O deporte feminino quedou sen un escaparate de ouro tras o mundial de fútbol de Australia
03 sep 2023 . Actualizado ás 22:26 h.O triunfo da selección española de fútbol no mundial de Australia puido significar un impulso sen igual para o deporte feminino a nivel estatal. Sobre todo, para o balompé, pero tamén para o resto das disciplinas deportivas que malviven en precario e sorteando miles de obstáculos cada un dos 365 días de cada ano.
Que o fútbol se unise á carreira de éxitos doutros deportes como o baloncesto, o balonmán ou disciplinas individuais como o atletismo podería impulsar e dignificar ao resto das modalidades. Sin duda, era o maior escaparate ao que se podía aspirar para camiñar cara á igualdade no deporte.
Pero a oportunidade hase ir ao limbo polo apoltronamiento dun señor. Tres semanas despois, xa ninguén fala do gol de Olga Carmona, dos dotes como metrónomo de Teresa Abelleira nin das audiencias que rexistrou a final ante Inglaterra. Rubiales monopolizouno todo e o tema deportivo converteuse en algo residual. Inexistente, para ser exactos.
Iso significa que cando acabe o contencioso, todo seguirá como antes do mundial. O deporte feminino será igual de residual a ollos de case todos (patrocinadores incluídos), por máis que as deportistas e os seus clubs teimen en intentar o contrario.
Dilapidada a oportunidade histórica, non estaría de máis que no medio de tanta polémica, a clase política e social parásese un momento a pensar como se poden impulsar as ligas e disciplinas que teñen como protagonista á muller. Porque, ademais, aínda sen axudas, o deporte feminino rexistrou un importante aumento de licenzas nos últimos anos en modalidades en grao sumo variado. Desde un 18 % de incremento en halterofilia a un 12 % en patinaxe, por pór en valor a dous deportes nas antípodas. E canto subirá agora o fútbol feminino? Moito, a pesar do ínclito expedientado.