A redención de Unai Simón

DEPORTES

Unai Simón, con el trofeo
Unai Simón, co trofeo YVES HERMAN | REUTERS

O porteiro español, superado na quenda de penaltis do pasado Mundial, foi decisivo na liga de Nacións con dúas penas máximas detidas en Róterdam

19 jun 2023 . Actualizado á 00:20 h.

Livakovic parara tres penaltis nas dúas últimas quendas disputadas por Croacia. Pero en Róterdam todos os astros aliñáronse ao lado de Unai Simón, que detivo dúas penas máximas e borrou así o mal fario que acompañaba a España nos lanzamentos finais dos seus dous últimos Mundiais, contra Rusia no Mundial do 2018, así como na Eurocopa do 2020 contra Italia, e fronte a Marrocos no recente Mundial do 2022.

Pouco antes desta final a catro da liga de Nacións, Bono, o porteiro marroquí na quenda de penaltis que eliminou a España no torneo xogado en Catar, desvelou que Unai Simón pecara de pardillo naquela ocasión, pois lle dixera que tiña unha costeleta para coñecer cara a que lado acostumaban tirar os dianteiros rivais. Así que o meta, que xoga no Sevilla, avisou aos seus compañeiros nunha quenda na que Simón non acertou a deter nin unha soa das penas máximas, mentres Bono, todo un especialista, si que detivo dous.

Na final da liga de Nacións Unai Simón redimiuse para que desde o punto de penalti España levantase o seu quinto título, despois de tres Eurocopas e o Mundial do 2010. O gardameta, que acabou moi cuestionado a etapa de Luis Enrique na selección, acaba de completar do xeito máis feliz unha tempada moi difícil para el. Unha lesión chegou a privarlle no Athletic de Bilbao, durante o campionato recentemente finalizado, de moitos partidos, nos que o novel Aguirrezabala acaparou eloxios.

Ademais, viu como a chegada de De la Fuente á selección daba a alternativa a Kepa nos seus primeiros encontros. De volta á competición, Unai Simón foi aos poucos recuperando o seu mellor nivel ata enlazar as dúas titularidades desta final a catro e, como guinda, deter os lanzamentos de Majer e Petkovic na quenda decisiva para acabar brindado en bandexa o título á súa selección.

Croacia e España resolveron o título da liga de Nacións da forma máis habitual que ambas as resolveron as súas respectivas eliminatorias nos últimos tempos: máis aló do tempo regulamentario. Foi toda unha reedición do cruzamento de oitavos de final da Eurocopa de 2021, cando España levou a vitoria por 3-5. Naquel partido tolo, a selección tivo que remontar un gol inicial en propia meta, pero dous goles croatas nos instantes finais levaron o partido ao tempo extras. Só entón Morata e Oyarzabal deron o pase con senllos tantos.

O equipo balcánico accedeu á final da  liga de Nacións tras dobregar en prorrógaa a Países Baixos, pero é que sen contar a de onte á noite, entre ambas as seleccións disputaran 17 tempos extras desde o 2018. Croacia xogou nove prórrogas desde o Mundial de Rusia (seis con triunfo final), un ciclo de éxito con dous fitos sobresalientes: o subcampeonato de Rusia 2018, e o recente terceiro posto no Mundial de Catar 2022.

Neste mesmo período, España disputou oito, con cinco que finalizaron en vitoria antes da noite feliz de Róterdam.