A cifra rolda entre os 100.000 euros da categoría máis barata ata o millón da máis cara, mentres que o premio por gañar é de 3.000
20 ene 2024 . Actualizado ás 11:38 h.Correr o Dakar custa un mínimo de 100.000 euros. Na categoría máis barata. En coches, a máis cara, o custo elévase ata o millón. E o premio por gañar é só de 3.000. A organización cobra un canon de 10 millóns ao país que acolle a competición. O deserto de Arabia Saudita foi a sede nos últimos cinco anos, e ten contrato ata o 2029. Os números do rali máis duro do mundo.
Segundo diversas fontes consultadas por Efe durante o percorrido do Dakar 2024, o xeito máis alcanzable para poder competir na proba é facelo na categoría Orixinal by Motul, pero entre comprar unha moto, que supón un desembolso de 35.000 euros máis IVE, a necesidade de facer un rali previo para poder gozar do Dakar, a licenza e a inscrición, o montante dispárase ata, como pouco, os 80.000 euros.
Con todo, estas mesmas fontes destacan que para facer un «bo» Dakar e «non irse para casa ao terceiro día», necesítase dunha asistencia que rolda os 20.000 euros, o que engorda, aínda máis, o soño de competir no rei dos rallies.
Para o Orixinal by Motul, unha categoría infestada de mozas e non tan novas que soñaron desde neno con correr o Dakar polas dunas, os custos mínimos son: unha moto, 35.000 euros; preparación da moto para o rali, 7.000; 4.000 euros en pneumáticos; 1.000 de licenza da Federación Internacional de Motociclismo; polo menos 15.000 por realizar un rali previo como o de Marrocos... xa son 62.000 euros.
A iso hai que sumarlle a inscrición na categoría, os 2.500 euros que un se pode gastar no equipamento; os billetes de avión, uns 1.500; e os entre 12 e 15.000 euros que se pode gastar calquera piloto en reparacións durante o rali: «o normal é cambiar polo menos unha vez o tubo de escape, que son uns 6.000 euros máis IVE, o depósito, un gasto de 2.500, e un par de cousas máis», comenta esta fonte que prefire manter o seu anonimato.
Para rematar, resalta que unha moto «de serie» non serve para o Dakar e que á preparación feita para o rali duns 7.000 euros hai que sumarlle outros 5.000 para engadirlle a tablet de navegación, máis proteccións específicas e outros cables necesarios. A suma, a este punto, ascende a 86.000 euros, aos que «se queres rematar o Dakar», hai que engadirlle uns 20.000 máis para contratar unha asistencia que che axude a reparar a moto e que che faga un seguimento diario.
Os coches, dez veces máis caros que correr en Orixinal by Motul. Se en motos ese soño pode desvanecerse pola suma de diñeiro que hai que gastar para unha aventura de apenas quince días, o caso dos coches é aínda máis flagrante, o que explica que máis aló dos pilotos top que compiten con equipos de marcas coñecidas e que cobran por iso, todos os demais sexan maiormente multimillonarios que queren probar sorte na carreira.
En Ultimate, a categoría reina dos coches, o normal para calquera persoa que desexe participar é comprar un vehículo a Toyota ou BRX, as grandes marcas que poden vender estes coches. No caso dos Toyota, un piloto privado ou un equipo poden comprar un coche da marca xaponesa por 850.000 euros. O problema é que, como no caso das motos, chega «de serie» e hai que engadirlle un par de suplementos como un kit de recambio que proporciona a propia marca desde 100.000 euros.
No entanto, as fontes consultadas inciden en que hai que ler detidamente cantos pneumáticos inclúen, posto que cada un deles custa uns 900 euros, e necesítanse polo menos cincuenta durante as dúas semanas.
No entanto, o prezo segue sendo mellor que comprar un vehículo BRX, pois un coche desa marca pode custar entre 1.100.000 e 1.200.000 euros, cifras astronómicas para quince días de competición. Custos engadidos e un premio ínfimo en relación co custo.
Con todo, a ese custo ténselle que sumar ademais outros tres factores: polo menos tres mecánicos —cada un deles cun custo duns 20.000 euros entre o seu soldo e a inscrición a ASO—, a inscrición da carreira —en motos é de 18.000 euros e en Ultimate, de 30.000— e os seguros, que teñen que cubrir danos desde que o vehículo se afunda no traslado ata Arabia ou calquera rasguño.
Así, gañar o Dakar parece ser unha cuestión de caché, porque economicamente as contas non saen. Tras vencer este venres en coches, o español Carlos Sainz (Audi) levou 3.000 euros e dous trofeos, cifras ínfimas para o gasto que realmente supón para calquera equipo ou calquera piloto privado este Dakar.
Ademais, no caso dos copilotos, son os propios pilotos quen pagan do seu soldo —en caso de estar un equipo grande— ou dos seus aforros —en caso de ser un competidor privado— a nómina do copiloto no Dakar, que vai desde quen o fai gratis ata quen cobra 200.000 euros. Mentres, o Dakar segue rendibilizando o «soño» de cada un dos pilotos de rematar un rali que tamén ten outros ingresos máis aló da propia inscrición, pois cobra un canon de máis de dez millóns de euros polo país que acolle a competición, neste caso Arabia Saudita, que acolle por quinto ano consecutivo o rei dos rallies.