Rodrygo sostén o intratable paso do Madrid cara á liga (2-0)

José Manuel Andrés COLPISA

DEPORTES

Chema Moya | EFE

Un dobrete do brasileiro dobrega a resistencia dun Athletic cun ollo na final de Copa e preserva a vantaxe do líder, que recupera a Militao

31 mar 2024 . Actualizado á 23:17 h.

Non cede o Real Madrid no seu camiño cara ao título de Liga. Apertado polos triunfos do Barcelona e o Xirona, os seus dous perseguidores na táboa, o conxunto de Ancelotti cumpriu cunha importante vitoria fronte ao Athletic, rubricada polo dobrete de Rodrygo, protagonista á falta de Vinicius. Pese ao foco da inmediata final da Copa do Rey ante o Mallorca, o conxunto vasco competiu no Santiago Bernabéu, esporeado pola súa particular batalla contra o Atlético por unha praza de Champions, aínda que lle faltou cabeiro e sufriu a pegada rival.

O Athletic plantouse en Chamartín sen algúns pesos pesados como Unai Simón, Vivian ou Galarreta, a só seis días da final de Copa pero moi valente de partida. E é que os leóns lograron cercar ao Madrid no seu propio terreo, gañando moitos metros de inicio, algo que non resulta habitual en semellante escenario. Cousas do fútbol moderno, o conxunto vasco vestiu de branco e pareceu sentirse como na casa nos primeiros minutos.

O Madrid, de uniforme morado, foi collendo o pulso ao duelo a lume lento, aínda que resultou demoledor ao primeiro de vez. Sen Vinicius, o maior xerador ofensivo no equipo de Ancelotti, o seu compatriota Rodrygo asumiu a testemuña para fabricarse o gol. Gran condución ata a frontal da área bilbaína e derechazo á escuadra. Inapelable. Moito castigo para a boa posta en escena do Athletic, que acusou o golpe e cedeu o dominio do partido.

Moi pronto en vantaxe, o Madrid manexou ben o encontro, circulando rápido o balón e desgastando a un rival xa cun ollo posto na Copa. Ese ilusionante reto a recado pasoulle pola cabeza a Yeray cando enfilou o camiño ao banco por unhas molestias físicas que obrigaron a Vivian a calzarse as botas á carreira.

A sensación de control madridista chegou a xogar en contra do equipo de Ancelotti, por momentos vítima da autocompracencia do resultado para ser máis incisivo ante o repregamento rival, aínda que sen que o Athletic tampouco tivese mordente para reflotar o partido dun discorrer anodino infestado de porfías no centro do campo. Un disparo de zurda de Kroos envelenado ao tocar no corpo de Iñaki Williams e a volea de Valverde ben atallada abaixo por Aguirrezabala animaron algo esta fase do partido, marcada pola tregua xeral antes do descanso. Con todo, a máis clara tívoa Tchouaméni de cabeza tras un saque de esquina. Ao Madrid valíalle a vitoria pola mínimo para preservar a súa valiosa vantaxe de oito puntos a cargo da táboa mentres que o pensamento dun romo Athletic parecía lonxe do Bernabéu.

«Estamos a xogarnos a liga; hai que marcar o segundo», escoitou alto e claro no túnel de vestiarios ao regreso do Madrid ao céspede. Esta intención demostrouse sobre o terreo cun remate de Brahim ao pau. O malagueño, que viña de estrear a internacionalidade marroquí, topouse coa madeira no afán de encarrilar o partido e deu vida ao Athletic. Os leóns reaccionaron cun remate de Iñaki Williams desbaratado por Lunin. Demasiado liberado de marca o 9 branquivermello, que non se creu do todo a inesperada ocasión.

O Txingurri Valverde, consciente do curto do marcador e a importancia de sumar no Bernabéu en plena pelexa por unha praza de Champions co Atlético, espoleó aos seus cun triplo cambio e teóricos titulares como Galarreta e Yuri a escena. Non entendeu mellor xeito de preparar a final de Copa o técnico do Athletic que envorcarse a polo empate.

Un anhelado retorno

Acendeuse o duelo co ida e volta, no que o Madrid reclamou algo punible en senllas accións de Bellingham e Rodrygo, precedida por un discutido fóra de xogo previo. Un croque elevado de Iñaki Williams lembrou que o Athletic aínda non dixera a súa última palabra, pero a resistencia vasca desfíxose definitivamente á contra. Bellingham conduciu, o recentemente entrado ao terreo de xogo Joselu arrastrou aos centrais e Rodrygo fixo o resto, caracoleando coa súa enorme calidade para desmontar a oposición de Vivian e definir con precisión.

O Madrid fixo os deberes a tempo de evitar calquera apuro innecesario e co duelo encarrilado, o Bernabéu entregouse ao anhelado retorno de Militao. Sete meses e medio despois daquela rotura do ligamento cruzado anterior do xeonllo esquerdo, o central brasileiro vestiuse de curto e recibiu a ovación pechada da afección madridista. Foi o mellor epílogo á vitoria do Madrid, que segue firme no seu camiño cara ao título de Liga. O Athletic inicia o seu cara á final de Copa, o trofeo que agarda desde hai corenta anos.