Mundial 2014: Alemaña, o triunfo da revolución

Dpa

DEPORTES

SRDJAN SUKI

A vitoria sobre Arxentina en Maracaná pon fin a unha década de axustes no fútbol alemán

14 jul 2014 . Actualizado á 22:45 h.

A coroación en Maracaná da Alemaña dirixida por Joachim Löw supuxo o triunfo dunha revolución futbolística. A vitoria por 1-0 sobre Arxentina na final do Mundial do Brasil rubricou cun éxito rutilante a arriscada transformación que o fútbol alemán emprendeu hai unha década. «Este proxecto empezou hai dez anos, e o Mundial é un produto do feito desde hai dez anos, primeiro con Jürgen Klinsmann e logo connosco», dixo Löw tras a final.

A felicidade de Philipp Lahm, Bastian Schweinsteiger, Mesut Özil, Thomas Müller ou Manuel Neuer sobre o céspede do gran templo do fútbol brasileiro marcou o apoxeo dunha das mellores xeracións de xogadores do país, que converteu a Alemaña en tetracampeona mundial despois de gañar en 1954, 1974 e 1990 e rematou con 18 anos de seca de títulos tras a Eurocopa 1996. Con eles, Alemaña abrazou o fútbol moderno e abriuse a unha nova dimensión, na que a forza, a presión e o xogo aéreo poden convivir coa técnica, o control do xogo e a finura nos pases.

Ese cambio radical nos conceptos fraguouse un 29 de xullo do 2004 nunha casa ás beiras do lago Como, en Italia, onde Löw acudiu á chamada de Klinsmann. O exdelantero campión do mundo en 1990 acababa de ser nomeado seleccionador e quería que Löw acompañáseo como número dous nunha aventura incerta, xa que en apenas dous anos debían revitalizar unha selección alicaída tras o fracaso na Eurocopa. A dupla sacudiu todos os estamentos do fútbol alemán e modernizou o seu funcionamento, incorporando un xestor, adestradores físicos importados dos Estados Unidos, psicólogos deportivos e expertos doutros deportes.

Klinsmann, que entón estaba a piques de cumprir 40 anos, era a alma carismática. Löw, un discreto exxogador ao que todos chamaban Jogi, foi o cerebro futbolístico. «Fora profesional durante 18 anos, e neses 18 anos ningún técnico soubo explicarme como se move unha defensa de catro. Con Jogi entendino nun minuto», lembrou o actual técnico dos Estados Unidos. «O que me fascinaba era a súa forma de pensar clara e directa». Klinsmann entrara en contacto con Löw, cinco anos maior, ao formarse como técnico na escola deportiva de Hennef. Xuntos rexuveneceron á selección e levárona ás semifinais do seu Mundial no 2006, para entusiasmo de millóns de compatriotas.

Tras a saída de Klinsmann en eñ 2006, Löw asumiu de forma natural a súa substitución e profundou a transformación do equipo. Durante anos, o técnico chocou contra o seu espello, a España dos seus admirados Xavi e Andrés Iniesta. Ante eles perdeu a final da Eurocopa 2008 e as semifinais do Mundial do 2010. Pero o peor chegou coa derrota nas semifinais da Eurocopa 2012 ante Italia. A pesar de a regularidade do equipo, Löw foi duramente criticado na casa, onde se lle acusou de desvirtuar a identidade do fútbol alemán, sempre competitivo e gañador.

O aguante de Löw

Löw aguantou o envite e sacou ensinos. Sen renegar daquilo no que cría, o técnico decidiu tamén traballar nas vellas virtudes alemás, como a estratexia a balón parado e o xogo aéreo. Para Löw, o Mundial do Brasil, onde o equipo pintou a súa obra mestra en semifinais cun 7-1 sobre Brasil, non é o final de nada, senón un paso máis no camiño. «Hai xogadores que son mozos, moi poucos excederon os 30 anos. Están Götze, Reus, Gündogan, Schürrle, Kroos», enumerou.

Löw ten contrato ata a Eurocopa 2016, onde practicamente todos os xogadores que estiveron no Brasil poderían volver formar parte do equipo. O autor do gol do triunfo, Mario Götze, ten apenas 22 anos. A media de idade do grupo de 23 homes é de 25,7, mentres que a media de partidos internacionais por xogador é de 45,7.

Exceptuando ao incombustible Klose (36), os veteranos do equipo son Lahm (30), Schweinsteiger (29) e Per Mertesacker (29), aos que acompañan xogadores cun ou dous ciclos máis por diante como Manuel Neuer (28), Sami Khedira (27), Benedikt Höwedes (26), Mats Hummels (25), Mesut Özil (25), Jérome Boateng (25), Thomas Müller (24), Toni Kroos (24), Schürrle (23) e Götze (22). A eles únense tamén os lesionados Marco Reus (25) e Ilkay Gündogan (23).

Millóns de practicantes federados, estruturas sólidas, clubs poderosos e unha selección punteira: o equipo de Löw ten as bases para marcar unha época nos próximos anos.