Arnautovic, contra os seus vellos demos

Emmanuel Barranguet COLPISA

DEPORTES

MARKO DJURICA

O dianteiro de carácter volcánico, acusado de racista, reaparece este luns tras cumprir un partido de sanción por insultar ao macedonio de orixe albanesa Alioski

20 jun 2021 . Actualizado á 18:06 h.

Aínda que o carácter volcánico de Marko Arnautovic tranquilizouse nos últimos anos, o goleador austríaco recaeu en certo xeito ao insultar a un rival durante a Eurocopa. Con todo, o seu país, onde é un ídolo, confía nel para o partido decisivo deste luns ante Ucraína en Bucarest, tras ser castigado pola UEFA cun encontro de suspensión. O seu insulto, tras o último gol que marcou a Macedonia do Norte (3-1), dirixido ao futbolista de orixe albanesa Ezgjan Alioski, custoulle a Arnautovic perderse o segundo choque dos austríacos, contra Países Baixos.

«Provocáronlle», puntualizou o seu seleccionador, Franco Foda. «Desafortunadamente, levado pola emoción, sobrerreaccionó. Pero admitiu o seu erro, desculpouse ante o outro xogador despois do partido e, o máis importante, presentou as súas desculpas publicamente», destacou o técnico de Austria.

Franco Foda confirmou este domingo que Arnautovic será titular este luns ante os ucraínos. Arnautovic entoou o seu mea culpa: «Houbo unhas palabras un pouco acendidas na emoción do partido polas cales querería presentar as miñas desculpas, especialmente ante os meus amigos de Macedonia do Norte e de Albania», escribiu na súa conta de Instagram. «Non son racista! Teño amigos en case todos os países e estou a favor da diversidade», engadiu o dianteiro de orixe serbia.

Desde a madurez dos seus 32 anos, a Arnautovic custáralle bastante tempo quitarse a etiqueta de enfant terrible. Chegou a enternecer aos seus compatriotas antes da Eurocopa, cando se derrubou animicamente nunha conferencia de prensa ao ser preguntado por como viviu o confinamento en Chinesa, como xogador do Shanghái IPG.

Bágoas pola familia

«Non vin os meus fillos nin á miña familia durante meses. Non foi doado», contou. A emoción fixo o resto. Levou as mans á cara e empezou a chorar, mentres era consolado por Foda. Pero o incidente con Alioski mostrou unha imaxe algo menos amable e fixo lembrar outros episodios do pasado. Sendo neno percorreu os equipos xuvenís dos clubs da capital (Austria, Rapid de Viena, First Viena...), desafiando en ocasións coa súa actitude a paciencia dos adestradores, antes de poder debutar en categoría profesional con apenas 16 anos no Floridsdorfer, un club vienés da segunda división.

Con 17 anos foise ao Twente neerlandés, onde foi sospeitoso de insultar a Ibrahim Kargbo (Willem II), pero a investigación da federación dese país determinou que non había probas respecto diso. Con 20 anos aterrou no Inter de Milán coa reputación de ser un novo Ibrahimovic. Con todo, xogou apenas tres partidos na tempada do triplete (2010) de José Mourinho.

«Arnautovic faime rir, é un mozo fantástico, pero ten unha mentalidade de neno. O seu mellor amigo (Mario Balotelli) non está mellor, así que non é doado cos dous xuntos», sorría o técnico portugués á falar del. O dianteiro austríaco chegou varias veces tarde aos adestramentos do Inter e foi sancionado por iso, aínda que nunha ocasión chegou con tres horas de adianto por unha confusión.

O reloxo de Mourinho

«Mourinho aplaudiume e díxome que me daba o seu reloxo. Aínda o teño», contou Arnautovic ao Daily Mail. Foi traspasado ao Werder Bremen, onde rematou esgotando aos dirixentes e a varios compañeiros de equipo. «Sempre queda no seu recuncho, contesta demasiado, sempre di que non e ten que buscar un equilibrio para non parecer tan arrogante», estimou o capitán Torsten Frings.

A súa aventura no Werder rematou ademais cun enésimo incidente, un exceso de velocidade cando circulaba en compaña do seu compañeiro de equipo Eljero Elia. 'Arnie' foise entón ao Stoke City (2013) e comezou a tranquilizarse. O seu adestrador, o galés Mark Hugues, soubo controlar o seu carácter e aproveitalo para o ben do equipo.

No West Ham tivo algún problema co técnico David Moyes, pero gañou en discreción e profesionalidade. As palabras dirixidas a Ezgjan Alioski fixeron temer por unha recaída ante os vellos demos do pasado, pero desde o incidente a situación foise acougando. Un dos seus competidores en Austria por un posto no ataque, Michael Gregoritsch, considera «lexítimo que se fale» do ocorrido, pero deixou clara na súa opinión: «Marko non é racista».