real e con moito detalle, o ocorrido a través duns vídeos publicados o venres en Instagram. «Bo, xa estou aquí na pista de quecemento. Un pouco enrabietada, por dicilo dalgunha forma... tampouco é enrabietada, senón que me dá coraxe, e vouvos a explicar máis ou menos o que pasou. Xamais me pasara isto, na vida, non sei a que débese, a verdade. Eu creo que está relacionado coa deshidratación, pero ata me parece raro, porque me hidratei ben», comezaba explicando Peleteiro tras pasar por unha masaxe de descarga. 

Ana contou que tras un «quecemento brutal» e con «cero dor no peroné», algo que segundo explicou facía moitos meses que non lle pasaba, e estando moi contenta polas boas sensacións que tiña na pista, todo truncouse nese primeiro intento. «Púxenme as medias de compresión coas que competín en pista cuberta, e de súpeto, primeiro intento, e xa desde que saio empezo a notar o xemelgo palpitándome. Vou de boca, saio do foso, e de súpeto empézame como unha cambra, e os dedos do pé todos para dentro, en garra, e claro, a miña sensación foi de ostra!, parece que me rompín o tendón de Aquiles». 

Segundo explicáronlle os fisios, o que notou non foi outra cousa máis que «unha cambra que flipas» no sóleo e no flexor plantar. «Quitei as medias compresivas, quitoume a tensión esa, pero se me quedou como agarrotado o músculo, que fixo un esforzo porque me estaba dando unha cambra ao cal non estou acostumada nin ten que pasar». A deportista galega optou por quitarse os cravos e facer un pouco de movemento para testar sensacións, pero admite que estaba «cagada», porque sentía que se corría rápido podíase volver lesionar, polo que optou por unha retirada a tempo. «Podíao intentar e ver que pasaba? Si, pero honestamente, sendo a primeira vez que vou a competición e tendo Mundial en setembro, creo que hoxe non era o día para correr ese risco».

«O que me dixeron os fisios é que como levo varios meses que non podía facer ben a impulsión con este pé e agora si estou a correr normal, como habitualmente eu corro, porque xa non teño dor, estou a esixir a ese músculo algo que non lle esixín», remarcou a barbancesa. «Ou simplemente foi un problema de hidratación, que ás veces pasa. Eu creo que me hidratei ben, pero non sempre é suficiente». Peleteiro sentía que esta de Roma era unha competición na que sei que estaba «moi ben» para saltar, porque se sentiu «xenial», durante o quecemento. «Pero creo que ás veces é mellor previr que curar, e hoxe non era o día de irse para casa lesionados, nin moitísimo menos. Agora volta a casa e a semana que vén teño Estocolmo, así que agardemos que alí me respecte e todo saia ben».

Únete á nosa canle de WhatsApp

Ana Peleteiro quixo sacar o lado positivo desta experiencia agridoce. «Por primeira vez desde fai... que día me lesionei? O 30 de xaneiro...Non sento dor no peroné, e iso que de verdade que é incrible, poder estar con dor cero... Creo que ata o de agora ningún día fora dor cero», manifestou. «Agardo que sexa a primeira e a última, porque a verdade que é cando menos desagradable, que te estean dando cambra no sóleo. Lembroume  a poder facerme unha lesión que non quero nin dicir o nome», revelou a barbancesa. «Imos para o hotel e mañá volta a casa, a recuperar», para seguir co adestramento para as próximas competicións. Porque como ela mesma destacou, «a tempada é moi longa».